بهداشت محیط و محیط زیست
محمد نورمحمدی؛ محمدرضا رضایی؛ محمدحسین صیادی اناری
دوره 24، شماره 4 ، مهر و آبان 1396، ، صفحه 293-298
چکیده
اهداف: زبالههای بیمارستان محتوی عوامل میکروبی و ترکیبات شیمیایی و سمی و خطرناک برای سلامت بیماران، پرسنل و مراجعان است. با توجه به وجود مواد خطرناک و عفونی در زبالههای بیمارستانی، مدیریت مناسب آن الزامی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت جمعآوری و دفع زبالههای بیمارستانی مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار ...
بیشتر
اهداف: زبالههای بیمارستان محتوی عوامل میکروبی و ترکیبات شیمیایی و سمی و خطرناک برای سلامت بیماران، پرسنل و مراجعان است. با توجه به وجود مواد خطرناک و عفونی در زبالههای بیمارستانی، مدیریت مناسب آن الزامی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت جمعآوری و دفع زبالههای بیمارستانی مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1395 بود.
مواد و روش ها: در این تحقیق بررسی پسماندهای پزشکی مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1395 انجام شد. دادههای خام کمّی اولیه از سازمان مدیریت پسماند شهرداری سبزوار دریافت شد. با استفاده از دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی، بررسی پسماندهای تولیدی صورتگرفت. براساس بازدید روزانه و تکمیل پرسشنامه، وضع مواد دفعشده از نظر نوع و نحوة جمعآوری، نگهداری و دفع، و میزان تفکیک پسماندهای تولیدی در سه مرکز آموزشی- درمانی سبزوار مطالعه شد. روایی پرسشنامه را اساتید دانشگاه تأیید کردند. پایایی آن نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ (80 درصد) تأیید شد. نتایج بهدستآمده با نرمافزارهای SPSS و EXCEL تجزیهوتحلیل شد.
نتایج: مجموع زبالههای روزانه در بیمارستانهای مورد بررسی، 5/869 کیلوگرم بود. بهطور متوسط، برای هر تخت اشغالشده 20/2 کیلوگرم زباله تولید شده است. زبالههای تولیدی عبارت است از زبالة معمولی (22 درصد)، زبالة عفونی (5/47 درصد)، زبالة شیمیایی (6/0 درصد)، زبالة پاتولوژیکی (5/24 درصد)، زبالة نوک تیز و برنده (5 درصد)، زبالة دارویی (2/0درصد) و زبالة تحت فشار (2/0 درصد).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که وضعیت جمعآوری و دفع زبالههای بیمارستانی در شهر سبزوار مطابق با بخشنامة وزارت بهداشت در رابطه با زبالههای بیمارستانی، نظارت بر مدیریت زباله صورت گرفته و وضعیت جمعآوری و دفع زبالههای بیمارستانی در حد مطلوب است.
رمضان علی خمیرچی؛ محمدعلی یعقوبی فر
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 128-134
چکیده
زمینه و هدف: زباله های بیمارستانی حاوی بسیاری از عوامل بیماری زا بوده و محیط مناسبی جهت رشد و تکثیر میکروارگانیزم ها می باشند. فقدان مدیریت صحیح در جمع آوری و دفع بهداشتی آن ها می تواند در بروز بحران های محیط زیست نقش بسزایی داشته باشد. هدف از این پژوهش، تعیین میزان سرانه، نحوه جمع آوری، حمل و انتقال زباله ها در این مراکز می باشد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: زباله های بیمارستانی حاوی بسیاری از عوامل بیماری زا بوده و محیط مناسبی جهت رشد و تکثیر میکروارگانیزم ها می باشند. فقدان مدیریت صحیح در جمع آوری و دفع بهداشتی آن ها می تواند در بروز بحران های محیط زیست نقش بسزایی داشته باشد. هدف از این پژوهش، تعیین میزان سرانه، نحوه جمع آوری، حمل و انتقال زباله ها در این مراکز می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیف بوده و 3 بیمارستان و 8 مرکز درمانی شهر سبزوار در تمام ایام هفته و طی دو ماه از نظر تولید زباله خطرناک و شبه خانگی مورد بررسی قرار گرفت. در انجام این تحقیق از پرسشنامه، چک لیست و مشاهده استفاده شد. سپس با مرحله نمودن داده های مربوط به تعداد تخت فعال در بیمارستان ها، تعداد مراجعین در مراکز درمانی و وزن زباله های تولید شده در جداول و تحلیل آن ها توسط SPSS سرانه و درصد زباله های خطرناک و شبه خانگی تعیین شد.
یافته ها: متوسط زباله تولید شده در سه بیمارستان 1137.275 کیلوگرم در روز می باشد که 48.7 درصد را زباله شبه خانگی و 51.3 درصد را زباله خطرناک تشکیل می دهند. همچنین میانگین سرانه کل زباله تولیدی در دو مرحله زمانی در سه بیمارستان 2.38 کیلوگرم برای هر تخت فعال در روز به دست آمد. متوسط زباله تولید شده در هشت مرکز درمانی شهر 3.2779 کیلوگرم در روز می باشد که 35.1 درصد را زباله شبه خانگی و 64.9 درصد را زباله خطرناک تشکیل می دهند. همچنین میانگین سرانه کل زبان تولیدی در دو مرحله زمانی در هشت مرکز درمانی 0.092 کیلوگرم به ازا هر مراجعه کننده در روز به دست آمد. همچنین تمام بیمارستان ها و مراکز درمانی مطابق با دستورالعمل ابلاغ شده از کیسه های زباله دارای جنس مناسب و مقاوم و رنگ مشخص استفاده می کردند.
نتیجه گیری: علیرغم استفاده از کیسه های زباله با رنگ مشخص و مجزا و ظروف نگهداری مناسب و قابل شستشو، بایستی با هماهنگی و همکاری بین بخشی و درون بخشی، از قبیل آموزش مناسب و کافی، تخصیص بودجه بیشتر و تدوین قوانین و اجرای آن همراه با استانداردهای لازم نسبت به مطلوب شدن مسایل بهداشتی اهتمام ورزید.