مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز وترکیب بدنی دانشجویان پسر غیرفعال

سجاد کریمی پور؛ محمود فضل بخششی؛ شیلا نایبی فر

دوره 27، شماره 5 ، آذر و دی 1399، ، صفحه 700-707

چکیده

زمینه و هدف تحقیقات نشان داده‌اند که تمرینات مختلف ورزشی می‌توانند تأثیرات متفاوتی بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) بگذارند. با این وجود، اطلاعات کافی در مورد اثر تعاملی تمرینات تناوبی شدید ورزشی از طریق تأثیر بر وزن، شاخص توده بدنی و دور کمر به لگن بر BDNF وجود ندارد یا بسیار اندک می‌باشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، ... بیشتر زمینه و هدف تحقیقات نشان داده‌اند که تمرینات مختلف ورزشی می‌توانند تأثیرات متفاوتی بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) بگذارند. با این وجود، اطلاعات کافی در مورد اثر تعاملی تمرینات تناوبی شدید ورزشی از طریق تأثیر بر وزن، شاخص توده بدنی و دور کمر به لگن بر BDNF وجود ندارد یا بسیار اندک می‌باشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز و ترکیب بدنی دانشجویان پسر غیرفعال بود. مواد و روش‌ها در این پژوهش نیمه‌ تجربی، 16 نفر از دانشجویان پسر غیرورزشکار دانشگاه سیستان و بلوچستان، به صورت تصادفی ساده، به دوگروه 8 تایی کنترل و تمرین، تقسیم شدند. گروه تمرین، تمرینات تناوبی شدید به مدت 6 هفته را در یک مسافت 20 متری به صورت رفت و برگشت به مدت 30 ثانیه با شدت 90 درصد ضربان قلب حداکثر و 30 ثانیه استراحت فعال بین هر تکرار انجام دادند. گروه کنترل، طی این مدت هیچ‌گونه فعالیت ورزشی انجام ندادند. مقادیرBDNF به ترتیب 24 و 48 ساعت پیش از اولین و پس از آخرین جلسه پروتکل تمرینی با روش الایزا توسط کیت ویژه سنجش شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارspssنسخه19 و تغییرات بین گروهی با کمک آزمون تی مستقل و اختلافات درون‌گروهی با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح معناداری 0/05≥p تحلیل شدند. یافته‌ها در پژوهش حاضر، یافته‌ها نشان دادندپس از 6 هفته درگروه تمرین تناوبی شدید، وزن (0/008=p) و شاخص توده بدنی (0/005=p) کاهش معنی‌داری داشتند که همسو با افزایش معنی‌دار مقادیر سطوح سرمی BDNF (p=0/031) بود، در حالی که هیچ یک از شاخص‌ها در گروه کنترل، تغییر معنی‌دار را نشان ندادند (0/05<p). به‌علاوه، در مقادیر سرمی BDNF افزایش معنی‌داری در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل رخ داد (0/002=p). نتیجه‌گیری با توجه به پارامترهای حاصل از مطالعه به نظر می‌رسد، تمرین تناوبی شدید می‌تواند با کاهش وزن وشاخص توده بدنی،سببسازگاری نروتروفینی وافزایش سطوح سرمی BDNF دانشجویان پسر غیرفعال شود.

فیزیولوژی ورزشی

تغییرات سرمی E-selectin و P-selectin در مردان مبتلا به نارسایی قلبی پس از هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی

لادن حسینی ابریشمی؛ سید محمود حجازی؛ امیر رشیدلمیر

دوره 27، شماره 5 ، آذر و دی 1399، ، صفحه 710-718

چکیده

زمینه و هدف مولکول‌های چسبان، نشانگرهای سلولی شناسایی روند تشکیل پلاک آترواسکلروزی دیواره اندوتلیال عروق هستند. هدف، بررسی تغییرات سرمی E-selectin و P-selectin در مردان مبتلا به نارسایی قلبی، پس از هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بود. مواد و روش‌ها 42 مرد با نارسایی قلبی، نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، به سه گروه مساوی (14 نفر) تمرین هوازی ... بیشتر زمینه و هدف مولکول‌های چسبان، نشانگرهای سلولی شناسایی روند تشکیل پلاک آترواسکلروزی دیواره اندوتلیال عروق هستند. هدف، بررسی تغییرات سرمی E-selectin و P-selectin در مردان مبتلا به نارسایی قلبی، پس از هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بود. مواد و روش‌ها 42 مرد با نارسایی قلبی، نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، به سه گروه مساوی (14 نفر) تمرین هوازی تداومی، تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرین تداومی (شدت 45 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه) و هوازی تناوبی (شدت 45 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه با استراحت 5 تا 10 دقیقه‌ای بین هر تناوب) هشت هفته (سه روز در هفته) بود. نمونه خونی، قبل و پس از هشت هفته از آزمودنی‌ها گرفته و متغیرها به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با تحلیل کوواریانس، سطح معنی‌داری 05/0≥P تحلیل شدند. یافته‌ها مقایسه بین گروه‌ها در سطوح E-selectin در هر سه گروه، تفاوت معنی‌داری نشان داد. آزمون بنفرونی، در E-selectin تفاوت معنی‌داری بین گروه هوازی تناوبی و کنترل (0/005=P) و بین هوازی تداومی و کنترل (0/006=P) و P-selectin تفاوت معنی‌داری بین گروه هوازی تناوبی و کنترل (0/032=P) نشان داد ولی بین گروه هوازی تداومی و کنترل (0/083=P)، تغییر معنی‌داری مشاهده نشد. تفاوت معنی‌داری در متغیر‌های مورد مطالعه در دو گروه هوازی تناوبی و تداومی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری تمرین هوازی با کاهش سطوح مولکول‌های چسبان، احتمالاً نقش مؤثری در پیشگیری و کنترل بیماری‌های قلبی- عروقی مردانی که مبتلا به نارسایی قلبی هستند دارد.

