بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی
زینب نوری؛ اکبر صفی پور افشار
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 527-534
چکیده
هدف: از ویژگی‌های سلول‌های سرطانی که آن‌ها را متمایز از سلول‌های طبیعی بدن می‌نماید می‌توان به افزایش میزان آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز (ODC1) اشاره کرد که اثر بسیار مهمی در متابولیسم پلی‌آمین‌ها در سلول‌های سرطانی دارد. در این پژوهش اثرات سمیت سلولی عصاره‌های آبی، اتانولی و ان هگزانی گیاه ریواس (Rheum ribes) بر سلول‌های سرطانی رده ...
بیشتر
هدف: از ویژگی‌های سلول‌های سرطانی که آن‌ها را متمایز از سلول‌های طبیعی بدن می‌نماید می‌توان به افزایش میزان آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز (ODC1) اشاره کرد که اثر بسیار مهمی در متابولیسم پلی‌آمین‌ها در سلول‌های سرطانی دارد. در این پژوهش اثرات سمیت سلولی عصاره‌های آبی، اتانولی و ان هگزانی گیاه ریواس (Rheum ribes) بر سلول‌های سرطانی رده MCF-7 بررسی شده است. همچنین میزان بیان ژن اورنتین دکربوکسیلاز به عنوان یکی از ژن های درگیر درسرطان پستان تحت تاثیر عصاره این گیاه مطالعه شده است.مواد و روش‌ها: سلول های سرطان پستان رده MCF-7 در محیط DMEMکشت گردیدند. سپس تحت تیمار غلظت‌های افزایشی عصاره از صفر تا200 میکروگرم در میلی لیتر قرار گرفتند. فعالیت سایتوتوکسیک عصاره با استفاده ازسنجش MTT بررسی شد. آنالیز کمی بیان ژن ODC1 با استفاده از تکنیک Real Time – PCRانجام پذیرفت.نتایج: با افزایش غلظت، تأثیر عصاره بر سلول‌ها به طور معنی‌داری افزایش یافت و افزایش قابل‌توجهی در مرگ و میر سلول‌ها دیده شد. در هر سه عصاره ریواس بیش‌ترین سمیت سلولی در 72 ساعت مشاهده گردید. تغییرات بیان ژن ODC1 در لاین سلولی MCF-7 تیمار شده با غلظت‌های مختلف عصاره ریواس، نشانگر کاهش بیان ژن با افزایش غلظت عصاره‌ها است.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که عصاره گیاه ریواس بر بیان ژن ODC1 درسلول‌های سرطانی پستان انسان اثر بالقوه‌ای دارد و باعث مهار رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.