بی هوشی و اتاق عمل
فاطمه وافی ثانی؛ سید علیرضا محمد دوست؛ محمد حسین زاده حصاری؛ رقیه زردشت
دوره 30، شماره 2 ، خرداد و تیر 1402، ، صفحه 208-221
چکیده
زمینه و هدف: برنامه آموزشی مقطع کارشناسی ارشد اتاق عمل، با توجه به نوپا بودن رشته، نیاز به ارزیابی مداوم، تضمین کیفیت و ارتقا دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تطبیقی برنامه آموزشی کارشناسی ارشد رشته اتاق عمل ایران و دانشگاه‌های منتخب استرالیا است.مواد و روشها: داده‌های لازم این مطالعه تطبیقی، از طریق جستجوی گسترده در وب‌سایت‌های ...
بیشتر
زمینه و هدف: برنامه آموزشی مقطع کارشناسی ارشد اتاق عمل، با توجه به نوپا بودن رشته، نیاز به ارزیابی مداوم، تضمین کیفیت و ارتقا دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تطبیقی برنامه آموزشی کارشناسی ارشد رشته اتاق عمل ایران و دانشگاه‌های منتخب استرالیا است.مواد و روشها: داده‌های لازم این مطالعه تطبیقی، از طریق جستجوی گسترده در وب‌سایت‌های دانشگاه‌های ملبورن، آدلاید و لاتروب و مکاتبه با آنها، پایگاه‌های انگلیسی و فارسی بین سال‌های 2000 تا 2020 جمع‌آوری شده است. مدل چهار مرحله‌ای جرج بردی برای ارزیابی برنامه‌های درسی استفاده شد.یافتهها: مهم‌ترین ویژگی برنامه ارشد در استرالیا، نداشتن آزمون ورودی، تحصیل به دو صورت تمام‌وقت و نیمه‌وقت، تجربه حداقل دو سال کار در اتاق عمل، واحدهای درسی بیشتر و انعطاف در انتخاب دروس بود در حالی که در ایران، شرکت در آزمون سراسری، توجه نکردن به سابقه کاری در اتاق عمل و درج نشدن گرایش یا تخصص در دانشنامه فارغ‌التحصیلان ارشد و تحصیل به‌صورت تمام‌وقت از خصوصیات برنامه ارشد اتاق عمل بود.نتیجه‌گیری: مقایسه نظام آموزشی ایران و استرالیا، بیانگر تفاوت‌هایی در برنامه آموزشی دو کشور بود. به‌منظور رفع نواقص و ارتقای رشته در ایران به مسئولان برنامه‌ریزی، توجه به تجربه کار بالینی، استفاده از ظرفیت واحد انتخابی- تخصصی و پایان‌نامه در راستای تخصصی شدن، روش‌های مختلف تحقیق و ارائه برخی دوره‌های خاص به صورت مجازی توصیه می‌شود.
بی هوشی و اتاق عمل
ابراهیم نصیری فرمی؛ لیلا ساداتی؛ رعنا آب جار؛ هوشنگ اکبری
دوره 29، شماره 5 ، آذر و دی 1401، ، صفحه 718-729
چکیده
زمینه و هدف: به دلیل کار در شرایط اورژانسی، دارا بودن تکنیک کاری بالا و حجم زیاد کار، اتاق عمل، بخشی پرتنش شناخته می‌شود که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در افراد شاغل در آن شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تنفس عمیق بر اضطراب، خستگی و کیفیت خواب پرسنل اتاق عمل انجام شد..
مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی به روش پیش‌آزمون- پس‌آزمون، ...
بیشتر
زمینه و هدف: به دلیل کار در شرایط اورژانسی، دارا بودن تکنیک کاری بالا و حجم زیاد کار، اتاق عمل، بخشی پرتنش شناخته می‌شود که می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در افراد شاغل در آن شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تنفس عمیق بر اضطراب، خستگی و کیفیت خواب پرسنل اتاق عمل انجام شد..
مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی به روش پیش‌آزمون- پس‌آزمون، در سال 1399 بر روی تکنولوژیست‌های اتاق عمل و تکنسین‌های بیهوشی انجام شد. 35 نفر از افرادی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به مدت چهار هفته تمرینات تنفس عمیق را انجام دادند. پرسش‌نامه‌های شدت خستگی چند بعدی، کیفیت خواب پیتزبورگ و اضطراب بک قبل، دو هفته و چهار هفته پس از مداخله، تکمیل و مقایسه گردید.
یافتهها: میانگین نمره اضطراب از 9.57±19.65 به 6.34±14.2 بعد از دو هفته و 5.67±10.68 بعد از چهار هفته رسید. میانگین نمرات خستگی، از 10.07±64.37 به 8.72±56.79 و سپس 8.76±52.75 رسید که در هر دو اثر زمان کاملاً معنی‌دار می‌باشد (0.001>P). میانگین نمره کیفیت خواب، از 3.41±9.89 به 2.7±8.92 و سپس 2.7±7.71 رسید. در زمان قبل تا 2 هفته بعد، اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (0.57=P) ولیکن در زمان 2 تا 4 هفته بعد، شاهد اختلاف معنی‌دار بودیم (0.04=P).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیرات مثبت تنفس عمیق بر پرسنل اتاق عمل، استفاده از این روش غیردارویی و بدون عارضه به‌منظور حفظ سلامت روانی و جسمی پرسنل و افزایش ایمنی و کیفیت کار پیشنهاد می‌گردد
بی هوشی و اتاق عمل
رقیه زردشت؛ حسین کریمی مونقی
دوره 28، شماره 2 ، خرداد و تیر 1400، ، صفحه 156-163
چکیده
زمینه و هدف: آموزش بالینی، به‌عنوان قلب آموزش حرفه‌ای شناخته شده است. وظایف مربی بالینی اتاق عمل، به دلیل ماهیت تعاملی، پویا و چالش‌برانگیز محیط، فضای فیزیکی خاص، کار تیمی و کنترل کمتر مربی بر دانشجو، متفاوت و پیچیده‌تر از سایر بخش‌های بالینی می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی‌های مربی بالینی اتاق عمل انجام شد. مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: آموزش بالینی، به‌عنوان قلب آموزش حرفه‌ای شناخته شده است. وظایف مربی بالینی اتاق عمل، به دلیل ماهیت تعاملی، پویا و چالش‌برانگیز محیط، فضای فیزیکی خاص، کار تیمی و کنترل کمتر مربی بر دانشجو، متفاوت و پیچیده‌تر از سایر بخش‌های بالینی می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی‌های مربی بالینی اتاق عمل انجام شد. مواد و روشها: پژوهش کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوای کیفی و مشارکت‌کنندگان، 34 نفر از ذی‌نفعان آموزش بالینی در اتاق عمل بودند. داده‌ها به روش، مصاحبه نیمه‌ساختارمند، جمع‌آوری و با استفاده از روش مقایسه‌ای مداوم و نرم‌افزار Maxqda ورژن 16 به روش تحلیل محتوای کیفی عرفی، تجزیه‌وتحلیل شد. یافتهها: از توصیف های غنی و عمیق مشارکت کنندگان، سه درون مایه و 13 طبقه، شامل مربی کارامد (هماهنگ با تیم جراحی، حضور مداوم و فعال در محیط، آموزش جامع، ارزیابی عینی و شفاف، جایابی دانشجو در تیم و اخلاق مداری)، مربی خنثی (رها نمودن دانشجو، عدم اطلاع از محیط اتاق عمل) و و مربی غیر اثر بخش (عدم هماهنگی با تیم، نداشتن مهارت تخصصی، عدم مقبولیت در تیم جراحی و تزریق استرس به دانشجو، ارزشیابی سلیقه ایی) و یک مضمون کلی تحت عنوان "نقش محوری مربی اتاق عمل" به دست آمد. نتیجه‌گیری: رشته اتاق عمل، متکی به کار گروهی، بین‌رشته‌ای و مهارتی است. از مهم‌ترین ویژگی‌های مربی بالینی در اتاق عمل، جایابی و پذیرش دانشجو در تیم‌های جراحی و خلق فرصت‌های یادگیری در جهت کسب صلاحیت بالینی بود. توصیه می‌شود خصوصیاتی مانند تجربه بالینی کار در اتاق عمل، حمایت و اقتدار مربی، مقبولیت، محبوبیت و اخلاق‌مداری و مهارت ارتباطی قوی مربی اتاق عمل، مورد توجه مسئولین آموزشی برای جذب مربیان، در این محیط بالینی قرار گیرد.