فیزیولوژی ورزشی

مقایسة تأثیر شدت‌های متفاوت انقباض درون‌گرا و برون‌گرا بر الگوی فعالیت عضلات سینرژیک چهارسر ران

حمید یزد آذر؛ نصرت الله هدایت پور؛ مهتا سردرودیان

دوره 27، شماره 4 ، مهر و آبان 1399، ، صفحه 534-540

چکیده

زمینه و هدف تقویت انتخابی عضلات سینرژیک چهارسر ران، اهمیت بسزایی در بهبود عملکرد این عضله و به‌ویژه در پیشگیری از سندرم کشککی رانی دارد. بنابراین هدف تحقیق حاضر، بررسی الگوی فعالیت عضلات پهن داخلی و پهن خارجی در پاسخ به شیوه انقباضی درون‌گرا با شدت زیربیشینه و انقباض برون‌گرا با شدت فوق‌بیشینه بود. مواد و روش‌ها 12 دانشجوی پسر ... بیشتر زمینه و هدف تقویت انتخابی عضلات سینرژیک چهارسر ران، اهمیت بسزایی در بهبود عملکرد این عضله و به‌ویژه در پیشگیری از سندرم کشککی رانی دارد. بنابراین هدف تحقیق حاضر، بررسی الگوی فعالیت عضلات پهن داخلی و پهن خارجی در پاسخ به شیوه انقباضی درون‌گرا با شدت زیربیشینه و انقباض برون‌گرا با شدت فوق‌بیشینه بود. مواد و روش‌ها 12 دانشجوی پسر 2±21سال، قد 12±173 سانتی متر و وزن 8±71 کیلوگرم، بصورت تصادفی در دانشگاه بجنورد انتخاب شدند. فعالیت عضلات چهار سر ران در حین انقباض با شدت های مختلف، با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری05/0 p<انجام گردید. یافته‌ها میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات با افزایش بار کار در انقباض برون‌گرا، به طور معنی‌داری نسبت به انقباض درون‌گرا افزایش می‌یابد که احتمالاً بیانگر این موضوع می‌تواند باشد که تمرینات مقاومتی فزاینده با استفاده از انقباض فوق‌بیشینه برون‌گرا مؤثرتر از انقباض زیربیشینه درون‌گرا برای ایجاد پاسخ‌های عصبی عضلانی هستند. نتیجه‌گیری یک اثر متقابل معنی‌دار بین نوع عضله و شدت انقباض برای فعالیت الکترومیوگرافی عضلات وجود دارد؛ به طوری که در شدت زیربیشینه، میزان فعالیت الکترومیوگرافی پهن داخلی نسبت به پهن خارجی به طور معنی‌داری بیشتر بود ولی در شدت فوق بیشینه، چنین تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد که می‌تواند بیانگر امکان تقویت انتخابی عضله پهن داخلی در شدت زیربیشینه باشد که برای پیشگیری از سندرم کشککی رانی، از اهمیت بسزایی برخوردار است.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB میوکارد بطن چپ و سطوح پلاسمایی GDF11 و GDF8 در موش‌های صحرایی نر پیر

بهنام مسعودیان؛ اکبر اعظمیان جزی؛ محمد فرامرزی؛ اردشیر طالبی

دوره 27، شماره 4 ، مهر و آبان 1399، ، صفحه 586-591

چکیده

زمینه و هدف تمرینات ورزشی با تغییر غلظت فاکتورهای رشدی و گیرنده‌های آن، ممکن است تأثیرات مفیدی بر عضله قلبی داشته باشند و بروز نارسایی قلبی را کاهش دهند. از این رو هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB میوکارد بطن چپ و سطوح پلاسمایی GDF11 و GDF8 در موش‌های صحرایی نر پیر بود. مواد و روش‌ها تعداد 14 سر موش صحرایی ... بیشتر زمینه و هدف تمرینات ورزشی با تغییر غلظت فاکتورهای رشدی و گیرنده‌های آن، ممکن است تأثیرات مفیدی بر عضله قلبی داشته باشند و بروز نارسایی قلبی را کاهش دهند. از این رو هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB میوکارد بطن چپ و سطوح پلاسمایی GDF11 و GDF8 در موش‌های صحرایی نر پیر بود. مواد و روش‌ها تعداد 14 سر موش صحرایی نر پیر با محدوده سنی24 تا 27 ماه پس از طی دوره آشناسازی، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (هفت سر) و تمرین (هفت سر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی، شامل هشت هفته و هفته‌ای پنج جلسه صعود از یک نردبان یک متری بود. GDF11 و GDF8 سرم به روش الایزا و ActRIIB بافت بطن چپ به روش IHC اندازه‌گیری شد. داده‌‌های به دست آمده از آزمون tمستقل، در سطح معناداری کمتر از 05/0 با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها مقایسه بین گروهی، اختلاف معناداری، در بین گروه‌‌های تمرین و کنترل در متغیرهای GDF11 (001/0≥p)، GDF8/GDF11 (001/0≥p)، GDF8 (027/0≥p) و وزن قلب (031/0≥p) نشان داد اما اختلاف معناداری در ActRIIβ میوکارد مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد تمرینات مقاومتی با اثرات مطلوب بر عوامل رشدی در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی سالمندان مؤثر است. از این رو از این تمرینات می‌توان در راستای کاهش بروز نارسایی قلبی بهره برد. با این حال، باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

فیزیولوژی ورزشی

‌ تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی فزاینده بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر

محمد حسین‌زاده؛ امیر رشیدلمیر؛ فریدا صادقی فاضل؛ رامبد خواجه ای

دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 340-346

چکیده

زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید می‌شود، اخیراً به‌عنوان هدف درمانی برای بیماری‌های متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر ‌بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی ... بیشتر زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید می‌شود، اخیراً به‌عنوان هدف درمانی برای بیماری‌های متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر ‌بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل(5 سر)،تمرین استقامتی(5 سر)و تمرین مقاومتی(5 سر)، تقسیم شدند.گروه استقامتی تمرینات را به مدت هشت هفته روی نوارگردان وگروه مقاومتی نیزتمرینات مقاومتی را به مدت هشت هفته روی نردبان یک متری با شیب 85 درجه انجام دادندو گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند.72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بیهوش و بافت کبدو عضله دوقلو برداشته شد. از آزمون شاپیروویلک جهت تعیین توزیع طبیعی داده‌ها،و از آزمون‌آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردیدو معنی‌داری در سطح 05/0 ≥P پذیرفته شد.یافته‌ها:پس ازتأیید توزیع طبیعی داده‌ها با آزمون شاپیروویلک،نتایج آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه اختلاف معنی‌داری را در مقادیر آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در بین گروه‌ها نشان داد(به‌ترتیب؛ 001/0P=، 016/0=P).آزمون تعقیبی توکی نیز افزایش معنی‌داری را در مقادیر آیریزین عضله دوقلو در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل نشان داد(به‌ترتیب؛016/0P=، 061/0=P).همچنین آزمون تعقیبی توکی نشان داد که افزایش معنی‌داری در مقادیر آیریزین بافت کبد در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل وجود دارد(به‌ترتیب؛ 001/0P=، 001/0=P). اما اختلاف معنی‌داری در مقادیر آیریزین بافت کبدو عضله دوقلو بین گروه‌های تمرینی وجود نداشت(به‌ترتیب؛ 962/0P =، 742/0= P). نتیجه‌گیری:براساس نتایج پژوهش حاضر، هر دو تمرینات مقاومتی و استقامتی می‌تواند سطوح آیریزین را در هر دو بافت کبدو عضله دوقلو به‌طور معنی‌داری افزایش دهد که به‌نظر می‌رسد فعالیت ورزشی از این طریق می‌تواند اثرات مفیدی در پیشگیری و درمان بیماری‌های متابولیک داشته‌باشد.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و عصاره چای سبز بر برخی عوامل التهابی در بافت پروستات موش‌های سالم

