مجتبی میرسعیدی؛ سیدرضا عطارزاده حسینی؛ احسان میر؛ کیوان حجازی
دوره 21، شماره 2 ، خرداد و تیر 1393، ، صفحه 283-292
چکیده
زمینه و هدف: خطر بروز بیماری‌های دیابت و قلبی - عروقی در افراد مسن، چاق و کم‌تحرک زیاداست. تمرین ورزشی، اختلالات متابولیکی مرتبط با این بیماری‌ها را بهبودمی‌بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی برسطوح سرمی پروتئین واکنش گر C، اینترلوکین-6 و شاخص‌های لیپیدی مردان میان‌سالِ غیرفعال می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این ...
بیشتر
زمینه و هدف: خطر بروز بیماری‌های دیابت و قلبی - عروقی در افراد مسن، چاق و کم‌تحرک زیاداست. تمرین ورزشی، اختلالات متابولیکی مرتبط با این بیماری‌ها را بهبودمی‌بخشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی برسطوح سرمی پروتئین واکنش گر C، اینترلوکین-6 و شاخص‌های لیپیدی مردان میان‌سالِ غیرفعال می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی و در سال 1391 در شهرستان ساری انجام‌شد. در این تحقیق، 24 آزمودنی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) به‌روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. برنامه‌ی تمرین مقاومتی درهشت هفته و در هرهفته، سه جلسه به-مدت 90 دقیقه باشدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام‌شد. نمونه‌ی خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله‌ی تمرینی جمع‌آوری‌شد. با استفاده از نرم‌افزار SPSS، ویرایش 15 مقایسه‌ی میانگین‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی انجام و برای آزمون فرضیه‌ها، سطح معناداری 05/0>p در نظرگرفته‌شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌داد در گروه مقاومتی سطوح CRP،IL-6، درصدچربی بدن به‌ترتیب به‌میزان 14/19، 00/11 و 55/9 درصد کاهش معناداری یافت(05/0P).
نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی از طریق کاهش معنادار CRPو IL-6، دو عامل خطر جدید قلبی- عروقی، می‌تواند در کاهش خطر بیماری آترواسکلروز و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.
علی حیدریان پور؛ ابراهیم زرین کلام
دوره 20، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1392، ، صفحه 34-41
چکیده
زمینه و هدف: شواهد زیادی مبنی بر مفید بودن ورزش در حالت عادی و دیابتی روی جریان خون ریز پوست وجود دارد. از طرفی یافته های اخیر نشان از اثرات محافظتی ودرمانی پپتید- C در بیماری دیابت و بهبود اختلالات عروقی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش منظم مقاومتی بر روی عملکرد عروقی پپتید-C می‌باشد. مواد وروش‌ها: در این تحقیق تجربی، 30 سر ...
بیشتر
زمینه و هدف: شواهد زیادی مبنی بر مفید بودن ورزش در حالت عادی و دیابتی روی جریان خون ریز پوست وجود دارد. از طرفی یافته های اخیر نشان از اثرات محافظتی ودرمانی پپتید- C در بیماری دیابت و بهبود اختلالات عروقی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش منظم مقاومتی بر روی عملکرد عروقی پپتید-C می‌باشد. مواد وروش‌ها: در این تحقیق تجربی، 30 سر موش از نژاد ویستار در محدوده وزنی10±220 گرم در دو گروه دیابتی (کنترل، ورزیده) و یک گروه کنترل سالم هم سن استفاده شد. گروه دیابتی ورزیده یک هفته بعد از ایجاد دیابت، به مدت 9 هفته تحت تمرینات منظم ورزشی مقاومتی به‌وسیله نردبان قرار گرفتند. برای تعیین پاسخ عروق خونی پوست با استفاده از تکنیک لیزر داپلر،حیوانات با تزریق داخل صفاقی سدیم پنتوباربیتال (mg/kg50) بیهوش شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری آنوای یک طرفه برای مقایسه گروه ها استفاده شد.حداقل سطح تفاوت معنادار از لحاظ آماری، 05/0≥P در نظر گرفته شد.
