بهداشت محیط و محیط زیست
علی اسرافیلی؛ مریم ایزانلو؛ مهدی فرزادکیا؛ احمد جنیدی جعفری؛ مینا یوسفی
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 535-546
چکیده
سابقه و هدف: امروزه با توجه به اثرات غیر قابل جبران فلزات سنگین و سموم بر اکوسیستم های آبزی، ارگانیسم ها و انسان ها، حذف آن ها از منابع آب بسیار حیاتی است. در سال های اخیر، روند جذب آلاینده ها با نانو ذرات مغناطیسی توجه زیادی به خود جلب کرده است. بنابراین مطالعه حاضر باهدف، سنتز نانوذره Fe3O4@SiO2-NH2-SH بهعنوان یک جاذب جدید جهت حذف آلاینده ...
بیشتر
سابقه و هدف: امروزه با توجه به اثرات غیر قابل جبران فلزات سنگین و سموم بر اکوسیستم های آبزی، ارگانیسم ها و انسان ها، حذف آن ها از منابع آب بسیار حیاتی است. در سال های اخیر، روند جذب آلاینده ها با نانو ذرات مغناطیسی توجه زیادی به خود جلب کرده است. بنابراین مطالعه حاضر باهدف، سنتز نانوذره Fe3O4@SiO2-NH2-SH بهعنوان یک جاذب جدید جهت حذف آلاینده های سرب و2,4-D از ماتریکس های آبی انجام گرفت. مواد و روشها: به منظور بررسی تاثیر متغیرهای pH(11-3)، زمان تماس(min150-0)، دوز جاذب (g/L2/1-2/0) و غلظت آلاینده ها (mg/L50-50) بر راندمان حذف و تعیین شرایط بهینه از روش One Factorial با کمک نرم افزار Design Expert استفاده گردید. جاذب به روش هم رسوبی شیمیایی سنتز گردید و سپس مورفولوژی آن با استفاده از دستگاه های TEM، XRD، FT-IR و SEM انجام گرفت. و در نهایت آزمایشات بر روی محلول آبی آزمایش گردید.یافتهها: تجزیه و تحلیل ساختاری نشان داد که جاذب دارای ساختار کروی با هسته Fe3O4 و پوسته SiO2 است که توسط هر دو گروه عاملی آمین و تیول اصلاح شده است. نتایج آزمایشات نشان داد که بیشترین درصد حذف در سیستم مجزا برای سرب در pH برابر 5، زمان min40 و برای 2,4-D در pH برابر 6 و زمان min90 به دست آمد. همچنین در این سیستم مقادیر بهینه دوز جاذبg/L 8/0 و غلظت اولیه mg/L10 به دست آمد. در سیستم همزمان بیشترین درصد حذف در مقادیر بهینه pH برابر6 و زمان تماسmin 40 برای سرب وmin 60 برای 2,4-D و دوز جاذبg/L 2/1 تعیین گردید.نتیجهگیری: طبق نتایج به دست آمده نانوذره سنتز شده چندمنظوره می تواند جاذب مناسبی برای حذف همزمان آلاینده های آلی و معدنی از محلول های آبی باشد.
محمدتقی قانعیان؛ معصومه طباطبایی؛ محمدحسن احرامپوش؛ محمدرضا نفیسی؛ محسن امراللهی؛ محمود تقوی
دوره 24، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1396، ، صفحه 197-203
چکیده
اهداف: 2،4- دیکلروفنوکسی استیک اسید (D-2،4) علفکشی اسیدی با سمیت بالاست که بهطور گسترده ستفاده میشود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد.
مواد و روشها: این تحقیق بهصورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات بهعنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. ...
بیشتر
اهداف: 2،4- دیکلروفنوکسی استیک اسید (D-2،4) علفکشی اسیدی با سمیت بالاست که بهطور گسترده ستفاده میشود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد.
مواد و روشها: این تحقیق بهصورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات بهعنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. در این تحقیق، اثر پارامترهای pH، غلظت اکسیدانت، زمان واکنش و غلظت اولیة 2،4-D بر کارایی فرایند بررسی شد. غلظت 2،4-D با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 285 نانومتر تعیین شد.
یافتهها; بهترین نتایج در شرایط اسیدی (3pH=) بهدست آمد. افزایش دوز پرسولفات و زمان تماس، تجزیة 2،4-D را افزایش داد. اما افزایش غلظت اولیة 2،4-D منجر به کاهش راندمان اکسایش فتوشیمیایی شد. بر اساس نتایج حداکثر راندمان اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در غلظت mg/l 5/2 پرسولفات، غلظت mg/l 10 2،4-D، pH برابر با 3 و زمان تماس 240 دقیقه برابر با 96 درصد بود. بهعلاوه، تجزیة فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات از سینتیک شبه درجة یک پیروی میکند (979/0R2=).
نتیجهگیری: در این مطالعه 2،4-D بهطور مؤثری در محلولهای آبی از طریق فرایند اکسایشی فتوشیمیایی با استفاده از S2O8/UV تجزیه شد. با توجه به این مطالعه، بهنظر میرسد اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور S2O8/UV فرایند کارامدی برای تصفیة آبهای آلوده به 2،4-D مطرح باشد.