محمدرضا نوریدلویی؛ نازنین رحیمی راد؛ سعیده کاوسی
دوره 24، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1396، ، صفحه 1-12
چکیده
درمانهای برپایة گیرندههای آنتیژن کایمری(CAR) سلولهای T، بهعنوان یکی از روشهای نوین ایمنی درمانی، تحول شگرفی را در درمان سرطان پدید آوردهاند. ازآنجا که CAR از یک آنتی بادی ایجاد میشوند، سلول حاصل دارای ویژگی هدفگیری مطلوب یک آنتیبادی مانند نیازنداشتن به شناسایی توسط مجموعة سازگاری بافتی (MHC) و توانایی شناسایی آنتیژنهای ...
بیشتر
درمانهای برپایة گیرندههای آنتیژن کایمری(CAR) سلولهای T، بهعنوان یکی از روشهای نوین ایمنی درمانی، تحول شگرفی را در درمان سرطان پدید آوردهاند. ازآنجا که CAR از یک آنتی بادی ایجاد میشوند، سلول حاصل دارای ویژگی هدفگیری مطلوب یک آنتیبادی مانند نیازنداشتن به شناسایی توسط مجموعة سازگاری بافتی (MHC) و توانایی شناسایی آنتیژنهای خودی است. این مزایای بالقوه، به شناسایی آنتیژنهای ویژة سلولهای توموری منجر میشود که با فراخواندن سیتوکینها و مولکولهای کمک تحریکی دیگر، سلولهای توموری را از بین میبرد. در مقالة پیشرو، ساختار پایهای و کارکرد CARها و چگونگی انتخاب اهداف آنتیژنی آنها توصیف شده و پیشرفت و توسعة این فن از ابتدا تاکنون برای بهبود کارکرد در ریزمحیط تومور بررسی شد. در ادامه، چندین نمونه از درمانهای موفق با کمک این فناوری ارائه شده و در انتها، نگاه اجمالی به عوارض جانبی این روش شده است.