فیزیولوژی ورزشی
فرزانه ساکی؛ پریسا صداقتی؛ نفیسه آقا محمدی
دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 537-545
چکیده
زمینه و هدف: والگوس زانو حین فعالیت‌های پویا می‌تواند منجر به پارگی لیگامان صلیبی قدامی شود. هدف پژوهش حاضر بررسی قدرت ایزومتریک و دامنه حرکتی مچ پا در ورزشکاران دختر دارای جابه‌جایی زانوها به سمت داخل حین اسکات و مقایسه آن با گروه کنترل بود. روش‌بررسی: برای انجام تحقیق توصیفی-مقطعی حاضر 40 زن سالم (20 نفرکنترل، 20 نفر دارای والگوس داینامیک ...
بیشتر
زمینه و هدف: والگوس زانو حین فعالیت‌های پویا می‌تواند منجر به پارگی لیگامان صلیبی قدامی شود. هدف پژوهش حاضر بررسی قدرت ایزومتریک و دامنه حرکتی مچ پا در ورزشکاران دختر دارای جابه‌جایی زانوها به سمت داخل حین اسکات و مقایسه آن با گروه کنترل بود. روش‌بررسی: برای انجام تحقیق توصیفی-مقطعی حاضر 40 زن سالم (20 نفرکنترل، 20 نفر دارای والگوس داینامیک زانو) بدون سابقه آسیبدیدگی اندام تحتانی در شش ماه گذشته بصورت تصادفی و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. حداکثر قدرت ایزومتریک با استفاده از داینامومتر دستی بر حسب کیلوگرم و دامنه حرکتی فعال با استفاده از گونیامتر استاندارد پلاستیکی و بر حسب درجه اندازهگیری شد. برای تعیین اختلاف دامنه حرکتی و قدرت بین دو گروه از آزمون-های t مستقل و آنالیز واریانس چند متغیره استفاده شد (05/0P≤). یافتهها: نتایج نشان داد گروه دارای والگوس داینامیک زانو دامنه حرکتی دورسی فلکشن کمتر (000/0p=)، دامنه حرکتی اورژن بیشتر(024/0p=) و قدرت ایزومتریک پلانتارفلکشن کمتری (000/0p=) نسبت به گروه کنترل داشتند.نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاضر، برنامههای مداخلهای با تمرکز بر قدرت و دامنه حرکتی مچ پا می‌تواند باعث بهبود کینماتیک حین فعالیت‌های پویا شود.
فیزیولوژی ورزشی
پریسا صداقتی؛ حسن دانشمندی؛ مژگان اشتری؛ ابوطالب صارمی
دوره 25، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1397، ، صفحه 279-286
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ژیمناستیک در آب بر کمردرد زنان نخست بارداری بود.روش شناسی: روش این تحقیق کوهورت آینده نگر بوده، آزمودنی های این تحقیق 62 زن نخست بارداری با دامنه سنی 28 تا 35 سال که در دوره سه ماهه دوم بارداری قرار داشتند، آزمودنی ها به طور در دسترس و هدفمند در گروه های آزمون (32 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ژیمناستیک در آب بر کمردرد زنان نخست بارداری بود.روش شناسی: روش این تحقیق کوهورت آینده نگر بوده، آزمودنی های این تحقیق 62 زن نخست بارداری با دامنه سنی 28 تا 35 سال که در دوره سه ماهه دوم بارداری قرار داشتند، آزمودنی ها به طور در دسترس و هدفمند در گروه های آزمون (32 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمون(متقاضی شرکت در کلاس آکواژیمناستیک) به مدت 8 هفته تمرینات ژیمناستیک در آب را در بیمارستان فوق تخصصی صارم توسط مربیان متخصص آکواژیمناستیک (تحت نظارت پزشک متخصص بیمارستان) انجام دادند. برای جمع آوری داده های شدت کمردرد از پرسشنامه استاندارد کیوبک، برای ارزیابی سطح عمومی سلامت از پرسشنامه SE-36 و شدت تمرین با مقیاس بورگ در سطح 8 تا 12 حفظ شد. یافته های تحقیق حاضر با استفاده از نرم افزار SPSS19 ، آزمون تی وابسته و کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرینات ژیمناستیک در آب به طور معناداری باعث کاهش شدت کمردرد و افزایش سلامت عمومی در زنان باردار نخست‌زا در سه ماهه دوم بارداری شده است(P=0/001). یافته ها در گروه کنترل افزایش معنادار (P=0/023) شدت کمردرد را نشان داد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین، برنامه ژیمناستیک در آب می‌تواند توسط متخصصین برای کاهش شدت کمردرد و افزایش سطح سلامت عمومی زنان باردار به عنوان روشی غیر تهاجمی در دوران بارداری توصیه گردد.