بی هوشی و اتاق عمل
محسن اشراقی؛ معین ذوالمفاخر؛ عنایت اله نوری؛ محمدمهدی شاطر؛ شهرام ارسنگ
دوره 27، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1399، ، صفحه 648-653
چکیده
زمینه و هدف پلورال افیوژن بدخیم، معمولاً ثانویه به بدخیمی‌هاست. هدف از درمان پلورال افیوژن بدخیم، به حداقل رساندن علایم بیمار با کمترین ابزار تهاجمی و مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش است. در این مطالعه، به بررسی مقایسه‌ای میزان اثربخشی تالک و بتادین در درمان پلورال افیوژن بدخیم پرداختیم. مواد و روشها این مطالعه به صورت کوهورت گذشته‌نگر ...
بیشتر
زمینه و هدف پلورال افیوژن بدخیم، معمولاً ثانویه به بدخیمی‌هاست. هدف از درمان پلورال افیوژن بدخیم، به حداقل رساندن علایم بیمار با کمترین ابزار تهاجمی و مقرون‌به‌صرفه‌ترین روش است. در این مطالعه، به بررسی مقایسه‌ای میزان اثربخشی تالک و بتادین در درمان پلورال افیوژن بدخیم پرداختیم. مواد و روشها این مطالعه به صورت کوهورت گذشته‌نگر روی بیماران با پلورال افیوژن بدخیم که تحت درمان با دو روش تالک و بتادین در بیمارستان شهید بهشتی قم قرار گرفته بودند، انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و معیارهای اثربخشی درمان پلورال افیوژن بدخیم شامل میزان تنگی نفس، درد قفسه سینه، وجود تب و دفعات عود بعد از انجام پلورودز شیمیایی ارزیابی شدند و داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS.21 تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها در این مطالعه 87 نفر شامل 48 نفر تحت درمان با بتادین و 39 نفر تحت درمان با تالک بررسی شدند. در این بررسی در بین دو گروه درمانی، تفاوت معناداری از نظر نسبت جنسی، سنی و نیز نوع بیماری مشاهده نشد (0.05<p). یافتهها نشان داد که فراوانی دفعات عود تب، درد قفسه سینه و تنگی نفس به طور معنی‌داری در گروه تحت درمان با بتادین کمتر است و علاوه بر آن، افراد تحت درمان با بتادین، بازشدگی ریه بیشتری در مقایسه با افراد تحت درمان با تالک داشتند (0.05>p). نتیجه‌گیری پلورودز شیمیایی با بتادین می تواند به عنوان یک اسکلروزان جایگزین ارزان قیمت، در دسترس، ایمن، با تحمل بالا و عمدتا موثر برای تالک در نظر گرفته شود.
بی هوشی و اتاق عمل
احمد کچویی؛ صدیقه حسینی؛ اعظم بیدرفش؛ ایمان کمالیان؛ سعید مدنی؛ عنایت اله نوری
دوره 27، شماره 5 ، آذر و دی 1399، ، صفحه 692-697
چکیده
زمینه و هدف دقت و صحت تشخیص آپاندیسیت حاد به میزان 85 درصد، مورد توافق قرار گرفته است. بر این اساس و با توجه به اینکه آپاندکتومی، یکی از عمل‌های جراحی شایع در مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی قم است، برآن شدیم تا با این مطالعه به مقایسه صحت تشخیص آپاندیسیت حاد و مقایسه آن با استاندارد توافقی در بیماران تحت عمل آپاندکتومی در این مرکز ...