صابر ساعدموچشی؛ مرضیه ثاقب جو؛ ذکریا وهاب زاده؛ داریوش شیخ الاسلامی وطنی

دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 394-401

چکیده

زمینه اصلاح سبک زندگی، از جنبههای مهم پیشگیری از بیماریهای مختلف از جمله انواع سرطان میباشد. هدف B پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و دریافت عصاره چای سبز بر سطوح فاکتور هستهای کاپا (NF COX ( 0- -)، سیکلواکسیژناز κB . در بافت پروستات موشهای سالم بود p53 -) و پروتئین سرکوبگر تومور 2 سر موش صحرایی نر بهصورت تصادفی در چهار گروه ... بیشتر زمینه اصلاح سبک زندگی، از جنبههای مهم پیشگیری از بیماریهای مختلف از جمله انواع سرطان میباشد. هدف B پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و دریافت عصاره چای سبز بر سطوح فاکتور هستهای کاپا (NF COX ( 0- -)، سیکلواکسیژناز κB . در بافت پروستات موشهای سالم بود p53 -) و پروتئین سرکوبگر تومور 2 سر موش صحرایی نر بهصورت تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی، عصاره 50 روش کار در این مطالعه تجربی، چای سبز، تمرین هوازی + عصاره چای سبز و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی شامل راه رفتن و دویدن 0 دقیقهای با تناوب استراحتی 93 متر در دقیقه، سه نوبت 5-96 روی نوارگردان با شدت کم تا متوسط (سرعت میلیلیتر از محلولی با 9/5 دقیقهای در هر جلسه، پنج جلسه در هفته) بود. عصاره چای سبز نیز روزانه بهمیزان میلیلیتر به گروههای مربوطه گاواژ گردید (سه جلسه در هفته). چهل و هشت ساعت 966 میلیگرم در 96غلظت پس از پایان مداخله، بافتبرداری انجام شد. روشهای آماری آنالیز کوواریانس و آنالیز واریانس یکراهه برای تحلیل نتایج استفاده شد. )، اما P = 6/60 نسبت به گروه کنترل شد ( NF-κB یافتهها تمرین هوازی، سبب افزایش معنادار سطح پروتئین NF ترکیب تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز، تغییر معناداری در سطح پروتئین - ایجاد نکرد. سطوح κB COX پروتئینهای 6/63 نیز متعاقب تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز، تغییر معناداری نداشت ( p53 - و 2 <P ). متعاقب تمرین هوازی را تعدیل NF-κB نتیجهگیری بهنظر میرسد مصرف مکمل چای سبز میتواند سطح پروتئین کند که نشاندهنده اثرات ضدالتهابی چای سبز و نقش احتمالی آن در پیشگیری از سرطان پروستات میباشد.

فیزیولوژی ورزشی

بررسی اثر 8 هفته تمرین ترکیبی (استقامتی، قدرتی) با و بدون مصرف دانه کتان بر مقاومت به انسولین و فشارخون در زنان یائسه

نسرین جهانشیری؛ ناهید بیژه

دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 173-181

چکیده

مقدمه: یائسگی مرحله‌ای از حیات زن است که به دلیل کاهش فعالیت تخمدان‌ها و کمبود استروژن، دوره باروری به پایان می‌رسد. از آنجایی که فشارخون و مقاومت به انسولین یکی از مشکلات اساسی در زنان مسن است، این تحقیق با هدف تأثیر تمرین ترکیبی با و بدون مصرف دانه کتان بر مقاومت به انسولین و فشارخون زنان یائسه، انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه ... بیشتر مقدمه: یائسگی مرحله‌ای از حیات زن است که به دلیل کاهش فعالیت تخمدان‌ها و کمبود استروژن، دوره باروری به پایان می‌رسد. از آنجایی که فشارخون و مقاومت به انسولین یکی از مشکلات اساسی در زنان مسن است، این تحقیق با هدف تأثیر تمرین ترکیبی با و بدون مصرف دانه کتان بر مقاومت به انسولین و فشارخون زنان یائسه، انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، 27 زن یائسه با دامنه سنی50تا60 سال و شاخص توده‌بدن25 تا30 کیلوگرم برمترمربع، به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین ترکیبی(12نفر) و تمرین ترکیبی همراه مصرف دانه کتان(15نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی با شدت 60تا80 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرینات مقاومتی، با شدت 60تا80 درصد یک تکرار بیشینه اجراشد. همچنین 25گرم دانه آسیاب شده در گروه تمرین ترکیبی به همراه مصرف کتان، مصرف می‌شد. نمونه‌خونی آزمودنی‌ها برای انداره‌گیری مقاومت به انسولین جمع‌آوری شدو با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی وابسته و مستقل، به ترتیب، برای مقایسه تفاوت‌های درون گروهی و بین گروهی در سطح معنی‌داری 05/0>P.استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی به همراه مصرف دانه کتان، به طور معنی‌داری، باعث افزایش حداکثراکسیژن مصرفی(001/0=p)، کاهش شاخص توده‌بدن(001/0=p) و کاهش فشارخون(001/0=p) شد؛ تمرین ترکیبی نیز به طور معنی‌دار موجب کاهش شاخص توده‌بدن(001/0=p) و کاهش فشارخون(001/0=p) شد.نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هشت هفته تمرین ترکیبی به تنهایی و همراه با مصرف دانه کتان منجر به بهبود آمادگی هوازی، ترکیب‌بدن و فشارخون در زنان یائسه می‌شود.

فیزیولوژی ورزشی

تاثیر تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر CRP و TNF-α در دختران جوان 20 تا 30 سال

فاطمه عباسپور؛ سیدکاظم موسوی ساداتی؛ رضا بهدری

دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 219-226

چکیده

چکیدهزمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر روی CRP و TNF-α در دختران جوان 20 تا 30 سال بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی،32 دختر جوان با دامنه سنی 20 تا30 سال به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) هشت نفره تقسیم شدند. میانگین و انحراف معیار وزن شرکت کنندگان ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر یک دوره کوتاه مدت تمرین هوازی شدید به همراه مصرف چای سبز بر ترکیب بدن و شاخص های التهابی در مردان جوان غیرفعال

میثم پورمحمدی؛ مرضیه نظری؛ رامین شعبانی

دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 227-235

چکیده

اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 ... بیشتر اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 مرد جوان غیر فعال با میانگین سن 63/1±87/19 سال در این پژوهش یک سوکور شرکت کرده و بصورت تصادفی به چهار گروه چای سبز -تمرین هوازی، تمرین هوازی ، چای سبز و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 3 میلی گرم چای سبز یا دارونما را همراه سه وعده غذایی مصرف کرده و علاوه بر آن گروه های چای سبز- تمرین هوازی و تمرین هوازی ، سه جلسه در هفته به مدت یک ماه به تمرین هوازی با شدت 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از چهار هفته و 24 ساعت پس از آزمون اِل اِستاد از شرکت کنندگان گرفته و شاخص های کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : نتایج نشان داد که درصد چربی در گروه چای سبز- تمرین هوازی همراه با کاهش معنی دار بود (001/0>p) اما در بقیه متغیرها معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظرمی رسد که مصرف چای سبز به همراه تمرین هوازی در کوتاه مدت می تواند اثرات مفیدی بر درصد چربی زیر جلد داشته باشد.