یافته ها: تزریق موضعی پپتید- C باعث افزایش معنادار جریان خون در گروه‌های دیابتی ورزیده و غیر ورزیده در مقایسه با گروه کنترل شد. این اثر در دیابتی ورزیده به‌طور معناداری بیشتر از دیابتی غیر ورزیده می‌باشد. تزریق L-NNA: Nw-nitro-L-arginine(مهار کننده eNOS) پیش از پپتید-C باعث کاهش معنادار اتساع عروقی حاصل از این پپتید در گروه‌های دیابتی ورزیده و غیر ورزیده شد.
نتیجه‌گیری: تمرینات ورزشی منظم مقاومتی اثرات عروقی پپتید- C را احتمالاً از طریق مسیر نیتریک اکساید تقویت می‌کند.
محمدرضا حامدی نیا؛ طیبه امیری پارسا؛ مرضیه السادات آذرنیوه؛ سیدعلیرضا حسینی کاخک
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، ، صفحه 188-197
چکیده
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد ...
بیشتر
زمینه و هدف: چاقی با اختلالات متابولیکی و التهابی متعددی همراه است که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر آن ها در دختران چاق به میزان کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی، هوازی و بی تمرینی بر نیم رخ لیپیدی و CRP در دختران چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از گروه کنترل و تجربی تعداد 29 دختر دانشجوی چاق به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (9=n)، تمرین هوازی (10=n) و تمرین مقاومتی (10=n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین مقاومتی، به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت70-60 درصد یک تکرار بیشینه تمرین مقاومتی انجام دادند. آزمودنی های گروه تمرین هوازی، به مدت هشت هفته و هر هفته چهار جلسه هر جلسه به مدت 60 دقیقه با شدت 75 -65 درصد ضربان قلب بیشینه تمرین هوازی انجام دادند. نمونه خون قبل از شروع تمرینات، 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و همچنین پس از 10 روز بی تمرینی در حالت ناشتا گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر (05/0P). همچنین بین سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0>P) و TC نیز در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی کاهش یافت (به ترتیب به میزان 19 و 9 درصد) ولی از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0>P). بین گروه ها نیز تفاوت معناداری در مورد TC وجود نداشت (05/0>P). همچنین پس از تمرین در HDL، HDL2، HDL3 ،LDL و CRPنیز تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0>P). بی تمرینی نیز بر هیچ یک از متغیرها تاثیر معناداری نداشت (05/0>P). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی و قدرتی تاثیری معناداری بر نیمرخ لیپیدی و CRP پلاسمایی دختران چاق ندارد.
اسفندیار شریفی؛ مریم شاه امیرطباطبایی؛ مختار مختاری
دوره 17، شماره 3 ، مهر و آبان 1389، ، صفحه 148-157
چکیده
زمینه و هدف: دیابت ملیتوس مهم ترین بیماری متابولیک انسان است که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود. از آن جا که گیاهان دارویی منابع غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند و عوارض جانبی آن ها نیز کمتر است، تاثیر عصاره آبی-الکلی دانه خرنوب بر غلظت گلوکز و چربی خون در موش صحرایی دیابتی نر در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت ملیتوس مهم ترین بیماری متابولیک انسان است که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود. از آن جا که گیاهان دارویی منابع غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند و عوارض جانبی آن ها نیز کمتر است، تاثیر عصاره آبی-الکلی دانه خرنوب بر غلظت گلوکز و چربی خون در موش صحرایی دیابتی نر در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار و با وزن تقریبی 220-210 گرم به طور تصادفی در هفت گروه هشت تایی تقسیم شدند: گروه کنترل بدون تیمار دارویی، گروه دریافت کننده حلال عصاره که روزانه فقط آب مقطر دریافت نمودند، گروه کنترل تیمار شده با عصاره آبی-الکلی دانه خرنوب(600 mg/kg) ، گروه کنترل دیابتی که فقط استرپتوزتوسین دریافت کردند و گروه های تجربی 3 و 2 و 1 که علاوه بر دیابتی شدن یعنی دریافت استرپتوزتوسین به ترتیب روزانه مقادیر 600 (mg/kg) و 300 و 150 عصاره آبی الکلی دانه خرنوب را به صورت خوراکی و به مدت 16 روز دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش، از همه گروه ها نمونه خونی تهیه گردید و میزان گلوکز و چربی خون آن ها اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس و نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مقادیرP