فیزیولوژی ورزشی
پروین فرزانگی؛ میرعبداله طهرآموزی
دوره 25، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1397، ، صفحه 327-333
چکیده
زمینه و هدف: بیماری مزمن کلیوی بعنوان یک فاکتور خطرزای مهم با برخی از اختلالات از جمله پرفشار‌خونی و نارسایی قلبی همراه است، که از دلایل اصلی مرگ و ناتوانی در افراد پیر می‌باشد. از اینرو، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین هوازی منظم بر سطوح آپلین وگیرنده آن در بافت قلب موشهای پیر مبتلا به بیماری مزمن کلیوی بود.مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری مزمن کلیوی بعنوان یک فاکتور خطرزای مهم با برخی از اختلالات از جمله پرفشار‌خونی و نارسایی قلبی همراه است، که از دلایل اصلی مرگ و ناتوانی در افراد پیر می‌باشد. از اینرو، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو نوع تمرین هوازی منظم بر سطوح آپلین وگیرنده آن در بافت قلب موشهای پیر مبتلا به بیماری مزمن کلیوی بود.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی، 28سر موش صحرایی نر ویستار پیر (48 تا50 هفته) انتخاب و بطور تصادفی به 4 گروه کنترل، دوکسوروبیسین، دوکسوروبیسین- تمرین 30 دقیقه و دوکسوروبیسین-تمرین 60 دقیقه تقسیم شدند. بیماری مزمن کلیوی با یک بار تزریق زیر جلدی دوکسوروبیسین (5/8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن) القا شد. برنامه تمرینی شنا شامل3 روز در هفته، روزی 30 دقیقه و 60 دقیقه برای مدت 8 هفته بود. سطوح آپلین و گیرنده آن در بافت قلب به روش الایزا سنجیده شد. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای تحلیل داده‌ها استفاده شد (05/0>p).یافتهها: نتایج نشان داد القای بیماری مزمن کلیوی با کاهش سطوح قلبی آپلین و گیرنده آن در رت‌های پیر همراه است. همچنین 8 هفته شنا، در هر دو تمرین بطور معنی‌داری این تغییرات را معکوس نمود. به علاوه تفاوت معنی‌داری بین تأثیرهر کدام ازین دو زمان متفاوت تمرین در رت‌های پیر مبتلا به بیماری مزمن کلیوی مشاهده نشد.نتیجهگیری: نتایج حاصل ازکارپیشنهاد می‌دهدکه استفاده از شیوه‌‌های درمانی غیر دارویی تمرین ورزشی حتی کوتاه مدت می‌تواند در افزایش سطوح آپلین قلب و گیرنده‌ی کاهش یافته ناشی از بیماری مزمن کلیوی درافراد مسن موثر باشد.
فیزیولوژی ورزشی
لاله همبوشی؛ الهه عرب عامری؛ مهدی شهبازی؛ رسول زیدآبادی
دوره 25، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1397، ، صفحه 409-417
چکیده
زمینه و هدف:ادراک بینایی به‌عنوان برترین سیستم ادراکی فرد در یادگیری و اجرای مهارت‌های حرکتی و مهم‌ترین عامل درک و دریافت اطلاعات از محیط می‌باشد که نقش بسزایی در تنظیم بسیاری از رفتارهای انسان ازجمله رفتارهای مربوط به حرکت در محیط را به عهده دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو روش تمرینی ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته ...
بیشتر
زمینه و هدف:ادراک بینایی به‌عنوان برترین سیستم ادراکی فرد در یادگیری و اجرای مهارت‌های حرکتی و مهم‌ترین عامل درک و دریافت اطلاعات از محیط می‌باشد که نقش بسزایی در تنظیم بسیاری از رفتارهای انسان ازجمله رفتارهای مربوط به حرکت در محیط را به عهده دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر دو روش تمرینی ادراک بینایی وابسته و غیر وابسته به حرکت بر ادراک عمق و تیزبینی پویای کودکان 8-7 ساله بود.موارد و روش: نمونه پژوهش حاضر شامل 107 نفر از آموزان کلاس اول دبستان‌های سبزوار بودند که به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی(تمرینات ادارک بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، به مدت 6 هفته و هر هفته، سه جلسه 45 دقیقه‌ای تحت تمرینات برنامه‌ریزی‌شده مربوط به خود قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس درون- بین گروهی و آزمون کروسکال والیس و ویلکاکسون استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تمرینات بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت موجب بهبود مؤلفه‌های ادراک عمق و تیزبینی پویا در کودکان 8-7 ساله شد؛ ولیکن تفاوت معنی‌داری بین این دو روش تمرینی وجود نداشت.بحث و نتیجهگیری: یافته پژوهش حاضر مبنی بر عدم تفاوت بین گروه‌های تمرینی وابسته غیروابسته به حرکت، تأییدی بر فرضیه حرکت پاین و ایساکس(2005)، می‌باشد که اظهار داشت مسئله‌ی مهم در رشد ادراک بینایی، حرکت فعالانه نیست، بلکه توجه فرد به اشیاء متحرک است.