فیزیولوژی ورزشی

مقایسه اثر تمرینات تناوبی هوازی، مقاومتی و موازی بر میزان لپتین سرم و مقاومت انسولین در زنان دارای اضافه وزن

مژگان زمین افشان؛ امین عیسی نژاد؛ محمود نیک سرشت؛ فاطمه ایزددوست

دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 237-244

چکیده

زمینه و هدف لپتین به طور خاص در بافت چربی تولید می‌شود و نقشی اساسی را در تنظیم متابولیسم گلوکز ایفا می‌کند. به نظر می‌رسد که فعالیت بدنی می‌تواند موجب بهبود هموستاز گلوکز و سطوح لپتین در انسان گردد. لذا، هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی متناوب، مقاومتی و موازی بر سطح سرمی لپتین و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بود. ... بیشتر زمینه و هدف لپتین به طور خاص در بافت چربی تولید می‌شود و نقشی اساسی را در تنظیم متابولیسم گلوکز ایفا می‌کند. به نظر می‌رسد که فعالیت بدنی می‌تواند موجب بهبود هموستاز گلوکز و سطوح لپتین در انسان گردد. لذا، هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی متناوب، مقاومتی و موازی بر سطح سرمی لپتین و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها در این پژوهش نیمه تجربی، 40 زن داوطلب به صورت تصادفی به گروه‌های (در هر گروه 10 نفر) کنترل بدون تمرین، تمرین هوازی متناوب، تمرین مقاومتی، یا موازی تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرینی 12 هفته تمرین نظارت شده را سه بار در هفته انجام دادند، در حالی که گروه کنترل سبک زندگی بی‌تحرک خود را حفظ کرد. مقاومت به انسولین و لپتین توسط ارزیابی نمونه خون ناشتا قبل و بعد از 12 هفته مداخله ارزیابی شدند. تمامی داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 ارزیابی و سطح معنی داری کمتر از 05/0p< تنظیم شد. یافته ها در ابتدا، قند خون ناشتا، انسولین، HOMA-IR و لپتین تفاوت معنی‌داری را بین گروه‌ها نداشتند. قند خون ناشتا در گروه موازی بهبود یافت (005/0=p)، اما در سایر گروه ها این تغییرات دیده نشد. از جهتی دیگر، انسولین، HOMA-IR و لپتین در طول مطالعه تغییر نکردند. بحث و نتیجه گیری به طور خلاصه، برای بهبود قند خون ناشتا، تمرین موازی موثر تر از تمرین هوازی یا مقاومتی بود.

فیزیولوژی ورزشی

اثر مکمل بتا آلانین بر سطوح لاکتات و عملکرد ویژه پاروزنان مرد نخبه

محمدعلی قرائت؛ مجید کاشف؛ لیلا عیدی ابرغانی؛ محسن شیخلووند

دوره 27، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1399، ، صفحه 73-81

چکیده

سابقه و هدف: بتاآلانین از مکمل های اثرگذار بر میزان لاکتات است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بتا آلانین بر لاکتات در فعالیت ارگومتر روئینگ بود. مواد و روش ها: 24 پاروزن مرد نخبه (سن 3/3 ± 4/23 سال، قد 9/7 ± 7/186 سانتی متر و درصد چربی 1/2 ± 9/8) بطور تصادفی در سه گروه بتا آلانین، دارونما (دکستروز) یا بدون مکمل قرار گرفتند (8n= ). میزان مصرف ... بیشتر سابقه و هدف: بتاآلانین از مکمل های اثرگذار بر میزان لاکتات است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بتا آلانین بر لاکتات در فعالیت ارگومتر روئینگ بود. مواد و روش ها: 24 پاروزن مرد نخبه (سن 3/3 ± 4/23 سال، قد 9/7 ± 7/186 سانتی متر و درصد چربی 1/2 ± 9/8) بطور تصادفی در سه گروه بتا آلانین، دارونما (دکستروز) یا بدون مکمل قرار گرفتند (8n= ). میزان مصرف مکمل 40 میلی‌گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 3 هفته بود. پس از تعیین توان هوازی بیشینه ( VO2max) و کمترین سرعت رسیدن به توان هوازی (vVO2max) با تردمیل، آزمون ارگومتر جهت تعیین توان میانگین و میزان میانگین سرعت در شش دقیقه ارگومتر (vRmax)انجام گرفت و سپس زمان فعالیت تا رسیدن به واماندگی با سرعت vRmax (TvRmax) به ثبت رسید. آزمون 6 دقیقه ارگومتر با 90% vRmax انجام شد و لاکتات و ضربان قلب ثبت گردید. در انتهای دوره، همین آزمون ها تکرار شد. جهت تحلیل داده ها، روش آنالیز واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: لاکتات در گروه بتا آلانین در پس آزمون پس از 6 دقیقه فعالیت در 90% vRmax کاهش معنادار داشت (00/0 =p ). همچنین TvRmax و توان میانگین در گروه بتا آلانین نسبت به دو گروه دیگر بهبود معناداری یافته بود ( به ترتیب 00/0 =p و 04/0 =p). vRmax نیز در گروه بتا آلانین افزایش معناداری نشان داد (00/0 =p).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مصرف بتا آلانین ممکن است با تاخیر در تجمع لاکتات، منجر به افزایش زمان رسیدن به خستگی در اجرای فعالیت استقامت عضلانی و بهبود توان هوازی پاروزنان نخبه شود.

