فیزیولوژی ورزشی
ندا آقایی بهمنبگلو؛ محمد شرافتی مقدم؛ فرهاد دریانوش؛ سعیده شادمهری؛ شیوا جهانی گلبر
دوره 28، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1400، ، صفحه 49-55
چکیده
زمینه و هدف مسیر کمپلکس یک هدف راپامایسین در پستانداران (mTORC1) از مسیرهای مهم سنتز پروتئین در قلب میباشد که در بیماران دیابتی نوع 1 میتواند منجر به نقص شود و عاملی برای هیپرتروفی پاتولوژیک باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر مسیر mTORC1 در بافت عضله قلب موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 1 میباشد. مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف مسیر کمپلکس یک هدف راپامایسین در پستانداران (mTORC1) از مسیرهای مهم سنتز پروتئین در قلب میباشد که در بیماران دیابتی نوع 1 میتواند منجر به نقص شود و عاملی برای هیپرتروفی پاتولوژیک باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر مسیر mTORC1 در بافت عضله قلب موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 1 میباشد. مواد و روشها در این مطالعه، 16 سر موش صحرایی نر 3 ماهه نر از نژاد اسپراگداولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب شدند و پس از دیابتی شدن نوع 1 از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (8 سر) و کنترل دیابتی (8 سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین ورزشی پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون t-مستقل استفاده شد. یافتههاافزایش معنیداری در محتوای پروتئینهای AKT1 (p <0/027)، mTOR (p <0/003) و P70S6K1 (p <0/024) در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده شد؛ اما تغییر معنیداری در محتوای 4EBP1 (p <0/75) در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده نشد. نتیجهگیریتمرین تناوبی پرشدت به مدت 4 هفته توانست مسیر AKT1/mTOR/P70S6K1 را در مسیر mTORC1 فعال کند. بنابراین، HIIT از این مسیر میتواند منجر به هیپرتروفی فیزیوژلویک در قلب آزمودنیهای دیابتی نوع 1 شود.
روانشناسی و روانپزشکی
سحر احسانی؛ رضا رستمی؛ فاطمه دهقانی آرانی؛ جواد حاتمی؛ اسدالله رجب
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 212-218
چکیده
زمینه و هدف: حافظه فضایی یکی از توانایی های شناختی است که در زندگی روز مره ی ما نقش مهمی را ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی بیماری دیابت نوع 1 بر حافظه ی فضایی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری نشخوار فکری در بین نوجوانان انجام شد. مواد و روش ها: با استفاده از نمونه ی در دسترس 80 نفراز بین آن ها انتخاب شدند.. پس از گردآوری پرسشنامه نشخوار فکری ...
بیشتر
زمینه و هدف: حافظه فضایی یکی از توانایی های شناختی است که در زندگی روز مره ی ما نقش مهمی را ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی بیماری دیابت نوع 1 بر حافظه ی فضایی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری نشخوار فکری در بین نوجوانان انجام شد. مواد و روش ها: با استفاده از نمونه ی در دسترس 80 نفراز بین آن ها انتخاب شدند.. پس از گردآوری پرسشنامه نشخوار فکری افراد به وسیله ی آزمون تکلیف بلوک های کرسی برای ارزیابی حافظه ی فضایی مورد آزمون قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندگانه و به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اثر دیابت و نشخوار فکری بر حافظهی فضایی معنادار نبود(P=0.001)؛ همچنین اثر تعاملی نشخوار فکری و دیابت نوع 1 هم معنادار نبود.نتیجه گیری: بیماری دیابت تاثیری بر حافظهی فضایی نداشت؛ همچنین نشخوار فکری بالا در عملکرد حافظهی فضایی اختلالی ایجاد نکرد.