فیزیولوژی ورزشی
محمد حسینزاده؛ امیر رشیدلمیر؛ فریدا صادقی فاضل؛ رامبد خواجه ای
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 340-346
چکیده
زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید میشود، اخیراً بهعنوان هدف درمانی برای بیماریهای متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موشهای صحرایی نر است. مواد و روشها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر بهطور تصادفی ...
بیشتر
زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید میشود، اخیراً بهعنوان هدف درمانی برای بیماریهای متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موشهای صحرایی نر است. مواد و روشها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر بهطور تصادفی به سه گروه کنترل(5 سر)،تمرین استقامتی(5 سر)و تمرین مقاومتی(5 سر)، تقسیم شدند.گروه استقامتی تمرینات را به مدت هشت هفته روی نوارگردان وگروه مقاومتی نیزتمرینات مقاومتی را به مدت هشت هفته روی نردبان یک متری با شیب 85 درجه انجام دادندو گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند.72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بیهوش و بافت کبدو عضله دوقلو برداشته شد. از آزمون شاپیروویلک جهت تعیین توزیع طبیعی دادهها،و از آزمونآنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردیدو معنیداری در سطح 05/0 ≥P پذیرفته شد.یافتهها:پس ازتأیید توزیع طبیعی دادهها با آزمون شاپیروویلک،نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه اختلاف معنیداری را در مقادیر آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در بین گروهها نشان داد(بهترتیب؛ 001/0P=، 016/0=P).آزمون تعقیبی توکی نیز افزایش معنیداری را در مقادیر آیریزین عضله دوقلو در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل نشان داد(بهترتیب؛016/0P=، 061/0=P).همچنین آزمون تعقیبی توکی نشان داد که افزایش معنیداری در مقادیر آیریزین بافت کبد در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل وجود دارد(بهترتیب؛ 001/0P=، 001/0=P). اما اختلاف معنیداری در مقادیر آیریزین بافت کبدو عضله دوقلو بین گروههای تمرینی وجود نداشت(بهترتیب؛ 962/0P =، 742/0= P). نتیجهگیری:براساس نتایج پژوهش حاضر، هر دو تمرینات مقاومتی و استقامتی میتواند سطوح آیریزین را در هر دو بافت کبدو عضله دوقلو بهطور معنیداری افزایش دهد که بهنظر میرسد فعالیت ورزشی از این طریق میتواند اثرات مفیدی در پیشگیری و درمان بیماریهای متابولیک داشتهباشد.
فیزیولوژی ورزشی
فاطمه عباسپور؛ سیدکاظم موسوی ساداتی؛ رضا بهدری
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 219-226
چکیده
چکیدهزمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر روی CRP و TNF-α در دختران جوان 20 تا 30 سال بود.مواد و روشها: در این پژوهش نیمه تجربی،32 دختر جوان با دامنه سنی 20 تا30 سال به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) هشت نفره تقسیم شدند. میانگین و انحراف معیار وزن شرکت کنندگان ...
بیشتر
چکیدهزمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر روی CRP و TNF-α در دختران جوان 20 تا 30 سال بود.مواد و روشها: در این پژوهش نیمه تجربی،32 دختر جوان با دامنه سنی 20 تا30 سال به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) هشت نفره تقسیم شدند. میانگین و انحراف معیار وزن شرکت کنندگان (61/17 ± 11/1) کیلو گرم و نمایه توده بدن آنها (23/45 ± 2/7) بود. برنامه تمرینی شامل هشت هفته، سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 تا 60 دقیقه با شدت 75-65 درصد حداکثر ضربان قلب هدف بود. گروه مکمل و تمرین + مکمل، روزانه یک گرم زنجبیل (چهار کپسول 250 میلی گرمی) به مدت هشت هفته دریافت کردند. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرین، نمونه خونی از آزمودنیها گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف و آزمون لوین، کوواریانس و بونفرونی و با نرم افزار SPSS20 تجزیه و تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد تاثیر تمرین استقامتی بر کاهش مقادیر TNF-α دختران جوان 20 تا 30 سال معنادار بود (P
فیزیولوژی ورزشی
میثم پورمحمدی؛ مرضیه نظری؛ رامین شعبانی
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 227-235
چکیده
اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 ...
بیشتر
اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 مرد جوان غیر فعال با میانگین سن 63/1±87/19 سال در این پژوهش یک سوکور شرکت کرده و بصورت تصادفی به چهار گروه چای سبز -تمرین هوازی، تمرین هوازی ، چای سبز و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 3 میلی گرم چای سبز یا دارونما را همراه سه وعده غذایی مصرف کرده و علاوه بر آن گروه های چای سبز- تمرین هوازی و تمرین هوازی ، سه جلسه در هفته به مدت یک ماه به تمرین هوازی با شدت 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از چهار هفته و 24 ساعت پس از آزمون اِل اِستاد از شرکت کنندگان گرفته و شاخص های کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : نتایج نشان داد که درصد چربی در گروه چای سبز- تمرین هوازی همراه با کاهش معنی دار بود (001/0>p) اما در بقیه متغیرها معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظرمی رسد که مصرف چای سبز به همراه تمرین هوازی در کوتاه مدت می تواند اثرات مفیدی بر درصد چربی زیر جلد داشته باشد.
