هاجر صادقی؛ زهرا طالبی؛ مریم جدید میلانی؛ سید جمال میرموسوی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 506-515
چکیده
زمینه‌و‌هدف: آموزش پرستاری و توجه به جنبه‌های کمّی و کیفی آن و ارتقای خودکارآمدی، از اهمّیّت ویژه‌ای در آموزش پرستاری برخوردار است. شرایط محیط باید به گونه‌ای باشد که دانشجو، مهارت حرفه‌ای لازم را کسب‌نموده و به تفکر نقادانه از مفاهیم پرستاری برسد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کمّیت محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی از دیدگاه ...
بیشتر
زمینه‌و‌هدف: آموزش پرستاری و توجه به جنبه‌های کمّی و کیفی آن و ارتقای خودکارآمدی، از اهمّیّت ویژه‌ای در آموزش پرستاری برخوردار است. شرایط محیط باید به گونه‌ای باشد که دانشجو، مهارت حرفه‌ای لازم را کسب‌نموده و به تفکر نقادانه از مفاهیم پرستاری برسد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کمّیت محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بود.
موادّ و روش ها: این مطالعه‌ی تحلیلی - همبستگی در سال تحصیلی 91- 92، به روش سرشماری و بر روی کلیه‌ی دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری (103 نفر) در دانشگاه علوم‌پزشکی‌سبزوار انجام‌گردید. ابزار پرسش‌نامه شامل سه قسمت: اطلاعات فردی،DREEM (ابزار تناسب محیط بالینی داندی) و خودکارآمدی بالینی‌بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها ازطریق نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل و با تعیین سطح معناداری 05/0 انجام‌گردید.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیارخودکارآمدی بالینی 19/16±42/50 بود. بیشترین امتیاز حیطه‌ی "بررسی بیمار( 97/16±59/53)» بود و حیطه‌ی «برنامه‌ریزی مراقبتی» دارای کمترین امتیاز(90/20±05/46) بود. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بین خودکارآمدی و حیطه‌های محیط آموزشی‌ارتباط معناداری وجودنداشت، اما همبستگی مستقیم و معنادار بین تمامی حیطه‌های کمّیت محیط آموزشی وجود داشت (0001/0>p).
نتیجه‌گیری: بین خودکارآمدی و محیط آموزشی و حیطه‌های آن ارتباط معناداری وجود ندارد، اما باتوجه به این‌که محیط آموزشی در ایجاد انگیزش تحصیلی دانشجویان که آغاز فعالیت اجتماعی آنها در محیط دانشگاه می‌باشد، نقش مهمی دارد و انگیزش تحصیلی می‌تواند سبب خودکارآمدی دانشجو گردد، بنابراین باید مسؤولین پرستاری در حوزه‌های آموزش، پژوهش و مدیریت پرستاری به کمّیت محیط آموزشی و جوّ روانی و تأثیر آن در انگیزش پرستاری توجه‌نمایند.
سیده فاطمه اسکویی؛ کاتری وهویلاینن جولکانن؛ فاطمه دباغی؛ حسین کریمی مونقی؛ طاهره بینقی
دوره 15، شماره 4 ، آذر و دی 1387، ، صفحه 182-191
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات زیادی در زمینه محیط بالینی اساتید پرستاری و مشکلات مربوط به آن انجام شده است، اما سبک یاد دهی اساتید در بالین کمتر به عنوان یک کل مورد توجه قرار گرفته است. لذا این پژوهش با هدف جستجو، توصیف و تفسیر درک اساتید پرستاری از سبک یاد دهی در بالین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه کیفی مبتنی بر رویکرد گراندد تئوری ...
بیشتر
زمینه و هدف: مطالعات زیادی در زمینه محیط بالینی اساتید پرستاری و مشکلات مربوط به آن انجام شده است، اما سبک یاد دهی اساتید در بالین کمتر به عنوان یک کل مورد توجه قرار گرفته است. لذا این پژوهش با هدف جستجو، توصیف و تفسیر درک اساتید پرستاری از سبک یاد دهی در بالین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه کیفی مبتنی بر رویکرد گراندد تئوری است. در این مطالعه پانزده مربی پرستاری به صورت فردی در سال تحصیلی 1386-1385 مورد مصاحبه قرار گرفتند. پروتکل های به دست آمده از این مصاحبه ها به صورت مکتوب درآمد و با استفاده از روش مقایسه مداوم استرائوس و کوربین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: سه مضمون اصلی و دوازده زیر مضمون از یافته ها ظهور یافت که می توانند سبک یاد دهی بالینی اساتید پرستاری را به تصویر کشند. این مضمون ها عبارتند از: چند گانگی سبک یاد دهی، ماهیت یاد دهی بالینی و کنترل و انطباق در جو آموزشی. چند گانگی سبک یاد دهی فرآیند غالب در این مطالعه بود. منحصر به فرد بودن سبک یاد دهی کلی فرد در داده ها بارز بود ولی با توجه به موقعیت، نوع مهارت (محتوا)، محیط آموزشی و امکانات، سطح یادگیرنده و کنترل و انطباق اساتید با جو آموزشی، سبک یاد دهی در آموزش بالینی قابل تغییر و تعدیل بود.
نتیجه گیری: هر چند سبک یاد دهی یک پدیده پیچیده می باشد ولی مطالعه حاضر برخی از قواعد و اصول عمده آن را آشکار نمود