رضا وزیری نژاد؛ غلام حسین حسن شاهی راویز؛ سیدمحمدعلی سجادی؛ عبداله جعفرزاده؛ محمدرضا میرزایی؛ علی طاطی
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 103-109
چکیده
زمینه و هدف: سیستم ایمنی و سیستم اندوکرین به ترتیب برای دفاع از بدن در مقابل عفونت ها و تنظیم فعالیت های فیزیولوژیکی، متعهد گردیده اند. مطالعات روز افزون موید آن است که این سیستم ها بر همدیگر اثر می گذارند و از یکدیگر متاثر می شوند. بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی و کلینیکی نیز اختلالات سیستم ایمنی در ناهنجاریهای تیروئید گزارش شده است. هدف ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیستم ایمنی و سیستم اندوکرین به ترتیب برای دفاع از بدن در مقابل عفونت ها و تنظیم فعالیت های فیزیولوژیکی، متعهد گردیده اند. مطالعات روز افزون موید آن است که این سیستم ها بر همدیگر اثر می گذارند و از یکدیگر متاثر می شوند. بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی و کلینیکی نیز اختلالات سیستم ایمنی در ناهنجاریهای تیروئید گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی تعدادی از فاکتورهای ایمونولوژیک در زنان هیپرتیروئید می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، نمونه های خون از 50 زن هیپرتیروئید و 50 زن هم سن یوتیروئید جمع آوری شد. عمل تیروئید بر اساس اندازه گیری هورمون های TSH, T1, T2 ارزیابی گردید. تعدادی از پارامترهای ایمونولوژیک شامل شمارش کلی و افتراقی گلبول های سفید (با روش رنگ آمیزی گیمسا بر روی گسترش خونی)، غلظت سرمی IgA, IgM, IgG (با روش SRID)، میزان سرمی IgE (با روش ELISA)، غلظت سرمی اجزای C4, C3 سیستم کمپلمان (با روش SRID) و فراوانی موارد مثبت CRP (با روش آگلوتیناسیون لاتکس) در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند.
یافته ها: میزان سرمی IgE, IgM, IgA, IgG در سرم افراد هیپرتیروئید به ترتیب 301±264 IU/ml, 118±28 mg/dl, 296±87 mg/dl, 2312.4±585 mg/dl و در افراد یوتیروئید به ترتیب 109.8±115 IU/ml, 140.1±68.9 mg/dl, 243±116 mg/dl, 1539±974 mg/dl تعیین شد. آنالیز آماری نشان داد که میزان سرمی IgE, IgA, IgG در افراد هیپرتیروئید به طور معنی داری از افراد یوتیروئید بالاتر است. فراوانی موارد مثبت CRP در افراد هیپرتیروئید 20 درصد و در افراد یوتیروئید 4 درصد تعیین گردید. فراوانی موارد مثبت CRP نیز در افراد هیپرتیروئید به طور معنی داری از افراد یوتیروئید بالاتر بود. اختلاف آماری معنی داری بین میزان سرمی C4, C3, IgM و شمارش کلی و افتراقی گلبول های سفید در افراد هیپرتیروئید و یوتیروئید مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این نتایج بیانگر آن است که تغییرات ایمونولوژیک متعددی از قبیل افزایش مقادیر سرمی IgE, IgA, IgG و افزایش فراوانی موارد مثبت سرمی CRP در زنان هیپرتیروئید رخ می دهد.
بابک براتی؛ مهدی شیرازی؛ مجتبی سعادتی؛ محمدجواد سلطان پور
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 117-127
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یک پاتوژن است که در شرایط مساعد می تواند با رشد در مواد غذایی و تولید انتروتوکسین سبب مسمومیت غذایی در انسان شود. تنها برخی از سویه های استافیلوکوکوس اورئوس توانایی تولید انتروتوکسین و ایجاد مسمومیت غذایی را دارند که با استفاده از روش های تکثیر DNA می توان حضور سویه های استافیلوکوکوس اورئوس انتروتوکسوژنیک ...