فیزیولوژی ورزشی

تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی

لادن حسینی ابریشمی؛ سید محمود حجازی؛ امیر رشیدلمیر؛ رامبد خواجه ای

دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 495-504

چکیده

مقدمهشواهد نشان داده اند که مولکول های چسبان و میانجی های التهابی نقش مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز دارند. هدف تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.روش کاردر این پژوهش، 42 نفر مرد میانسال با نارسایی قلبی، هدفمند انتخاب و تصادفی به سه گروه مساوی(14 نفر) ... بیشتر مقدمهشواهد نشان داده اند که مولکول های چسبان و میانجی های التهابی نقش مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز دارند. هدف تاثیرهشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی C و مولکول های چسبان در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.روش کاردر این پژوهش، 42 نفر مرد میانسال با نارسایی قلبی، هدفمند انتخاب و تصادفی به سه گروه مساوی(14 نفر) تمرین هوازی تداومی، هوازی تناوبی و کنترل تقسیم شدند. تمرین تداومی(شدت 45 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه) و تمرین تناوبی(شدت 45 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه با استراحت 5 تا 10 دقیقه ای بین هر تناوب) به مدت هشت هفته(سه روز در هفته) بود. قبل و پس از اجرای تمرین نمونه خونی از سه گروه گرفته، به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد.نتایجپس از هشت هفته تمرین سطح سرمی پروتئین واکنشی C، مولکول چسبان سلولی-1 و مولکول چسبان عروقی-1 در دو گروه تمرینی کاهش معنی دار داشت(P ≤ 0.05)، ولی در گروه کنترل تفاوتی معنی دار دیده نشد. در سطوح hs-CRP (P = 0.023) و VCAM-1(P = 0.0001) در هر سه گروه تفاوت معنی داری دیده شد، اما تفاوت معنی داری در سطح ICAM-1(P = 0.17). در بین سه گروه مشاهده نشد. نتیجه گیریتمرین هوازی با کاهش سطوح hs-CRP و VCAM-1 احتمالا نقش موثری در پیشگیری و کنترل بیماری های قلبی-عروقی مردان نارسایی قلبی دارد.

فیزیولوژی ورزشی

تاثیر 3 هفته کاهش بار تمرین در محیط هایپوکسی بر شاخص آپوپتوزی نسبت Bax/Bcl2 و جمعیت سلول های اپیتلیالی حبابچه های ریوی

مهدی یادگاری؛ سیمین ریاحی؛ شادمهر میردار؛ غلامرضا حمیدیان

دوره 26، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1398، ، صفحه 393-402

چکیده

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 3 هفته کاهش بار تمرین در محیط هایپوکسی بر نسبت Bax/Bcl2 و جمعیت سلول های اپیتلیالی حبابچه های ریوی بود.مواد و روش ها: 35 سر موش صحرائی (سن 4 هفته، وزن 8± 72 گرم) به 5 گروه کنترل (6 هفته)، تمرین (6 هفته)، هایپوکسی (3 هفته)، هایپوکسی کاهش بار (3 هفته) و کنترل (9 هفته) تقسیم شدند. نمونه ها پس از 6 هفته تمرین تناوبی ... بیشتر زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 3 هفته کاهش بار تمرین در محیط هایپوکسی بر نسبت Bax/Bcl2 و جمعیت سلول های اپیتلیالی حبابچه های ریوی بود.مواد و روش ها: 35 سر موش صحرائی (سن 4 هفته، وزن 8± 72 گرم) به 5 گروه کنترل (6 هفته)، تمرین (6 هفته)، هایپوکسی (3 هفته)، هایپوکسی کاهش بار (3 هفته) و کنترل (9 هفته) تقسیم شدند. نمونه ها پس از 6 هفته تمرین تناوبی وارد هایپوکسی شده و 3 هفته در آنجا زندگی کردند. گروه دیگری همزمان با قرارگیری در محیط هایپوکسی، به اجرای تمرینات تناوبی با شدت کمتر( کاهش بار) پرداختند. نسبت Bax/Bcl2 حبابچه های ریه با روش ایمونوهیستوشیمی و جمعیت نموسیت-1 و نموسیت-2 حبابچه های ریوی با روش استریولوژی اندازه گیری شد.یافته ها: پس از 6 هفته تمرین تناوبی، نسبت Bax/Bcl2 و جمعیت نموسیت-2 افزایش و جمعیت نموسیت-1 کاهش یافت(05/0≥P). 3 هفته هایپوکسی سبب کاهش نسبت Bax/Bcl2 و کاهش جمعیت نموسیت-1 در مقایسه با گروه تمرین 6 هفته شد(05/0≥P). 3 هفته کاهش بار تمرین در گروه هایپوکسی، سبب کاهش نسبت Bax/Bcl2، کاهش نموسیت-2 و افزایش نموسیت-1 در مقایسه با گروه هایپوکسی شد (05/0≥P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید و هایپوکسی متعاقب آن می تواند آپوپتوز حبابچه های ریوی را افزایش دهد. همچنین به نظر می رسد تکنیک کاهش بار تمرین ابزاری کارآمد جهت کاهش آپوپتوز در ریه است.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر همزمان تمرین هوازی و مکمل‌سازی عصاره گیاهی مرزنجوش بر بیان ژنی پروتئین‌های آپوپتوز میوکارد موش‌های صحرایی

قادر رحیم زاده؛ محمدعلی آذربایجانی؛ حسن متین همایی

دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 161-170

چکیده

چکیدهزمینه: امروزه استفاده از مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی مانند مرزنجوش برای مقابله با آپوپتوز ناشی از ورزش و بهبود سازگارهای‌های تمرینی رواج بسیاری یافته است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر همزمان تمرین هوازی و مکمل‌سازی عصاره گیاهی مرزنجوش بر بیان ژنی پروتئین‌های آپوپتوز میوکارد موش‌های صحرایی انجام شد. روش‌ کار: ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون زنان جوان تمرین نکرده

فاطمه رستمی؛ رامین شعبانی

دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 185-193

چکیده

زمینه و هدف: به نظر می رسد که فعالیت بدنی بتواند از طریق افزایش تولید سطوح در گردش آیریزین، بر بهبود هموستاز گلوکز و چربی های خونی موثر باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون دختران تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در 20 زن داوطلب یکی از دانشگاه ... بیشتر زمینه و هدف: به نظر می رسد که فعالیت بدنی بتواند از طریق افزایش تولید سطوح در گردش آیریزین، بر بهبود هموستاز گلوکز و چربی های خونی موثر باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون دختران تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در 20 زن داوطلب یکی از دانشگاه های شهر رشت در دو گروه انجام شد. گروه کنترل فعالیت های معمول روزمره خود را انجام دادند، اما گروه تجربی در تمرینات هوازی 65 دقیقه ای، سه جلسه در هفته به مدت مدت هشت هفته متوالی شرکت کردند. چربی های خونی، هموستاز گلوکز و آیریزین در گردش در ابتدا و بعد از 8 هفته مداخله ارزیابی شدند. بررسی داده توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0P< انجام شد. یافته ها: در گروه تمرینی، بعد از هشت هفته مداخله انسولین (02/0=p) و HOMA (04/0=p) کاهش و HDL-C (00/0=p) افزایش یافت، اما میزان قند خون ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، LDL-C و آیریزین تغییر معنی داری را نشان نداد (05/0p>). در گروه کنترل، به دنبال دوره هشت هفته ای مطالعه قند خون ناشتا (04/0=p)، انسولین (01/0=p)، HOMA (00/0=p)، تری گلیسرید (03/0=p) و آیریزین (03/0=p) افزایش یافتند. بعد از مداخله، شرکت کنندگانی که تمرینات ورزشی را انجام داده بودند، میزان کلسترول (00/0=p)، تری گلیسرید (02/0=p)، انسولین (00/0=p) و HOMA (00/0=p) کمتر و HDL-C (00/0=p) بالاتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی در زنان بی تحرک با بهبود هموستاز گلوکز و HDL-C به صورت مستقل از تغییرات آیریزین همراه است.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر یک دوره تمرین ترکیبی (مقاومتی - هوازی) بر تراکم استخوانی و برخی از شاخص‌های خونی در زنان یائسه چاق و دارای اضافه وزن

