فیزیک پزشکی و پرتو درمانی
مهرداد یادگاری؛ امین بیغم صادق؛ علی صابری؛ علی پرویزی؛ الهام مقتدایی خوراسگانی
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 483-491
چکیده
زمینه پارگی تاندون، یکی از موارد شایع در حیوانات و انسان است. تاندون، شبکه خونرسانی خاصی دارد که از بیرون به داخل تغذیه میگردد. مهمترین فاکتور در التیام تاندون، خونرسانی میباشد که بسیار کند است. روشهای گوناگونی که امروزه برای درمان و ترمیم اینگونه پارگیها به کار گرفته میشود، وقتگیر و زمانبر است.
روش کار تعداد ...
بیشتر
زمینه پارگی تاندون، یکی از موارد شایع در حیوانات و انسان است. تاندون، شبکه خونرسانی خاصی دارد که از بیرون به داخل تغذیه میگردد. مهمترین فاکتور در التیام تاندون، خونرسانی میباشد که بسیار کند است. روشهای گوناگونی که امروزه برای درمان و ترمیم اینگونه پارگیها به کار گرفته میشود، وقتگیر و زمانبر است.
روش کار تعداد 10 سر خرگوش نر نیوزیلندی با وزن 2-5/1 کیلوگرم انتخاب و به مدت یک ماه نگهداری شدند. اندامهای خلفی خرگوشها تراشیده و بیهوش شدند. سپس در شرایط استریل با برش پوست، تاندون SDFT در معرض دید قرار گرفت، خرگوشها به دو گروه پنجتایی شاهد و نمونه تقسیم شدند و طی سه دوره، گروه نمونه به میزان 1 میکروگرم بر کیلوگرم داروی ترانکرون دریافت کرد و طی روزهای 3، 10 و 30 مورد ارزیابی سونوگرافی قرار گرفتند. پس از 30 روز نگهداری برای مطالعات آسیبشناسی به روش انسانی آرامکشی شد و ضایعه مورد نظر جدا و به آزمایشگاه ارسال گردید..
یافتهها روز سیام نتایج سونوگرافی بهطور معنیداری نشاندهنده ترمیم الیاف تاندونی، شبیه بودن Echogenicity ناحیه آسیبدیده به تاندون نرمال بود. نتایج هیستوپاتولوژیک، بیانگر تأثیرات مفید داروی ترانکرون طی این تحقیق میباشد. بهطوریکه میزان رشتههای کلاژن متراکم آنها در بافت، در گروه تحت درمان، بسیار قابلتوجه و رو به افزایش بوده است.
نتیجهگیری در نهایت، مشخص شد داروی ترانکرون، بر ترمیم تاندون و کاهش التهاب مؤثر بوده است.
آناتومی، بافت و جنین
بهروز یحیایی؛ مهناز نوری؛ مائده رمضانی
دوره 25، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1397، ، صفحه 885-894
چکیده
مقدمه: داروهای استروئیدی آنابولیک امروزه بطور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند ولی از آنجائیکه عوارض آنها بطور کامل مشخص نیست لذا این تحقیق با هدف مطالعه تأثیرات ناشی از مصرف استروئید آنابولیک بولدنون همراه با هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات بافت مخچه موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام شده است. روش کار: این مطالعه بر روی موش های ...
بیشتر
مقدمه: داروهای استروئیدی آنابولیک امروزه بطور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند ولی از آنجائیکه عوارض آنها بطور کامل مشخص نیست لذا این تحقیق با هدف مطالعه تأثیرات ناشی از مصرف استروئید آنابولیک بولدنون همراه با هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات بافت مخچه موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام شده است. روش کار: این مطالعه بر روی موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام گردید. تعداد 49 سر موش صحرایی به 7 گروه کنترل، شم، بدون تمرین با دوز mg/kg2 بولدنون، بدون تمرین با دوز mg/kg5 بولدنون، تمرین هوازی، تمرین همراه با دوز mg/kg2 بولدنون و تمرین همراه با دوز mg/kg5 بولدنون تقسیم شدند. موش ها تحت شرایط یکسان و با تغذیه مشابه نگهداری شده و فعالیت استقامتی طبق پروتکل برای آنها انجام و داروی بولدنون نیز به گروه های مداخله تزریق شد. در پایان هفته هشتم موشها بیهوش شده و نمونه بافتی از مخچه آنها تهیه گردید.یافته ها: بین گروه های تحت درمان با بولدنون با ورزش با گروه بدون ورزش و کنترل اختلاف مورفولوژیک وجود داشت. در گروه بولدنون همراه با ورزش مقدار و میزان تغییرات بافت مخچه به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. و حتی بین دو گروه بولدنون با دوزهای مختلف که تحت فعالیت استقامتی هم قرار گرفته بودند تفاوت دیده شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت استقامتی و هوازی به مدت 8 هفته می تواند تا حدود زیادی تاثیرات داروی بولدنون بر بافت مخچه موش های صحرایی را کاهش داده ولی با افزایش دوز بولدنون بروز این تغییرات اجتناب ناپذیر می باشد.
ایمنی شناسی و بیوشیمی
فرنوش انوشا؛ باقر سید علیپور؛ علی طراوتی؛ منیره موحدی
دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 649-658
چکیده
اهداف: سمیت فلزات و ترکیبات آن توسط خواص فیزیکوشیمیایی تعیین می شود. بنابراین، فلزات ممکن است برای اتصال به سایت های بیولوژیکی به رقابت بپردازند و در نتیجه باعث عملکرد نادرست ماکرومولکول های بیوشیمیایی شوند. این مطالعه با هدف بررسی سمیت نانوذره نیکل در مقایسه با کلرید نیکل بر فعالیت آنزیم های کبدی و بررسی تغییرات هیستوپاتولوژی بافت ...
بیشتر
اهداف: سمیت فلزات و ترکیبات آن توسط خواص فیزیکوشیمیایی تعیین می شود. بنابراین، فلزات ممکن است برای اتصال به سایت های بیولوژیکی به رقابت بپردازند و در نتیجه باعث عملکرد نادرست ماکرومولکول های بیوشیمیایی شوند. این مطالعه با هدف بررسی سمیت نانوذره نیکل در مقایسه با کلرید نیکل بر فعالیت آنزیم های کبدی و بررسی تغییرات هیستوپاتولوژی بافت کبد در موش صحرایی نر انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 48 سر موش صحرایی نر بالغ به 6 گروه تجربی، یک گروه کنترل ویک گروه شم تقسیم شدند. گروه های تجربی، نانوذرات نیکل و کلرید نیکل با غلظت 5 ، 15 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت کردند. پس از یک هفته تزریق، خون و نمونه بافتی جهت آنالیز جمع آوری شد. سنجش فعالیت آنزیم های کبدی و مطالعات هیستوپاتولوژی انجام شد. نتایج با استفاده از آنوا وتست تعقیبی توکی آنالیز شد.یافته ها: فعالیت آنزیم های ASTوALP در دوزهای مختلف نانوذره نیکل و کلرید نیکل و فعالیت LDH در دوزهای مختلف کلرید نیکل تغییرات معنی داری در گروه های مورد مطالعه نشان داد (05/0p