بیشتر
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یک پاتوژن است که در شرایط مساعد می تواند با رشد در مواد غذایی و تولید انتروتوکسین سبب مسمومیت غذایی در انسان شود. تنها برخی از سویه های استافیلوکوکوس اورئوس توانایی تولید انتروتوکسین و ایجاد مسمومیت غذایی را دارند که با استفاده از روش های تکثیر DNA می توان حضور سویه های استافیلوکوکوس اورئوس انتروتوکسوژنیک را بر اساس توالی اختصاصی ژن شناسایی نمود. لذا این پژوهش با هدف شناسایی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس که قادر به تولید انتروتوکسین تایپ C هستند، انجام گردید.
مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از سوآپ استریل از 150 نفر ناقل باکتری از طریق بینی، 95 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شدند که با آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی و تایید شدند. سپس با پرایمرهای طراحی شده برای ژن انتروتوکسین استافیلوکوکوس تایپ (sec) C و تکثیر در واکنش PCR، اقدام به شناسایی سویه های انتروتوکسوژنیک تایپ C گردید.
یافته ها: قطعات تکثیر یافته DNA برای ژن نوکلئاز استافیلوکوکی 397bp و برای ژن انتروتوکسین تایپ C استافیلوکوکی 271bp بود که توسط هضم آنزیمی و تعیین توالی قطعه تکثیر شده مورد تایید قرار گرفت. از همه سویه های مورد مطالعه، تنها 9.5 درصد سویه جداشده حاوی ژن sec بودند. ویژگی و حساسیت واکنش نیز مورد ارزیابی قرار گرفت که حساسیت آن 125 سلول تعیین گردید.
نتیجه گیری: این روش سریع، حساس، اختصاصی، ارزان و متفاوت نسبت به سنجش های مرسوم بیوشیمیایی و سرولوژیکی بوده و قادر است عامل تولید کننده انتروتوکسین تایپ C استافیلوکوکی را شناسایی نماید.
مرتضی سماواتی
دوره 12، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1384، ، صفحه 6-10
چکیده
زمینه و هدف: میتومایسین سی بعنوان یک درمان کمکی در بیماری های مختلف چشمی به کار می رود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج عمل D.C.R اکسترنال با مصرف میتومایسین سی و بدون آن در حین عمل انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت بالینی، تصادفی و با گروه شاهد انجام گرفت. تعداد 66 چشم که انسداد اکتسابی مجرای نازولاکریمال داشتند. بطور تصادفی به دو گروه ...
بیشتر
زمینه و هدف: میتومایسین سی بعنوان یک درمان کمکی در بیماری های مختلف چشمی به کار می رود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج عمل D.C.R اکسترنال با مصرف میتومایسین سی و بدون آن در حین عمل انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت بالینی، تصادفی و با گروه شاهد انجام گرفت. تعداد 66 چشم که انسداد اکتسابی مجرای نازولاکریمال داشتند. بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به شکل معمول تحت عمل D.C.R اکسترنال قرار گرفتند و گروه دوم با مصرف میتومایسین سی مورد عمل قرار گرفتند. نحوه عمل هر دو گروه یکسان بود ولی در گروه دوم پنبه ای آغشته به میتومایسین سی 0.2 mg/mlبه مدت 20 دقیقه در محل استئوتومی گذاشته شد. شکایات و نشانه های بیماران در پیگیری 7 ماهه بعد از عمل بررسی و مقایسه گردید.
یافته ها: بیماران گروه بدون میتومایسین 75.8 درصد اشک ریزش نداشتند. در گروه با میتومایسین، این تعداد 94 درصد بود. در گروه بدون میتومایسین در تست شستشوی مجرای اشکی 72.2 درصد و در گروه میتومایسین 94 درصد مجرای اشکی باز بود. 69.7 درصد گروه غیر میتومایسین ضخامت لایه اشکی نرمال داشتند که در گروه میتومایسین 91 درصد بود.
نتیجه گیری: مصرف میتومایسین سی حین عمل می تواند باعث کاهش تشکیل بافت فیبروز در محل استئوتومی و کمک به بازماندن آن نماید.