نفیسه مفیدی صدر؛ رویا عسکری؛ امیر حسین حقیقی

دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 203-211

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی بر تراکم استخوان و برخی از شاخص‌های خونی در زنان یائسه چاق و دارای اضافه وزن بود.مواد و روشها:29 زن یائسه غیرفعال با دامنه سنی 58 – 46 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها در یکی از دو گروه تمرین ترکیبی (مقاومتی – هوازی) و کنترل (بدون تمرین) قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

ارتباط بین میزان شیوع سندروم متابولیک و فعالیت جسمانی در محل کار، اوقات فراغت و حین ورزش در مردان دانشجوی بالای 30 سال شهرستان سبزوار (مطالعه موردی دانشگاه علمی کاربردی)

عباس محمدی؛ کاظم خدائی؛ ندا بدری

دوره 26، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1398، ، صفحه 53-61

چکیده

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین میزان شیوع سندروم متابولیک و فعالیت جسمانی در محل کار، اوقات فراغت و حین ورزش در مردان دانشجوی بالای 30 سال شهرستان سبزوار بود.مواد و روش ها: 200 دانشجوی مرد بالای 30 سال از دانشگاه علمی-کاربردی شهرستان سبزوار بطور تصادفی انتخاب شدند. اجزای مرتبط با سندرم متابولیک در آنها اندازه گیری شد. ... بیشتر زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین میزان شیوع سندروم متابولیک و فعالیت جسمانی در محل کار، اوقات فراغت و حین ورزش در مردان دانشجوی بالای 30 سال شهرستان سبزوار بود.مواد و روش ها: 200 دانشجوی مرد بالای 30 سال از دانشگاه علمی-کاربردی شهرستان سبزوار بطور تصادفی انتخاب شدند. اجزای مرتبط با سندرم متابولیک در آنها اندازه گیری شد. میزان فعالیت جسمانی شرکت کنندگان در سه دامنه حین ورزش، حین کار و اوقات فراغت توسط "پرسشنامه فعالیت بدنی بک" اندازه گیری شد. مقایسه میانگین اجزای سندرم متابولیک در سه گروه بر اساس شاخص توده بدنی به کمک آزمون تحلیل واریانس یک راهه و کروسکال والیس انجام شد. از تحلیل آماری رگرسیون لجستیک چندگانه نیز برای تعیین ارتباط سندرم متابولیک و اجزای آن با سطوح فعالیت بدنی استفاده گردید. یافته‌ها: وزن، دور کمر، قند خون ناشتا، لیپوپروتئین با چگالی کم، کلسترول، تری‌گلسیرید و شیوع سندرم متابولیک بطور معنی داری در افراد اضافه وزن و چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی بالا بود اما فعالیت بدنی کل و دامنه‌های آن بطور معنی‌داری پایین بود (05/0P˂). خطر افزایش چاقی شکمی، فشار خون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک و تری گلسیرید در افراد نسبتاً فعال و فعال بطور معنی‌داری کمتر از افراد غیر فعال بود (05/0P˂). شانس داشتن سندرم متابولیک بطور معنی‌داری در افراد غیر فعال حین ورزش بیشتر از افراد فعال بود (05/0P˂).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد که در دانشجویان مرد سبزواری چاق و اضافه وزن میزان شیوع سندرم متابولیک و اجزای تشکیل دهنده آن بیشتر از مردان با وزن طبیعی است. همچنین، افراد غیرفعال نسبت به افراد فعال به طور بیشتری در معرض ابتلا به سندرم متابولیکی و برخی از اجزای آن هستند.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر تمرین استقامتی بر پروتئین–D سورفکتانت (SPD) و شاخص مقاومت به انسولین موش‎های صحرایی نر دیابتی نوع 2

عباس صالحی کیا؛ محمد پرستش

دوره 26، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1398، ، صفحه 89-97

چکیده

اهداف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اثر 8هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین–D سورفکتانت (SPD) موش‎های صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید بود.مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی 48 ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد وﯾﺴﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن 48±200 ﮔﺮم ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در چهار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل ... بیشتر اهداف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اثر 8هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین–D سورفکتانت (SPD) موش‎های صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید بود.مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی 48 ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد وﯾﺴﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن 48±200 ﮔﺮم ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در چهار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل دیابتی، سالم تمرین استقامتی و دیابتی ﺗﻤﺮﯾﻦ استقامتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻬﺖ اﻟﻘﺎی دﯾﺎﺑﺖ، از روش ﺗﺰرﯾﻖ درون ﺻﻔﺎﻗﯽ mg/kg 120 ﻣﺤﻠﻮل نیکوتین آمید به همراه mg/kg 65 ﻣﺤﻠﻮل STZ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﭘﺮوﺗﮑﻞ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﺪت ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪ ﻣﺪت 8 ﻫﻔﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﮔردید و 24 ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺧﺮﯾﻦ ﺟﻠﺴﮥ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺗﺸﺮﯾﺢ و سرم خون موش‎های صحرایی جهت بررسی جمع آوری شدند. داده‎ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0 بررسی شدند. یافته‏ها: تمرین استقامتی موجب کاهش معنا‎دار قند خون گروه تمرین استقامتی دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (000/0=P). سطوح SPD در گروه کنترل دیابتی نسبت به کنترل سالم کاهش معناداری (001/0=P) و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) افزایش معناداری (000/0=P) یافت. 8 هفته تمرین استقامتی موجب افزایش معنادار درSPD (041/0P=) در گروه تمرین استقامتی دیابتی نسبت به گروه کننترل دیابتی شد. همچنین تمرین موجب کاهش معنادار شاخص مقاومت به انسولین (000/0=P) و انسولین (029/0=P) در گروه تمرین استقامتی دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد.نتیجه‌گیری: به نظر می‎رسد تمرین استقامتی از طریق افزایش سطوح سرمSPD موجب بهبود شاخص مقاومت به انسولین در موش‎های دیابتی نوع 2 می‎شود.کلید واژه‏ها: استرپتوزوتوسین- نیکوتین‏آمید، پروتئین– D سورفکتانت، انسولین، تمرین.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر نوع تمرین ورزشی بر سطوح 8 - اکسو گوانین DNA گلیکوسیلاز و میزان 8- هیدروکسی، 2- داکسی گوآنوزین بافت‌ کبد و مغز موش‌های صحرایی

حسین طاهری چادرنشین؛ محمد اسماعیل افضل پور؛ احسان افروزی گروی؛ سید حسین ابطحی ایوری؛ میثم علی پورراز

