روانشناسی و روانپزشکی
نسترن مهاجری اول؛ محمد نریمانی؛ گودرز صادقی؛ نادر حاجلو
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 453-463
چکیده
زمینه پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر راهبردهای منفی تنظیم هیجان و پردازش هیجانی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفته است.
روش کار این پژوهش، نیمهآزمایشی است و در این طرح پژوهشی 30 نفر دارای اختلال اضطراب فراگیر در دو گروه آزمایش و گروه کنترل با روش نمونهگیری هدفمند، از مراجعهکنندگان ...
بیشتر
زمینه پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر راهبردهای منفی تنظیم هیجان و پردازش هیجانی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفته است.
روش کار این پژوهش، نیمهآزمایشی است و در این طرح پژوهشی 30 نفر دارای اختلال اضطراب فراگیر در دو گروه آزمایش و گروه کنترل با روش نمونهگیری هدفمند، از مراجعهکنندگان به کلینیک ندای آرامش روان شهر تهران انتخاب شدند. همه آزمودنیها قبل و بعد از درمان، با پرسشنامههای نظمجویی شناختی هیجان (گارنفسکی، 2001) و پردازش هیجانی (باکر، 2007) ارزیابی شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش، 8 جلسه درمان فراشناختی مبتنی بر ذهنآگاهی دریافت کردند. پس از اتمام درمان، از همه آزمودنیها پسآزمون گرفته شد و دادهها با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره، تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در بهبود راهبردهای منفی تنظیم هیجان و پردازش هیجانی، تفاوت معناداری وجود دارد (0005≥P).
نتیجهگیری میتوان نتیجه گرفت که درمان فراشناختی مبتنی بر ذهنآگاهی، در کاهش راهبردهای منفی تنظیم هیجان و پردازش هیجانی افراد دچار اختلال اضطراب فراگیر، مؤثر است.