فیزیولوژی و فارماکولوژی
سید آرمان رضوی؛ امین بیغم صادق؛ ایرج کریمی؛ سیاوش شریفی؛ ایمان حفار
دوره 28، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1400، ، صفحه 387-395
چکیده
زمینه و هدف: از فنیتوئین سدیم به شکل معمول در درمان زخم استفاده میشود. تأثیرات ترمیمی آلوورا هم با افزایش ماکروفاژها و فیبروبلاستها با افزایش تولید کلاژن و پروتئوگلیکانها باعث تسریع بهبودی زخم میشود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئهورا، ژل رویال و عسل بر ترمیم زخم پوستی در مدل حیوانی خرگوش صورت گرفت. ...
بیشتر
زمینه و هدف: از فنیتوئین سدیم به شکل معمول در درمان زخم استفاده میشود. تأثیرات ترمیمی آلوورا هم با افزایش ماکروفاژها و فیبروبلاستها با افزایش تولید کلاژن و پروتئوگلیکانها باعث تسریع بهبودی زخم میشود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئهورا، ژل رویال و عسل بر ترمیم زخم پوستی در مدل حیوانی خرگوش صورت گرفت. مواد و روشها: این مطالعه روی 5 خرگوش با 50 زخم پوستی صورت گرفت. پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئهورا، ژل رویال و عسل در چهار زخم استفاده شد و یک زخم دیگر بهعنوان شاهد بدون دارو در نظر گرفته شد. محل پانسمان مواد به شکل مربع کای عوض میشد. مطالعه ماکروسکوپی در روزهای 4، 8، 12، 16 و 20 پس از ایجاد زخم و مطالعه هیستوپاتولوژی در روزهای 10 و 21 از محل زخمها صورت گرفت. یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که در روز 8 و 12 در گروههای ژل آلوئهورا، ژل رویال و عسل مساحت زخم نسبت به گروه فنیتوئین دارای اختلاف معناداری (0/05 ˂p) بودند که نشاندهنده کاهش سریعتر سطح زخم نسبت به گروه فنیتوئین بوده است. در روز 16 پس از جراحی سطح زخم گروه عسل بهصورت کامل بستهشد و در روز 21 تمامی زخمها در تمامی گروهها به صورت کامل ترمیم شدند. همچنین بررسیهای هیستوپاتولوژیکی در روزهای 10 و 21 هیچگونه اختلاف معناداری بین گروههای موردمطالعه نشان ندادند و تمامی زخمها در روز بیستم بهصورت کامل ترمیم شدند. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که پماد فنیتوئین 1%، ژل آلوئهورا، ژل رویال و عسل همگی تأثیر خوبی در ترمیم زخم داشتهاند.
فیزیولوژی و فارماکولوژی
شهرام کمالی؛ سهراب بوذرپور؛ مجید مومنی مقدم
دوره 28، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1400، ، صفحه 93-98
چکیده
زمینه و هدف ایجاد زخم؛ از ساده تا پیشرفته و از حاد تا مزمن، یکی از مشکلاتی است که بشر از دیرباز با آن مواجه بوده است. در نیمه قرن گذشته و با کشف آنتیبیوتیکها، توانایی بشر در مدیریت زخم، بسیار بهتر از گذشته شد اما مقاومت آنتیبیوتیکی در دهههای اخیر به مشکلی جدی برای کنترل زخم بهویژه زخمهای مزمن تبدیل شده و لذا روشهای درمانی ...
بیشتر
زمینه و هدف ایجاد زخم؛ از ساده تا پیشرفته و از حاد تا مزمن، یکی از مشکلاتی است که بشر از دیرباز با آن مواجه بوده است. در نیمه قرن گذشته و با کشف آنتیبیوتیکها، توانایی بشر در مدیریت زخم، بسیار بهتر از گذشته شد اما مقاومت آنتیبیوتیکی در دهههای اخیر به مشکلی جدی برای کنترل زخم بهویژه زخمهای مزمن تبدیل شده و لذا روشهای درمانی متفاوت مورد نیاز میباشند. لارو درمانی، یک روش قدیمی است که نیازمند بررسی و شناخت سلولی مولکولی است و تأیید عملکرد آن میتواند به تهیه داروهای جدید منجر شود. مواد و روشها در این مطالعه، ابتدا لارو مگس لوسیلیا سریکاتا تهیه و عصاره آن تهیه شد و در مرحله بعد این عصاره بر سلولهای فیبروبلاستی تأثیر داده شد و بررسی سلولی مولکولی در مورد نحوه تأثیر انجام گردید. یافتهها سلولها در تست MTT همانطور که طبق مقالات قبلی، قابل پیشبینی بود رشد معنیداری را نسبت به نمونه کنترل از خود نشان دادند. نتیجهگیری نتایج نشاندهنده این موضوع میباشند که بیان ژن TNF-α در نمونه تیمار 8 برابر نمونه کنترل بود. بیان ژن SMAD-2 در نمونه تیمار 6 برابر نمونه کنترل بود. بیان ژن TGF-β در نمونه تیمار 4 برابر نمونه کنترل بود. با توجه به اثر افزایشی بر رشد فیبروبلاست و تأیید مولکولی ژنهای فوق پیشنهاد میشود این عصاره دارای توانایی برای درمان زخم میباشد.