دوره 26، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1398، ، صفحه 99-107

چکیده

گونه‌های اکسیژن واکنشی (ROS) موجب آسیب‌ اکسایشی پروتئین‌ها، لیپیدها و ساختارهای ژنومی می‌شود. مطالعات نشان داده-اند که تولید ROS در طی ورزش شدید افزایش می‌یابد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات دو نوع تمرین ورزشی سرعتی و استقامتی روی سطوح 8 - اکسو گوانین DNA گلیکوسیلاز (1OGG) و میزان 8- هیدروکسی، 2- داکسی گوآنوزین (OHdGـ8) بافت‌ کبد و مغز موش‌های ... بیشتر گونه‌های اکسیژن واکنشی (ROS) موجب آسیب‌ اکسایشی پروتئین‌ها، لیپیدها و ساختارهای ژنومی می‌شود. مطالعات نشان داده-اند که تولید ROS در طی ورزش شدید افزایش می‌یابد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات دو نوع تمرین ورزشی سرعتی و استقامتی روی سطوح 8 - اکسو گوانین DNA گلیکوسیلاز (1OGG) و میزان 8- هیدروکسی، 2- داکسی گوآنوزین (OHdGـ8) بافت‌ کبد و مغز موش‌های صحرایی نر ویستار بود. بدین منظور، 24 موش صحرایی نژاد آلبینو ویستار بالغ به طور تصادفی در سه گروه تمرین استقامتی، تمرین سرعتی و کنترل غیرفعال تقسیم شدند. موش‌ها در گروه تمرین استقامتی و سرعتی برای 6 هفته، 6 جلسه در هفته، با شدت 80 تا 100 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان دویدند. سطوح 1OGG و OHdGـ8 به روش ساندویچ الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه در سطح 05/0 > P ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که هر دو نوع تمرین سرعتی و استقامتی موجب افزایش معنی دار سطوح 1OGG بافت‌های مغز و کبد می‌شود. تمرین سرعتی موجب افزایش بیشتر سطوح 1OGG مغز نسبت به تمرین استقامتی شد. با وجود این، تمرینات سرعتی و استقامتی تاثیری معنی داری بر سطوح OHdGـ8 بافت مغز و کبد نداشت. سطوح 1OGG با OHdGـ8 به طور منفی و معنی دار همبسته بودند. به طور کلی، تمرینات ورزشی سرعتی و استقامتی از طریق افزایش محتوای 1OGG از آسیب اکسایشی ساختارهای ژنومی جلوگیری می‌کند.

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر دو برنامه تمرین مقاومتی و استقامتی فزاینده بر بیان ژن FNDC5 عضله دوقلو در رت های نر

محمد حسین‌زاده؛ امیر رشیدلمیر؛ سید محمود حجازی

دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 629-637

چکیده

زمینه و هدف: پروتئین تراغشایی فیبرونکتین نوع 3 دامنه حاوی پروتئین 5 (FNDC5) به‌عنوان یک فاکتور مهم برای تمایز سلولی عضله اسکلتی شناخته شده است. باتوجه به اینکه اثرات مثبت ورزش منظم از طریق عضله اسکلتی منتقل می‌شود، هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر دو برنامه تمرین مقاومتی واستقامتی فزاینده بر بیان ژن FNDC5 عضله دوقلو در رت‌های نر بود.مواد و روش‌ها: ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

تأثیر تمرینات استقامتی تداومی و تناوبی بر فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در بخش حسی نخاع موش‌های مبتلا به نوروپاتی دیابتی

حسن پارساشکوه؛ مرضیه ثاقب جو؛ صمد ناظمی؛ مهدی هدایتی

دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 669-677

چکیده

فعالیت بدنی بعنوان یک راهکار درمانی در نوروپاتی دیابتی در حال افزایش است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرین‌استقامتی بر سطوح سوپراکساید‌دیسموتاز (SOD) ، کاتالاز (CAT) و درد در بخش حسی نخاع موش‌های صحرایی دیابتی مبتلا به نوروپاتی بود. نمونه تحقیق 40 سر موش صحرایی 10 هفته‌ای با دامنه وزنی 260-230 گرم بود. ابتدا 30 سر موش، با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

مقایسه تاثیر دو برنامه تمرینی مهارتی –عملیاتی و ترکیبی بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی مردان آتش نشان

امیر دلشاد؛ امیرحسین حقیقی؛ سیدعلیرضا حسینی‌کاخک

دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 461-472

چکیده

مقدمه: فعالیت نیروهای آتش نشان در محیط های سخت و فشار آفرین موجب کاهش تضعیف دستگاه ایمنی از طریق افزایش هورمونهای استرسی و سایتوکاین های التهابی میشود. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو شیوه تمرین مهارتی – عملیاتی و ترکیبی بر شاخص های سیستم ایمنی در مردان آتش نشان بود. مواد و روش ها : 36 آتش نشان مرد (با میانگین سن 56/3±3/38 سال، وزن 63/5±10/81 ... بیشتر

فیزیولوژی ورزشی

تغییرات بیان ژن ABCG8 در سلول‌های PBMN متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی درآب وخشکی درزنان میانسال پس از جراحی بای‌پس عروق کرونری

لیلی ضیاءالدینی دشتخاکی؛ امیر رشیدلمیر؛ سعید نقیبی

دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 473-485

چکیده

زمینه و هدف: برنامه بازتوانی قلبی در راستای کاهش خطرات ثانویه و افزایش عملکرد بیماران تحت عمل بای پس قلبی طراحی شده که نهایتا با تاخیر و کاهش میزان مرگ و میر قلبی همراه است. یک بخش کلیدی از این برنامه فعالیت ورزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن ABCG8 سلول‌های PBMN در زنان میانسال پس از بای‌پس عروق کرونری متعاقب هشت هفته تمرین ... بیشتر زمینه و هدف: برنامه بازتوانی قلبی در راستای کاهش خطرات ثانویه و افزایش عملکرد بیماران تحت عمل بای پس قلبی طراحی شده که نهایتا با تاخیر و کاهش میزان مرگ و میر قلبی همراه است. یک بخش کلیدی از این برنامه فعالیت ورزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن ABCG8 سلول‌های PBMN در زنان میانسال پس از بای‌پس عروق کرونری متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی در آب و خشکی است.در این پژوهش 30 زن میانسال بیمار قلبی-عروقی به سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی در آب و در خشکی تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا گردید. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. 48ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی‌ها درحالت ناشتا خونگیری شد و جداسازی سلول‌های PBMN جهت اندازه‌گیری‌ بیان ژن ABCG8 انجام گردید. برای تعیین تفاوت‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تی‌همبسته استفاده شد و سطح معنی‌داری 05/0P≤ درنظر گرفته شد. نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری نشان داد، اختلاف بین‌گروهی معنی‌داری در بیان نسبی ژن ABCG8 وجود دارد (001/0 P=). همچنین نتایج آزمون تی‌همبسته نشان داد اختلاف درون‌گروهی معنی‌داری در بیان ژن ABCG8 در گروه‌ تمرین مقاومتی در آب و تمرین مقاومتی در خشکی وجود دارد(بترتیب؛001/0 P= و 001/0 P=). نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد هر دو نوع مدل تمرینی، سازگاری‌های مطلوب مشابهی را بر روی بیان ژن ABCG8 القاء می‌کند و لذا از این طریق ممکن است به طور غیر مستقیم مانع تجمع کلسترول در عروق کرونر شود.