فیزیولوژی ورزشی
حسین طاهری چادرنشین؛ میثم علی پورراز؛ محمد رضا یوسفی؛ سکینه مختاری موتمنی شیروان
دوره 25، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1397، ، صفحه 441-450
چکیده
زمینه و هدف: آزمون‌های بروس و کوپر برای تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی استفاده می‌شود. با وجود این، پاسخ شاخص‌های آسیب سلول عضلانی (لاکتات دهیدروژناز، کراتین کیناز)، قلبی (ایزوآنزیم کراتین کیناز ـ MB)، و کبدی (آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) متعاقب آزمون‌های بروس و کوپر با همدیگر مقایسه نشده‌اند. مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: آزمون‌های بروس و کوپر برای تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی استفاده می‌شود. با وجود این، پاسخ شاخص‌های آسیب سلول عضلانی (لاکتات دهیدروژناز، کراتین کیناز)، قلبی (ایزوآنزیم کراتین کیناز ـ MB)، و کبدی (آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) متعاقب آزمون‌های بروس و کوپر با همدیگر مقایسه نشده‌اند. مواد و روشها: بدین منظور، 18 دانشجوی پسر غیر فعال (سن؛ 27/1±88/20 سال، شاخص توده بدنی؛ 36/1±74/22 کیلوگرم بر متر مربع) در دو وهله زمانی مجزا (یک ماه فاصله) آزمون‌های توان هوازی بروس و کوپر را انجام دادند. قبل، بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از هر آزمون نمونه‌گیری خونی به عمل آمد. غلظت سرمی متغیرهای وابسته توسط کیت‌های تجاری تعیین شد. برای ارزیابی درون و بین گروهی متغیرهای وابسته به ترتیب از روش تحلیل آماری با اندازه گیری مکرر و تحلیل کوواریانس در سطح 05/0 > P استفاده شد. یافتهها: آزمون بروس و کوپر ـ هیچ کدام ـ تغییر معنی داری در سطوح سرمی لاکتات دهیدروژناز، کراتین کیناز، کراتین کیناز ـ MB، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از ایجاد نکرد. همچنین، ارزیابی بین عاملی نشان داد که تفاوت معنی داری بین سطوح متغیرهای وابسته در هیچ وهله زمانی بعد از دو نوع پروتکل استاندارد بروس و آزمون کوپر وجود ندارد. نتیجهگیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که آسیب سلول عضلانی، قلبی، و کبدی متعاقب دو نوع فعالیت تعیین کننده حداکثر اکسیژن مصرفی یعنی آزمون استاندارد بروس و آزمون کوپر رخ نمی‌دهد.
فیزیولوژی ورزشی
اسرا عسکری؛ امیر رشیدلمیر؛ ناهید بیژه؛ مجید مومنی مقدم
دوره 25، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1397، ، صفحه 451-460
چکیده
زمینه و هدف:نروتروفین-3 (NT-3)از بیومارکر‌های مورد مطالعه در بیماری ام.اس، شناخته شده‌است. باتوجه به‌اینکه تمرینات ورزشی به‌عنوان یک شیوه مؤثر غیردارویی در درمان بیماری ام.اس مطرح گردیده است، هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات مقادیر پلاسمایی و بیان ژنNT-3متعاقب هشت هفته تمرین درآب وتمرین مقاومتی در زنان مبتلا به ام اس بود.موادوروش‌ها:در ...
بیشتر
زمینه و هدف:نروتروفین-3 (NT-3)از بیومارکر‌های مورد مطالعه در بیماری ام.اس، شناخته شده‌است. باتوجه به‌اینکه تمرینات ورزشی به‌عنوان یک شیوه مؤثر غیردارویی در درمان بیماری ام.اس مطرح گردیده است، هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات مقادیر پلاسمایی و بیان ژنNT-3متعاقب هشت هفته تمرین درآب وتمرین مقاومتی در زنان مبتلا به ام اس بود.موادوروش‌ها:در پژوهش حاضر، 30زن ازبین جامعه آماری زنان مبتلا به مالتیپلاسکلروزیس شهر مشهدانتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل،تمرین مقاومتی و تمرین درآب تقسیم شدند.برنامه تمرین مقاومتی و تمرین درآب به‌مدت هشت هفته انجام شد.آزمودنی‌های گروه کنترل درهیچ تمرینی شرکت نداشتند.پس ازجداسازی پلاسما و سلولهای تکهستهای خون محیطی(PBMN)، اندازهگیری مقادیر پلاسمایی و بیان ژن NT-3ترتیب به‌روش الایزا و ریلتایم-پیسیآر انجام شد.برای مقایسه میانگین، مقادیرپلاسمایی وبیان ژن NT-3 در سه گروه از روش ANCOVA و مقایسه گروههابه صورت قبل و بعداز مداخله از تیهمبسته استفاده وسطح معنی‌داری 05/0p≤درنظر گرفته شد.یافتهها: نتایج افزایش معنی‌داری در مقادیر پلاسمایی NT-3 سه گروه نشان داد(001/0 P
فیزیولوژی ورزشی
محمد فتحی؛ مریم اسدی؛ امیدعلی عادلی
دوره 25، شماره 2 ، خرداد و تیر 1397، ، صفحه 2017-227
چکیده
با توجه به جلوگیری از افت سیستم ایمنی پس از فعالیت‌های ورزشی وامانده‌ساز و نقش ریزمغذی‌ها در این زمینه، هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مکمل ویتامین C بر غلظت ایمونوگلوبولینA، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی دختران فعال دانشگاهی به دنبال برنامه فعالیت بدنی وامانده‌ساز بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی 17دختر فعال، با میانگین سن 36/2±11/22 ...