فیزیولوژی ورزشی
حسین طاهری چادرنشین؛ محمد اسماعیل افضل پور؛ احسان افروزی گروی؛ سید حسین ابطحی ایوری؛ میثم علی پورراز
دوره 26، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1398، ، صفحه 99-107
چکیده
گونههای اکسیژن واکنشی (ROS) موجب آسیب اکسایشی پروتئینها، لیپیدها و ساختارهای ژنومی میشود. مطالعات نشان داده-اند که تولید ROS در طی ورزش شدید افزایش مییابد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات دو نوع تمرین ورزشی سرعتی و استقامتی روی سطوح 8 - اکسو گوانین DNA گلیکوسیلاز (1OGG) و میزان 8- هیدروکسی، 2- داکسی گوآنوزین (OHdGـ8) بافت کبد و مغز موشهای ...
بیشتر
گونههای اکسیژن واکنشی (ROS) موجب آسیب اکسایشی پروتئینها، لیپیدها و ساختارهای ژنومی میشود. مطالعات نشان داده-اند که تولید ROS در طی ورزش شدید افزایش مییابد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات دو نوع تمرین ورزشی سرعتی و استقامتی روی سطوح 8 - اکسو گوانین DNA گلیکوسیلاز (1OGG) و میزان 8- هیدروکسی، 2- داکسی گوآنوزین (OHdGـ8) بافت کبد و مغز موشهای صحرایی نر ویستار بود. بدین منظور، 24 موش صحرایی نژاد آلبینو ویستار بالغ به طور تصادفی در سه گروه تمرین استقامتی، تمرین سرعتی و کنترل غیرفعال تقسیم شدند. موشها در گروه تمرین استقامتی و سرعتی برای 6 هفته، 6 جلسه در هفته، با شدت 80 تا 100 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان دویدند. سطوح 1OGG و OHdGـ8 به روش ساندویچ الایزا اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه در سطح 05/0 > P ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که هر دو نوع تمرین سرعتی و استقامتی موجب افزایش معنی دار سطوح 1OGG بافتهای مغز و کبد میشود. تمرین سرعتی موجب افزایش بیشتر سطوح 1OGG مغز نسبت به تمرین استقامتی شد. با وجود این، تمرینات سرعتی و استقامتی تاثیری معنی داری بر سطوح OHdGـ8 بافت مغز و کبد نداشت. سطوح 1OGG با OHdGـ8 به طور منفی و معنی دار همبسته بودند. به طور کلی، تمرینات ورزشی سرعتی و استقامتی از طریق افزایش محتوای 1OGG از آسیب اکسایشی ساختارهای ژنومی جلوگیری میکند.
فیزیولوژی ورزشی
محمد حسینزاده؛ امیر رشیدلمیر؛ سید محمود حجازی
دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 629-637
چکیده
زمینه و هدف: پروتئین تراغشایی فیبرونکتین نوع 3 دامنه حاوی پروتئین 5 (FNDC5) بهعنوان یک فاکتور مهم برای تمایز سلولی عضله اسکلتی شناخته شده است. باتوجه به اینکه اثرات مثبت ورزش منظم از طریق عضله اسکلتی منتقل میشود، هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر دو برنامه تمرین مقاومتی واستقامتی فزاینده بر بیان ژن FNDC5 عضله دوقلو در رتهای نر بود.مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: پروتئین تراغشایی فیبرونکتین نوع 3 دامنه حاوی پروتئین 5 (FNDC5) بهعنوان یک فاکتور مهم برای تمایز سلولی عضله اسکلتی شناخته شده است. باتوجه به اینکه اثرات مثبت ورزش منظم از طریق عضله اسکلتی منتقل میشود، هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثر دو برنامه تمرین مقاومتی واستقامتی فزاینده بر بیان ژن FNDC5 عضله دوقلو در رتهای نر بود.مواد و روشها: در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر بهطور تصادفی به سهگروه کنترل (5 سر)، تمرین استقامتی (5 سر) و تمرین مقاومتی (5 سر)، تقسیم شدند.گروه استقامتی تمرینات را به مدت 8 هفته روی نوارگردان وگروه مقاومتی نیز تمرینات مقاومتی را به مدت هشت هفته روی نردبان یک متری با شیب 85 درجه انجام دادند.72 ساعت پس از پایان تمرین حیوانات بیهوش شده، بافت عضله دوقلو جدا و اندازهگیری بیان ژن FNDC5 انجام شد. ازآزمون آنالیز واریانس یکطرفه برای تجزیه وتحلیل دادهها استفاده و معنیداری درسطح 05/0 ≥P پذیرفته شد. یافتهها:اختلاف معنیداری در بیان ژن FNDC5 در بین گروهها مشاهده شد)001/0 P= و 791/31 (F=. بهکارگیری آزمون تعقیبی Tukey نشان داد، بیان ژن FNDC5 عضله دوقلو درگروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل بهطور معنیداری (به ترتیب 001/0P