بیشتر
زمینه و هدف دقت و صحت تشخیص آپاندیسیت حاد به میزان 85 درصد، مورد توافق قرار گرفته است. بر این اساس و با توجه به اینکه آپاندکتومی، یکی از عمل‌های جراحی شایع در مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی قم است، برآن شدیم تا با این مطالعه به مقایسه صحت تشخیص آپاندیسیت حاد و مقایسه آن با استاندارد توافقی در بیماران تحت عمل آپاندکتومی در این مرکز بپردازیم.
مواد و روشها این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر، در بیمارستان شهید بهشتی قم انجام شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. اطلاعاتی شامل جنس و سن و همچنین تشخیص پاتولوژی بیماران و عوارضی چون گانگرن و پرفوریشن آپاندیس وارد چک‌لیست شدند و با نرم‌افزار spssتجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها در مطالعه حاضر250 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند، 167 نفر (66/8 درصد) مرد و 83 نفر (33/2 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران آپاندیسیت حاد، معادل 23 سال بود و افراد با سایر تشخیص‌ها میانگین سنی 21 سال داشتند. همچنین نفر 167 (66/8 درصد) آنها مرد و تنها83 نفر (33/2 درصد) زن بودند. در این تحقیق از بین250 بیماری که با تشخیص آپاندیسیت حاد تحت عمل آپاندکتومی قرار گرفتند 194 نفر معادل 77/6 درصد در پاتولوژی هم تشخیص آپاندیسیت حاد را داشتند و 56 نفر معادل 22/4 درصد تشخیص دیگری داشتند. تشخیص آپاندیسیت حاد در زنان 45/5 درصد و در مردان 44/6 درصد بود که تفاوت چندانی نداشت.
نتیجه‌گیری با توجه به این یافتهها و کمتر بودن صحت تشخیص آپاندیسیت نسبت به استاندرد توافقی می‌توان نتیجه گرفت تعدادی از عمل‌های آپاندکتومی انجام شده خصوصاً آپاندکتومی در زنان، غیرضروری بوده است. لازم است پیش از عمل، بررسی دقیق‌تری صورت گیرد.
بی هوشی و اتاق عمل
بهاره بهاره موسوی؛ سهیلا مژده؛ احمد رضا یزدان نیک
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 287-293
چکیده
زمینه و هدف: یکی از واحدهای مهم بیمارستان که در آن مخاطرات زیادی اتفاق می افتد، اتاق عمل است. یکی از گروه های مهمی که در اتاق عمل در معرض این مخاطرات قرار دارند، پرستاران اتاق عمل می باشند. با توجه به این که مطالعات اندکی در مورد فراوانی و علت های مخاطراتی که برای پرستاران اتاق عمل اتفاق می افتد وجود دارد، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین توزیع ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از واحدهای مهم بیمارستان که در آن مخاطرات زیادی اتفاق می افتد، اتاق عمل است. یکی از گروه های مهمی که در اتاق عمل در معرض این مخاطرات قرار دارند، پرستاران اتاق عمل می باشند. با توجه به این که مطالعات اندکی در مورد فراوانی و علت های مخاطراتی که برای پرستاران اتاق عمل اتفاق می افتد وجود دارد، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین توزیع فراوانی مخاطرات شغلی اتاق عمل و علت های بروز مخاطرات، انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته ای بود که در آن علاوه بر انواع مخاطرات، علت بروز مخاطرات نیز مورد پرسش قرار گرفته بود. نمونه ها به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند. یافته ها: از میان 70 نفر پرستار اتاق عمل، 45 نفر پرسشنامه ها ی مربوطه را پر نمودند. داده ها با نرم افزار spss آنالیز گردید. در