بیشتر
با توجه به جلوگیری از افت سیستم ایمنی پس از فعالیت‌های ورزشی وامانده‌ساز و نقش ریزمغذی‌ها در این زمینه، هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مکمل ویتامین C بر غلظت ایمونوگلوبولینA، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی دختران فعال دانشگاهی به دنبال برنامه فعالیت بدنی وامانده‌ساز بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی 17دختر فعال، با میانگین سن 36/2±11/22 سال، وزن 81/6±70/55 کیلوگرم، نمایه توده‌ی بدن 25/2±88/20 کیلوگرم بر مترمربع به صورت داوطلبانه حضور داشتند که به طور تصادفی به سه گروه تمرین- مکمل ویتامین C (شش نفر)، گروه تمرین (پنج نفر) و گروه کنترل (شش نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین- مکمل ویتامین C به مدت هفت روز برنامه فعالیت بدنی پژوهش را در دو نوبت صبح و عصر با دریافت روزانه یک عدد قرص 500 میلی‌گرمی ویتامین C در وعده‌ی ناهار اجرا کردند، گروه تمرین، تمرینات را بدون دریافت مکمل انجام دادند و گروه کنترل در تمرینات شرکت نداشتند و مکمل نیز دریافت نکردند. نمونه‌های بزاقی یک روز قبل از شروع برنامه تمرینی، 24 و 72 ساعت بعد از آخرین جلسه‌ی تمرین، ساعت 30/9 صبح جمع‌آوری شد. آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) برای مقایسه‌ی میانگین‌های گروه‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت IgA بزاقی بین گروه‌ها 24 ساعت (9/0=P و 4/0=F)، 72 ساعت بعد از تمرین (1/0=P و 8/0=F) و غلظت کورتیزول 24 ساعت (7/0=P و 2/0=F) و 72 ساعت بعد از تمرین (5/0=P و 6/0=F) به طور معنی‌داری تغییر نکرد. اما غلظت پروتئین تام در 24 ساعت بعد از تمرین (03/0=P و 3/4=F) به طور معنی-داری تغییر کرد که تفاوت بین گروه تمرین و کنترل بود. 72 ساعت بعد از تمرین (1/0=P و 1/2=F) تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده نشد. مطابق با یافته‌های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل ویتامینC به -دنبال یک برنامه‌ی تمرینی وامانده‌ساز یک هفته‌ایی بر ایمنی مخاطی دختران فعال تأثیر ندارد.
فیزیولوژی ورزشی
اکبر سازوار؛ یعقوب مهری الوار؛ علیرضا قارداشی افوسی؛ محمدحسین نظری
دوره 25، شماره 2 ، خرداد و تیر 1397، ، صفحه 267-277
چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر بیان ژن کانال‌های کلسیمی گیرنده های رایانودین و پمپ کلسیمی در موشهای صحرایی ایسکمی شده صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه 28 موش صحرایی نر ویستار (250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی مورد استفاده قرار گرفتند. انفارکتوس میوکارد (MI) با بستن ...
بیشتر
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر بیان ژن کانال‌های کلسیمی گیرنده های رایانودین و پمپ کلسیمی در موشهای صحرایی ایسکمی شده صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه 28 موش صحرایی نر ویستار (250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی مورد استفاده قرار گرفتند. انفارکتوس میوکارد (MI) با بستن شریان کرونری نزولی (LAD) به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی روی تریدمیل به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته به مدت 40 دقیقه بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و تزریقات، موشها بی هوش شده و بافت قلب جدا شد. و بیان ژن SERCA2a و RyR2 برای سلولهای بافت قلب اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که سطح بیان ژن SERCA2a در هر دو گروه تمرین و تمرین- ایسکمی افزایش (001/0=p) و این افزایش بطور معناداری درگروه تمرین- ایسکمی بیشتر بود(001/0=p). همچنین نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین اینتروال موجب افزایش معنادار سطح بیان ژن RyR2 در دو گروه تمرین- ایسکمی و تمرین شد. اما در گروه ایسکمی کاهش معناداری در سطح بیان ژن RyR2 مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که یک برنامه منظم تمرینی تناوبی، انقباضات غیرطبیعی همراه با کاردیومیوپاتی ناشی از ایسکمی میوکارد را از بین می برد و کنترل کلسیم عضله قلبی را ترمیم می کند و قدرت انقباض به طور عمده توسط افزایش جرم بطن چپ افزایش می یابد.
