بی هوشی و اتاق عمل
رقیه زردشت؛ حسین کریمی مونقی
دوره 28، شماره 2 ، خرداد و تیر 1400، ، صفحه 156-163
چکیده
زمینه و هدف: آموزش بالینی، بهعنوان قلب آموزش حرفهای شناخته شده است. وظایف مربی بالینی اتاق عمل، به دلیل ماهیت تعاملی، پویا و چالشبرانگیز محیط، فضای فیزیکی خاص، کار تیمی و کنترل کمتر مربی بر دانشجو، متفاوت و پیچیدهتر از سایر بخشهای بالینی میباشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگیهای مربی بالینی اتاق عمل انجام شد. مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: آموزش بالینی، بهعنوان قلب آموزش حرفهای شناخته شده است. وظایف مربی بالینی اتاق عمل، به دلیل ماهیت تعاملی، پویا و چالشبرانگیز محیط، فضای فیزیکی خاص، کار تیمی و کنترل کمتر مربی بر دانشجو، متفاوت و پیچیدهتر از سایر بخشهای بالینی میباشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگیهای مربی بالینی اتاق عمل انجام شد. مواد و روشها: پژوهش کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوای کیفی و مشارکتکنندگان، 34 نفر از ذینفعان آموزش بالینی در اتاق عمل بودند. دادهها به روش، مصاحبه نیمهساختارمند، جمعآوری و با استفاده از روش مقایسهای مداوم و نرمافزار Maxqda ورژن 16 به روش تحلیل محتوای کیفی عرفی، تجزیهوتحلیل شد. یافتهها: از توصیف های غنی و عمیق مشارکت کنندگان، سه درون مایه و 13 طبقه، شامل مربی کارامد (هماهنگ با تیم جراحی، حضور مداوم و فعال در محیط، آموزش جامع، ارزیابی عینی و شفاف، جایابی دانشجو در تیم و اخلاق مداری)، مربی خنثی (رها نمودن دانشجو، عدم اطلاع از محیط اتاق عمل) و و مربی غیر اثر بخش (عدم هماهنگی با تیم، نداشتن مهارت تخصصی، عدم مقبولیت در تیم جراحی و تزریق استرس به دانشجو، ارزشیابی سلیقه ایی) و یک مضمون کلی تحت عنوان "نقش محوری مربی اتاق عمل" به دست آمد. نتیجهگیری: رشته اتاق عمل، متکی به کار گروهی، بینرشتهای و مهارتی است. از مهمترین ویژگیهای مربی بالینی در اتاق عمل، جایابی و پذیرش دانشجو در تیمهای جراحی و خلق فرصتهای یادگیری در جهت کسب صلاحیت بالینی بود. توصیه میشود خصوصیاتی مانند تجربه بالینی کار در اتاق عمل، حمایت و اقتدار مربی، مقبولیت، محبوبیت و اخلاقمداری و مهارت ارتباطی قوی مربی اتاق عمل، مورد توجه مسئولین آموزشی برای جذب مربیان، در این محیط بالینی قرار گیرد.