ایمنی شناسی و بیوشیمی
محسن محمدی؛ نوروز دلیرژ؛ جلیل مهرزاد؛ عباس عبدالهی
دوره 28، شماره 4 ، مهر و آبان 1400، ، صفحه 521-532
چکیده
زمینه و هدف: سرطان روده بزرگ، سومین سرطان متداول و دومین عامل مرگومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا و همچنین، بهترتیب سومین و چهارمین سرطان متداول در مردان و زنان ایرانی محسوب میگردد. این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه، قابل درمان است. لذا با این فرضیه که میزان بیان ژنهای آماسی منوسیتهای خون محیطی بیماران مبتلا ...
بیشتر
زمینه و هدف: سرطان روده بزرگ، سومین سرطان متداول و دومین عامل مرگومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده آمریکا و همچنین، بهترتیب سومین و چهارمین سرطان متداول در مردان و زنان ایرانی محسوب میگردد. این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه، قابل درمان است. لذا با این فرضیه که میزان بیان ژنهای آماسی منوسیتهای خون محیطی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ با افراد سالم، متفاوت است؛ این پژوهش با هدف پی بردن به نقش آماس در تکوین سرطان روده بزرگ با تکیه بر نمای ایمونوپاتولوژیک آن بهمنظور کمک به تشخیص در مراحل اولیه انجام شد. مواد و روشها: در این پژوهش که بهصورت موردی- شاهدی انجام شد میزان بیان ژنهای TLR2، TLR4، NLRP3 و NOS2 در 12 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ تأیید شدهstage II با روش TNM و 12 فرد سالم مراجعهکننده برای غربالگری این سرطان، پس از استخراج RNA از منوسیتهای خون دو گروه و ساخت cDNA، با استفاده از روشqPCR مقایسه شد. در این مطالعه از ژن β-actin بهعنوان ژن مرجع استفاده گردید. یافتهها: میزان بیان TLR2 و TLR4در سطح mRNA در مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم بهطور معنیداری کمتر بود .(p <0.05) میزان بیان NLRP3در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم، افزایش نسبی نشان داد اما معنیدار نبود. در مقابل، میزان بیان ژن NOS2 در گروه مبتلایان به سرطان روده بزرگ در مقایسه با گروه کنترل سالم بهطور معنیداری افزایش داشت (p <0.05). نتیجهگیری: با توجه به تغییرات معنیدار بیان ژنی TLR2، TLR4 و NOS2در منوسیتهای بیماران مبتلا به گرید II سرطان روده بزرگ و نقش واکنشهای آماسی در تکوین این سرطان، میتوان از این یافتهها نیز در کنار سایر روشها برای تشخیص و تعیین پیشآگهی این نوع سرطان استفاده کرد. هر چند این امر نیاز به مطالعات بیشتری دارد.