میان مخاطرات شغلی اتاق عمل، مخاطرات شیمیایی با میانگین تعداد دفعات مواجهه 09/26 بار، پر مواجهه ترین مخاطره بوده است. مخاطرات ارگونومیک با میانگین تعداد دفعات مواجهه 38/10و مخاطرات تصادفی با میانگین تعداد دفعات مواجهه 04/10به ترتیب در جایگاه دوم و سوم قرار دارند. نتیجه گیری: پرستاران اتاق عمل دچار مخاطرات گوناگونی میشوند. بعضی از علت های بروز این مخاطرات با برنامه ریزی ساده و هزینه ی پایین قابل برطرف شدن هستند. برطرف نمودن این علت ها می توان تاثیر بالایی در کاهش بروز مخاطرات، کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت اتاق عمل داشته باشد
بی هوشی و اتاق عمل
مهدی میرحمیدی؛ عاطفه اسدی؛ محبوبه نعمت شاهی؛ محمد نعمت شاهی؛ منیژه یوسفی مقدم؛ داوود سروش؛ علی تاج آباذی؛ عادله عبدالعلی زاده؛ حسین فهیمی
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 295-302
چکیده
زمینه :تیوپنــتال ســدیم یک داروی متداول در بیهوشــی است ولی ایده آل نمی باشد، چراکه در پورفـیری حاد و ... ممــنوع است. در مقابل پـروپوفول جدیدتریـن دارو در بیهوشی می باشد که به علـت شـروع اثـر سریع، مدت اثر کوتاه و... مصرف آن رو به افزایش اسـت. این مطالعه به مقایسه القائ بیهوشی توسط سدیم تیوپنتال با پروپوفول درمیزان نیاز به مخدر بعد از ...
بیشتر
زمینه :تیوپنــتال ســدیم یک داروی متداول در بیهوشــی است ولی ایده آل نمی باشد، چراکه در پورفـیری حاد و ... ممــنوع است. در مقابل پـروپوفول جدیدتریـن دارو در بیهوشی می باشد که به علـت شـروع اثـر سریع، مدت اثر کوتاه و... مصرف آن رو به افزایش اسـت. این مطالعه به مقایسه القائ بیهوشی توسط سدیم تیوپنتال با پروپوفول درمیزان نیاز به مخدر بعد از عمل جراحی شکستگی تیبیوفیبولارپرداخته است.روش بررسی:این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که روی 173 بیماردر بیمارستان امداد سبزوارانجام گرفت. بیماران بطور تصادفی به دو گروه مطالعه وکنترل تقسیم شدند.القاء بیهوشی در گروه مطالعه با 2/2 kg/mgپروپوفول و گروه کنترل با5 kg/mgتیوپنتال سدیم انجام شد. در هر دو گروه فشار خون وضربان قلب، قبل وبعد از القاءو دقایق 1 ، 5 و 11 بعد از انتوباسیون ثبت شد. در 1-2-3-4 ساعت بعد از عمل باچارت بررسی شدت درد بررسی و داده ها ثبت گردید .یافته ها:در گروه پروپوفول در ساعت چهارم 44 نفردرد خفیف و 9 نفردرد متوسط داشتند ولی درد شدید گزارش نشد( P=0,44)ودر گروه تیوپنتال در ساعت چهارم 53 نفردرد خفیف،11 نفردرد متوسط و 5 نفر درد شدید را داشتند . (P=0,04)نتیجه گیری:در این مطالعه پروپوفول آستانه درد بعدازجراحی را افزایش داد، به نظر می رسد می توان آنرا به عنوان جایگزین مناسبی برای تیوپنتال معرفی کرد.کلیدواژه: تیوپنتال - پروپوفول- مخدر –درد- القای بیهوشی
بی هوشی و اتاق عمل
علیرضا طلایی؛ علیرضا مسلم؛ آرش حمزه ای؛ مجتبی کیان مهر؛ عباسعلی عباس نژاد
دوره 27، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1399، ، صفحه 1-8
چکیده
زمینه و هدف: بی حسی منطقه ای داخل وریدی توسط استفاده از تورنیکت و تزریق داخل وریدی داروی بی حس کننده در نواحی دیستال ناحیه جراحی در اندام ها ایجاد می شود. این مطالعه با هدف مقایسه زمان شروع بی حسی ایجاد شده با دو غلظت و حجم متفاوت لیدوکائین در بی حسی منطقه ای داخل وریدی اندام فوقانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسو ...