فیزیولوژی ورزشی

مرور سیستماتیک و فرا تحلیل اثرات سازگاری با تمرین هوازی و مقاومتی بر اتساع عروقی وابسته به جریان خون

عذرا احمدی؛ ولی اله دبیدی روشن؛ آرش جلالی

دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 495-506

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف مرور سیستماتیک و فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در زمینه اثربخشی تمرینات هوازی و مقاومتی بر اتساع عروقی وابسته به جریان خون انجام پذیرفت.روش: جهت انجام پژوهش حاضر، اتساع عروقی وابسته به جریان خون به عنوان شاخصی معتبر برای عملکرد اندوتلیال عروق انتخاب گردید. جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Pubmed، sciencedirect، Scopus، Web of science، ... بیشتر هدف: این پژوهش با هدف مرور سیستماتیک و فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در زمینه اثربخشی تمرینات هوازی و مقاومتی بر اتساع عروقی وابسته به جریان خون انجام پذیرفت.روش: جهت انجام پژوهش حاضر، اتساع عروقی وابسته به جریان خون به عنوان شاخصی معتبر برای عملکرد اندوتلیال عروق انتخاب گردید. جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Pubmed، sciencedirect، Scopus، Web of science، SID، Magiran و google Scholar با کلمات کلیدی مشخص شده بین مقالاتی که در سالهای 1986 تا 2016 به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شده بودند، انجام پذیرفت. بعد از غربالگری اولیه، بررسی متن کامل و ارزیابی نقادانه مطالعات، مقالاتی که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته‌ها: از تعداد 1562 مقاله‌ای که مورد ارزیابی قرار گرفتند، 23 مطالعه معیارهای ورود به مرور سیستماتیک را کسب کردند. از بین مقالات وارد شده، تعداد 14 مطالعه که شامل 17 کارآزمایی با معیارهای ورود به فراتحلیل بود مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج متاآنالیز مطالعات نشان داد که روش‌های مختلف تمرینی می‌تواند موجب بهبود شاخص اتساع عروقی وابسته به جریان خون در آزمودنی‌های سالم (SMD= 0/84, 95 % CI 0/55–1/13, p=0/001) و افراد مبتلا به بیماری شریان کرونر (SMD= 0/49, 95 % CI 0/30–0/68, p=0/001) گردد. اگرچه اندازه اثر بدست آمده برای ورزش‌های مختلف با هم متفاوت است اما باتوجه به تعداد پایین مطالعات، نمی‌توان در مورد برتری یک روش تمرینی اظهارنظر قطعی نمود.نتیجه گیری: تمرینات ورزشی می‌تواند در بهبود عملکرد اندوتلیال عروق مؤثر باشد اگرچه هنوز در این زمینه نیاز به مطالعاتی با کیفیت بالا و حجم نمونه کافی احساس می‌شود.

فیزیولوژی ورزشی

اثر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر بیان ژن گیرنده X کبدی مونوسیت‌ها و نیمرخ لیپیدی مردان میانسال پس از جراحی بای پس قلبی

رامبد خواجه ای؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ امیر رشیدلمیر

دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 507-517

چکیده

زمینه و هدف:رایج‌ترین فعالیت ورزشی مورد استفاده در مراکز بازتوانی قلبی برنامه تمرین هوازی است که جهت افزایش توان هوازی و کاهش توده چربی بیماران قلبی عروقی شدیداً توصیه شده است.هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت ‌هفته تمرین هوازی بر بیان ژن LXR و سطوح نیمرخ لیپیدی در مردان میانسال پس از جراحی عروق کرونری می‌باشد.مواد و روش‌ها:آزمودنی‌های ... بیشتر زمینه و هدف:رایج‌ترین فعالیت ورزشی مورد استفاده در مراکز بازتوانی قلبی برنامه تمرین هوازی است که جهت افزایش توان هوازی و کاهش توده چربی بیماران قلبی عروقی شدیداً توصیه شده است.هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت ‌هفته تمرین هوازی بر بیان ژن LXR و سطوح نیمرخ لیپیدی در مردان میانسال پس از جراحی عروق کرونری می‌باشد.مواد و روش‌ها:آزمودنی‌های را20مرد میانسال که قبلاً عمل CABG انجام داده‌ بودند،تشکیل دادند که به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل(10نفر) و تمرین هوازی(10نفر) تقسیم شدند.گروه تمرینی، تمرینات هوازی را به مدت هشت هفته/ سه جلسه در هفته/ با شدت60 تا 80 درصد ضربان قلب انجام دادند.48ساعت قبل از شرو ع تمرین و48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی‌ها خونگیری به‌عمل آمد و پس از جداسازی پلاسما و مونوسیت‌ها، اندازه‌گیری‌ شاخص‌های مورد مطالعه انجام شد.تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های پارامتریک و ناپارامتریک درسطح معنی‌داری 05/0p≤ انجام گردید.یافته‌ها: افزایش معنی‌دار بیان ژن LXR و HDL و کاهش معنی دار مقادیر پلاسمایی کلسترول تام، نسبت آپوB به آپوA، LDL و تری‌گلیسرید در گروه‌ تجربی نسبت به گروه کنترل و افزایش معنی دار بیان ژن LXR و HDL و کاهش معنادار سطوح LDL، تری‌گلیسرید، کلسترول تام و نسبت آپوB به آپوA را نسبت به پیش‌آزمون در گروه تجربی مشاهده شد .نتیجه‌گیری: بهبود سطوح نیمرخ لیپیدی و افزایش بیان ژن LXR متعاقب هشت هفته تمرینات هوازی، آن را به عنوان بخشی از مراحل بازتوانی قلبی که می‌تواند در کاهش روند آترواسکلروز و پیشگیری از عود مجدد بیماری مثمرثمر باشد مطرح می کند.

دوره 31 (1403)

دوره 30 (1402)

دوره 29 (1401)

دوره 28 (1400)

دوره 27 (1399)

دوره 26 (1398)

دوره 25 (1397)

دوره 24 (1396)

دوره 23 (1395)

دوره 22 (1394)

دوره 21 (1393)

دوره 20 (1392)

دوره 19 (1391)

دوره 18 (1390)

دوره 17 (1389)

دوره 16 (1388)

دوره 15 (1387)

دوره 14 (1386)

دوره 13 (1385)

دوره 12 (1384)

دوره 11 (1383)

موضوعات = %D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA %D8%A8%D8%AF%D9%86%DB%8C

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده