دوره 28، شماره 2 ، خرداد و تیر 1400، ، صفحه 259-273
چکیده
زمینه و هدف سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCها) به‌عنوان یک منبع جذاب برای سلول‌درمانی بافت‌های آسیب‌دیده شناخته شده‌اند. توانایی تمایز چندگانه، دستیابی آسان، ایمنی‌زایی پایین و نقش چشمگیر در فیزیولوژی ترمیم زخم باعث استفاده گسترده از این سلول‌ها در ترمیم زخم شده است. در این مطالعه مروری، نقش MSCها در ترمیم زخم‌های پوستی مورد ...
بیشتر
زمینه و هدف سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCها) به‌عنوان یک منبع جذاب برای سلول‌درمانی بافت‌های آسیب‌دیده شناخته شده‌اند. توانایی تمایز چندگانه، دستیابی آسان، ایمنی‌زایی پایین و نقش چشمگیر در فیزیولوژی ترمیم زخم باعث استفاده گسترده از این سلول‌ها در ترمیم زخم شده است. در این مطالعه مروری، نقش MSCها در ترمیم زخم‌های پوستی مورد بحث قرار می‌گیرد.
مواد و روش‌ها این مقاله مروری براساس یافته‌های حاصل از جستجوی پایگاه داده‌های PubMed و Google Scholar بین سال‌های 1990 تا 2020 و سایت اینترنتی ClinicalTrials.gov تهیه شد.
یافته‌ها: MSCها در تمام مراحل ترمیم زخم موثرند. این سلول‌ها به جایگاه آسیب پوستی مهاجرت می کنند و علاوه بر تمایز به سلول‌های پوستی، از طریق پیام‌رسانی پاراکرین، پاسخ‌های ایمنی و التهابی را مهار و تکثیر و تمایز سلول‌های پیسشاز ساکن در محل را تحریک می‌کنند و به رگزایی، تشکیل مجدد اپیتلیوم و شکل‌گیری بافت گرانوله منجر می‌شوند. در مرحله بازسازی و بلوغ نیز این سلول‌ها تشکیل بافت فیبروز و انقباض زخم را کاهش و بیان کلاژن و مقاومت کششی زخم را افزایش می‌دهند. این سلول‌ها عملکرد خود را براساس ویژگی‌های مولکولی محل ضایعه تغییر می‌دهند و باعث ایجاد ریزمحیط ترمیم‌کننده زخم به جای ریزمحیط فیبروتیک می‌شوند.
نتیجه‌گیری: امروزه پیشرفت‌های شگرفی در روش‌های تحویل MSCها به زخم‌های در حال ترمیم حاصل شده است. این سلول‌ها با تزریق داخل وریدی یا داخل درمی، همراه با داربست‌ها، به شکل اسپری پلیمر فیبرین یا همراه با هیدروژل‌ها استفاده می‌شوند. علاوه بر این، وزیکول‌های خارج سلولی و محیط هم‌افزایی شده این سلول‌ها به‌تنهایی نیز مؤثر است. مطالعات آینده می‌تواند به راهکارهای درمانی مؤثرتری در زمینه استفاده از MSCها در ترمیم زخم منتهی شود.