پرستاری
پروانه محمودی کوهی؛ سید علی ناجی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 69-74
چکیده
زمینه و هدف: ارتباط سبکهای تفکر مدیران با میزان پذیرش تغییر از سوی آنها میتواند در مراکز درمانی برای مدیران پرستاری چالش برانگیز باشد. لذا این تحقیق با هدف تعیین رابطه سبکهای تفکر عملکردی مدیران پرستاری عملیاتی با میزان پذیرش تغییر در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1394 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر ...
بیشتر
زمینه و هدف: ارتباط سبکهای تفکر مدیران با میزان پذیرش تغییر از سوی آنها میتواند در مراکز درمانی برای مدیران پرستاری چالش برانگیز باشد. لذا این تحقیق با هدف تعیین رابطه سبکهای تفکر عملکردی مدیران پرستاری عملیاتی با میزان پذیرش تغییر در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1394 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه کمی از نوع همبستگی میباشد. نمونه پژوهش 146 نفر از مدیران پرستاری عملیاتی شاغل در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. برای بررسی سبک تفکر از پرسشنامه استرنبرگ-واگنر و جهت ارزیابی میزان پذیرش تغییر از پرسشنامه رابرت-هلر استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که سبک تفکر غالب در بین مدیران عملیاتی پرستاری، سبک اجرایی بود. میانگین نمره پذیرش تغییر مدیران 25/13 8/97 بود. همبستگی محاسبه شده بین سبکهای تفکر و پذیرش تغییر توسط مدیران نشان داد بین سبکهای تفکر اجرایی، قضاوتگر و قانون گذار با پذیرش تغییر رابطه مثبت معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به رابطه مستقیم بین سبک های تفکر مختلف قانونگذار، اجرایی و قضاوتگر با پذیرش تغییر این نتیجه حاصل میگردد که مدیرانی که در هر یک از سه سبک تفکر مورد بررسی ، دارای تفکر قوی تر هستند، آمادگی بیشتری برای پذیرش تغییر دارند. این رابطه در تفکر قضاوت گر مشهودتر است.