فیزیولوژی ورزشی
شیما احمدی؛ اصغر توفیقی؛ سیده معصومه سیدی؛ علیرضا شیرپور
دوره 25، شماره 2 ، خرداد و تیر 1397، ، صفحه 321-329
چکیده
زمینه وهدف: به دنبال افزایش سوء استفاده از استروئیدهای آنابولیک نگرانی‌ها دربار‌ه‌ی آثار زیان‌بار این داروها بر ارگان‌های مختلف بدن از جمله کلیه ها افزایش یافته است. فعالیت های ورزشی ازجمله شنا تاثیری بر تعدیل اثرات استروئیدهای آنابولیک ندارد. در این پژوهش تأثیر مصرف استروئیدهای آنابولیک همراه یا بدون ورزش شنا بر تغییرات عمومی ...
بیشتر
زمینه وهدف: به دنبال افزایش سوء استفاده از استروئیدهای آنابولیک نگرانی‌ها دربار‌ه‌ی آثار زیان‌بار این داروها بر ارگان‌های مختلف بدن از جمله کلیه ها افزایش یافته است. فعالیت های ورزشی ازجمله شنا تاثیری بر تعدیل اثرات استروئیدهای آنابولیک ندارد. در این پژوهش تأثیر مصرف استروئیدهای آنابولیک همراه یا بدون ورزش شنا بر تغییرات عمومی و بیوشیمیایی بافت کلیه‌ی موشهای صحرایی نر انجام گرفت.موادوروش ها: جامعه‌ی مورد مطالعه شامل 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم بود که در قالب چهار گروه ناندرولون به تنهایی10mg/kg (n=8)، ناندرولون همراه شنای اجباری10mg/gr (n=8)، شنای اجباری به تنهایی (n=8) و گروه شاهد (n=8) تقسیم شدند. در این پژوهش برای سنجش متغیرهای بیوشیمیایی نمونه های ادرار جمع آوری شد. : داده‌ها ی بدست آمده با نرم افزار spss نسخه 21 وتست آماریANOVA یک طرفه و سطح معنی‌دار P≤0/05 انجام شد.یافته ها: در رنگ آمیزی H&E و PAS درگروه ناندرولون و ناندرولون+ ورزش نسبت گروه های کنترل و ورزش بروز التهاب اطراف گلومرول ها، آتروفی توبولی، تعداد لکوسیت ها مشهود تر بود. همچنین مصرف ناندرولون همراه یا بدون شنا اجباری و ورزش شنا به تنهایی موجب کاهش معنی داری سطح کراتینین ادرار و اوره ادرار نسبت به گروه کنترل شد.همچنین مصرف ناندرولون همراه با شنای اجباری و ورزش به تنهایی موجب افزایش کراتینین سرم شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده ورزش شنا هیچگونه تاثیری بر بخش‌های مختلف کلیه موشهای صحرایی نر نمی گذارد اما مصرف ناندرولون می تواند سبب تغییردر این بخش ها گردد.واژگان کلیدی: ناندرولون، ورزش شنای اجباری،رنگ آمیزی H&E، رنگ آمیزی PAS ، موشهای صحرایی نر،کراتینین،اوره
فیزیولوژی ورزشی
سجاد پارسایی؛ ناهید شتاب بوشهری؛ معصومه شجاعی؛ رسول عابدان زاده
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 39-46
چکیده
زمینه و هدف: تصویرسازی به مفهوم همانندسازی، ایجاد یا بازآفرینی یک تجربه ادراکی در بین تعدیل کننده‌های حسی در ذهن می‌باشد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین واکنش نورون‌های آینه‌ای و سرعت‌های مختلف تصویرسازی در عملکرد حرکتی می‌باشد.روش: روش اجرای این پژوهش نیمه تجربی می‌باشد. 30 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران با روش نمونه‌گیری ...