بیشتر
زمینه و هدف: بی حسی منطقه ای داخل وریدی توسط استفاده از تورنیکت و تزریق داخل وریدی داروی بی حس کننده در نواحی دیستال ناحیه جراحی در اندام ها ایجاد می شود. این مطالعه با هدف مقایسه زمان شروع بی حسی ایجاد شده با دو غلظت و حجم متفاوت لیدوکائین در بی حسی منطقه ای داخل وریدی اندام فوقانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسو کور بر روی 40 بیماری که جهت انجام جراحی ساعد به بیمارستان بهلول گناباد مراجعه نموده اند، انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکائین 5/0 درصد و 20 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد تقسیم بندی شدند. ابزار پژوهش چک لیست پژوهشگر ساخته و اسکیل درد (VAS) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های دقیق فیشر، تی مستقل و جفتی در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که فاصله زمانی بین تزریق داروی بیحسی تا شروع بی حسی کامل در گروه دریافت کننده 20 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد نسبت به گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکائین 5/0 درصد به طور معنی دار کوتاهتر است (001/0>p). ولی فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب بعد از برش جراحی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0
بی هوشی و اتاق عمل
موسی جاودانی؛ رسول رحیمی؛ ابوالفضل برزگر بفروئی
دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 263-271
چکیده
چکیدهزمینه و هدف: کتامین یک ماده بی‌هوش کننده انفکاکی بوده که به دلیل مزیت‌های خود یعنی خواص بیهوشی با کمترین تاثیر روی دستگاه تنفسی و قلبی-عروقی به فراوانی در پزشکی و دامپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما در سال‌های اخیر به جهت سوء استفاده از آن، به عنوان یک داروی مشکل‌ساز مطرح شده و استفاده آن در بسیاری از نقاط جهان افزایش ...
بیشتر
چکیدهزمینه و هدف: کتامین یک ماده بی‌هوش کننده انفکاکی بوده که به دلیل مزیت‌های خود یعنی خواص بیهوشی با کمترین تاثیر روی دستگاه تنفسی و قلبی-عروقی به فراوانی در پزشکی و دامپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما در سال‌های اخیر به جهت سوء استفاده از آن، به عنوان یک داروی مشکل‌ساز مطرح شده و استفاده آن در بسیاری از نقاط جهان افزایش یافته است و طبق گزارش جهانی دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل، استفاده از این دارو در سراسر شرق آسیا، استرالیا، شمال امریکا و اروپا رو به گسترش است و در بخش‌هایی از جنوب شرق آسیا استفاده از کتامین به دلیل عدم وجود محدودیت‌های بین‌المللی در مواد مخدر و در دسترس بودن آن، به طرز چشم‌گیری افزایش یافته است. تحقیقات اخیر نشان داده سوء استفاده از کتامین و مصرف طولانی مدت آن باعث بروز تغییر در حالات رفتاری شده، همچنین باعث عوارض فیزیکی متعددی مانند آسیب در دستگاه ادراری، بافت عصبی و نارسایی‌های کبدی در بین مصرف‌کنندگان می‌گردد.مواد و روشها: این مطالعه مروری با استفاده از کلمات کلیدی کتامین، بیهوشی و سوء استفاده نگارش شده است. مقالات مربوط به سال‌های 1978 تا 2016 انتخاب شدند. نتایج: در این پژوهش ابتدا داروی کتامین معرفی و سپس موارد استفاده و سوء استفاده، آسیب‌های ناشی از مصرف خودسرانه و قوانین مربوط به تجویز آن در برخی کشورها بحث و در نهایت روش‌های شناسایی و اندازه‌گیری آن بیان شده است.