بیشتر
زمینه و هدف: تصویرسازی به مفهوم همانندسازی، ایجاد یا بازآفرینی یک تجربه ادراکی در بین تعدیل کننده‌های حسی در ذهن می‌باشد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین واکنش نورون‌های آینه‌ای و سرعت‌های مختلف تصویرسازی در عملکرد حرکتی می‌باشد.روش: روش اجرای این پژوهش نیمه تجربی می‌باشد. 30 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران با روش نمونه‌گیری هدفمند (عدم سابقه بازی بسکتبال) با میانگین سنی 12/1±22 سال انتخاب و در سه گروه (تصویرسازی با سرعت آهسته، تصویرسازی با سرعت همسان و تصویرسازی با سرعت زیاد) قرار گرفتند. ابتدا پیش‌آزمون به‌صورت دریبل بسکتبال انجام شد. سپس آزمودنی‌ها به مدت چهار روز متوالی به تصویرسازی پرداختند پس از آن یک‌بار دیگر آزمودنی‌ها دریبل بسکتبال از بین مخروط‌ها را به صورت واقعی اجرا کردند. در پایان نیز از شرکت‌کنندگان در هنگام تصویرسازی ثبت مغزی به عمل آمد و واکنش نورون‌های آینه‌ای از طریق دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت شد.یافتهها: نتایج نشان داد که همه گروه‌های تصویرسازی در اجرای خود پیشرفت داشتند (05/0>p)؛ با توجه به اندازه اثر، گروه تصویرسازی آهسته و همسان عملکرد بهتری را نسبت به گروه تصویرسازی سریع داشتند. همچنین مشخص شد که نورون‌های آینه‌ای در گروه تصویرسازی آهسته فعالیت بیشتری دارد و نیز در عملکرد نورون‌های آینه‌ای با اجرای مهارت دریبل بسکتبال در سرعت‌های تصویرسازی پایین و همسان ارتباط معنادار وجود دارد (05/0>p).نتیجهگیری: نورون‌های آینه‌ای موجود در قشر پیش‌حرکتی به‌عنوان یک مکانیسم عصبی بسیار مهم در الگوی فعالیت مغزی می-باشد که باعث اثربخشی تصویرسازی در بهبود مهارت‌های حرکتی می‌شود.
فیزیولوژی ورزشی
حکیمه بازیار؛ سیّدمحمّد مرندی؛ احمد چیت ساز
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 119-126
چکیده
زمینه و هدف: پارکینسون بیماری مزمن، پیشرونده و مخرب سیستم عصبی است که به علت تخریب نورون‌های دوپامینرژیک موجود در ماده سیاه مغز میانی ایجاد می‌شود. اغلب در سن 60-50 سالگی شروع شده و یکی از مشخصات آن عدم تعادل می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین تعادلی در آب بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش ها: تحقیق ...
بیشتر
زمینه و هدف: پارکینسون بیماری مزمن، پیشرونده و مخرب سیستم عصبی است که به علت تخریب نورون‌های دوپامینرژیک موجود در ماده سیاه مغز میانی ایجاد می‌شود. اغلب در سن 60-50 سالگی شروع شده و یکی از مشخصات آن عدم تعادل می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین تعادلی در آب بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهراء اصفهان تشکیل دادند. 36 مرد مبتلا به پارکینسون بصورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به شکل تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (16نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر درمان دارویی، هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای فعالیت در آب داشتند، در حالی‌که گروه کنترل فقط تحت درمان دارویی بودند و اقدامات معمول را انجام دادند. در ابتدا و انتهای دوره، تعادل بیماران از طریق مقیاس تعادلی برگ (Berg Balance Scale) ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمونP<0/05) ) ANCOVA و نرم افزار SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، نمرات تعادل گروه مداخله پس از دوازده هفته تمرین تعادلی در آب، افزایش معناداری نشان داد و از 1/49 به 70/53 بهبود یافت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد انجام تمرینات تعادلی در آب می تواند به عنوان یک روش درمانی و مفید در جهت بهبود تعادل و به دنبال آن بهبود عملکرد روزانه بیماران مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به شدت بیماری در افراد مورد مطالعه (I-III) نتایج این تحقیق را تنها می‌توان به این گروه از بیماران تعمیم داد .
فیزیولوژی ورزشی
مریم شعبانی؛ محمد شرافتی مقدم؛ فرهاد دریانوش؛ حامد علی زاده پهلوانی
دوره 24، شماره 5 ، آذر و دی 1396، ، صفحه 305-310
چکیده
اهدافتروپونین قلبی شاخصی قلبی است که در تشخیص بیماری‌های قلبی نقش حیاتی دارد و نشان داده شده است که فعالیت ورزشی تأثیر به‌سزایی بر سطوح این پروتئین دارد. هدف از مطالعة حاضر، مقایسة تأثیر چهار هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی بر سطوح تروپونین T بافت قلبی در موشهای صحرایی نر سالم است.
مواد و روش‌هادر این پژوهش، 36 سرموش صحرایی ...
بیشتر
اهدافتروپونین قلبی شاخصی قلبی است که در تشخیص بیماری‌های قلبی نقش حیاتی دارد و نشان داده شده است که فعالیت ورزشی تأثیر به‌سزایی بر سطوح این پروتئین دارد. هدف از مطالعة حاضر، مقایسة تأثیر چهار هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی بر سطوح تروپونین T بافت قلبی در موشهای صحرایی نر سالم است.
مواد و روش‌هادر این پژوهش، 36 سرموش صحرایی نر دو ماهه از نژاد ویستار با میانگین وزن 20±180 گرم انتخاب و به‌روش تصادفی به سه گروه فعالیت هوازی (12 سر)، فعالیت تناوبی با شدت بالا (12 سر) و کنترل (12 سر) تقسیم شدند. گروه آزمایش پنج روز در هفته مطابق با برنامة تمرینی به‌مدت چهار هفته به فعالیت ورزشی پرداختند. پس از چهار هفته تمرین، برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون آماری آنوای یک‌طرفه استفاده شد. سطح معناداری تحقیق حاضر 05/0 است.
یافتههابین میانگین تروپونین در گروه‌های کنترل، تمرین هوازی و تمرین تناوبی با شدت بالا تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیریبر اساس یافته‌های این تحقیق، میزان تروپونین T در هیچکدام از گروه‌ها تغییر معناداری نداشت. بهنظر می‌رسد فعالیت ورزشی HIIT و تمرینات هوازی با مدت زمان چهار هفته منجر به آسیب بافت قلبی نمیشود.
فیزیولوژی ورزشی
محمد فتحی
دوره 24، شماره 4 ، مهر و آبان 1396، ، صفحه 225-231
چکیده
اهداف: فاکتور رونویسی med 13بر پاسخ عضلة اسکلتی به محرک‌های القاکنندة سازگاری عضلانی تأثیر دارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر برنامة فعالیت استقامتی بر بیان ژن med 13 عضلات اسکلتی تند و کند انقباض بود.
مواد و روشها: آزمودنی‌هایی این پژوهش چهارده رت نر نژاد ویستار بودند که تحت شرایط استاندارد به‌مدت چهار هفته قبل از شروع پروتکل تمرینی ...
بیشتر
اهداف: فاکتور رونویسی med 13بر پاسخ عضلة اسکلتی به محرک‌های القاکنندة سازگاری عضلانی تأثیر دارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر برنامة فعالیت استقامتی بر بیان ژن med 13 عضلات اسکلتی تند و کند انقباض بود.
مواد و روشها: آزمودنی‌هایی این پژوهش چهارده رت نر نژاد ویستار بودند که تحت شرایط استاندارد به‌مدت چهار هفته قبل از شروع پروتکل تمرینی نگهداری شدند. سپس، به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی برنامهای استقامتی (14 هفتهای) را روی نوارگردان اجرا کرد. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسة تمرینی، نمونهها بیهوش و تشریح شدند. عضلة نعلی و عضلة بازکنندة بلند انگشتان پا خارج شد. با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان ژن med 13دو عضله اندازهگیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات بهدستآمده ارزیابی شد.
یافتهها: نتایج این تحقیق نشان داد فعالیت استقامتی موجب افزایش معنادار بیان ژن med 13عضلة نعلی می‌شود، اما تأثیر معناداری بر بیان این ژن در عضلة بازکنندة بلند انگشتان ندارد.
نتیجهگیری: علیرغم فعالیت استقامتی یکسان (مدت و شدت)، میزان بیان این ژن در عضلات تند و کند انقباض متفاوت بود که احتمالابه تفاوت حساسیت عضلات به هورمون تیروئید برمیگردد.
فیزیولوژی ورزشی
ایمان عاصی شیرازی؛ سید علی حسینی؛ فریده کیخسروی
دوره 24، شماره 4 ، مهر و آبان 1396، ، صفحه 273-279
چکیده
اهداف: شیوع دیابت در سراسر دنیا روبه افزایش است. به‌علت آثار نامساعد داروهای صنعتی نیازی آشکار به روش‌های درمانی کم‌عارضه از قبیل استفاده از گیاهان دارویی و فعالیت‌های ورزشی وجود دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی آثار تعاملی هیپوگلایسمی عصارة زعفران و تمرین شنا در موشهای دیابتی‌شده با استروپتوزوتوسین بود.
مواد و روشها: در این تحقیق ...
بیشتر
اهداف: شیوع دیابت در سراسر دنیا روبه افزایش است. به‌علت آثار نامساعد داروهای صنعتی نیازی آشکار به روش‌های درمانی کم‌عارضه از قبیل استفاده از گیاهان دارویی و فعالیت‌های ورزشی وجود دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی آثار تعاملی هیپوگلایسمی عصارة زعفران و تمرین شنا در موشهای دیابتی‌شده با استروپتوزوتوسین بود.
مواد و روشها: در این تحقیق تجربی از بین 50 سرموش صحرایی نر نژاد اسپراگودوالی دیابتی‌شده با تزریق mg/kg 60 استروپتوزوتوسین، 32 سرموش صحرایی دارای گلوکز ناشتای بالای mg/dL300 نمونة آماری انتخاب شدند. بر اساس گلوکز ناشتا به‌طور تصادفی در چهار گروه هشت سری (1) مصرف عصارة زعفران، (2) تمرین شنا، (3) مصرف عصارة زعفران همراه با تمرین شنا و (4) کنترل قرارگرفتند. موشهای صحرایی گروه 1 و 3 به‌مدت چهار هفته روزانه mg/kg 25 عصارة زعفران را به‌صورت صفاقی دریافت کردند. همچنین، موشهای صحرایی گروه‌های 2 و 3 به‌مدت چهار هفته، پنج جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه شنا کردند. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌های تحقیق از آزمون‌های آماری کالموگروف- اسمیرنوف، t وابسته، تحلیل واریانس یک‌طرفه، به‌همراه آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0≥p).
یافتهها: نتایج نشان داد چهار هفته تمرین شنا اثر معناداری بر کاهش گلوکز ناشتای موشهای صحرایی دیابتی دارد (04/0=p). چهار هفته مصرف عصارة زعفران اثر معناداری بر کاهش گلوکز ناشتا (02/0=p)، انسولین (001/0=p) و مقاومت به انسولین (001/0=p) در موشهای صحرایی دیابتی دارد. چهار هفته مصرف عصارة زعفران همراه با تمرین شنا اثر معناداری بر کاهش گلوکز ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین موشهای صحرایی دیابتی دارد (001/0=p). مصرف عصارة زعفران همراه با تمرین شنا، در مقایسه با تمرین شنا، اثر بیشتری بر کاهش گلوکز ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین موشهای صحرایی دیابتی دارد (001/0=p). همچنین، چهار هفته مصرف عصارة زعفران در مقایسه با تمرین شنا اثر بیشتری بر کاهش انسولین و مقاومت به انسولین موشهای صحرایی دیابتی دارد (001/0=p).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر نتیجهگیری می‌شود مصرف عصارة آبی زعفران به‌همراه تمرین شنا آثار تعاملی هیپوگلایسمی در موشهای صحرایی‌دیابتی شده با استروپتوزوتوسین دارد.
فیزیولوژی ورزشی
رامبد خواجه ای؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ امیر رشیدلمیر
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 79-88
چکیده
اهدافبازتوانی قلبی از مهم‌ترین اقدامات جهت اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن در بیماران قلبی- عروقی است. تمرینات ورزشی به سبب کم‌هزینه و جذاب بودن مشوقی برای شرکت بیماران در این برنامه‌هاست. فعالیت ورزشی روی ترکیبات سلول خونی، به‌ویژه تعداد گلبول‌های سفید خون، سوخت‌وساز، متابولیت‌ها، پپتید و بیان ژن در انواع مختلف اثر دارد؛ ...
بیشتر
اهدافبازتوانی قلبی از مهم‌ترین اقدامات جهت اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن در بیماران قلبی- عروقی است. تمرینات ورزشی به سبب کم‌هزینه و جذاب بودن مشوقی برای شرکت بیماران در این برنامه‌هاست. فعالیت ورزشی روی ترکیبات سلول خونی، به‌ویژه تعداد گلبول‌های سفید خون، سوخت‌وساز، متابولیت‌ها، پپتید و بیان ژن در انواع مختلف اثر دارد؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بربیان ژن ABCG5 مونوسیت‌ها در مردان میان‌سال پس از عمل بای‌پس قلبی است. مواد و روش‌هاجامعة آماری را 20 مرد بیمار میان‌سال تشکیل دادند که قبلاً عمل بای‌پس عروق کرونر انجام داده بودند. این افراد، پس از انتخاب، به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین هوازی (10 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از جلسه‌های تمرینی از آزمودنی‌های دو گروه خون‌گیری به‌عمل آمد. جداسازی مونوسیت‌ها به‌روش سانتریفیوژ و تخلیص m-RNA به‌وسیلة Real-Time PCR انجام شد. داده‌ها با آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری (نرم‌افزار SPSS نسخة 16) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌هاگروه تجربی در نتیجة هشت هفته تمرین هوازی افزایش معناداری در بیان mRNA ژن ABCG5 در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند. نتیجه‌گیریبه‌نظر می‌رسد تمرین ورزشی به‌عنوان بخشی از مراحل بازتوانی قلبی در بیماران تحت عمل پیوند بای‌پس شریان کرونر با تحت تأثیر قراردادن بیان ژن ABCG5 که در سوخت‌وساز چربی درگیر است، فرایند انتقال معکوس کلسترول را بهبود می‌بخشد.