فیزیولوژی و فارماکولوژی
ندا مولائی؛ مهدی صادق؛ محمدرضا پالیزوان؛ مهدیه موندنی زاده؛ نرگس السادات حائری
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 17-27
چکیده
اهداف با توجه به افزایش سوءمصرف اپیوئیدها در بین زنان و آثار پاتوفیزیولوژیکی مواجهة مزمن اپیوئیدها بر مادران که ممکن است غیرمستقیم فرزندان آنها را تحت تأثیر قراردهد، در این مطالعه پیامدهای مصرف مزمن مرفین و ترک آن پیش از شروع بارداری بر حافظة فضایی، حافظة جتنابی و تمایل به مصرف مرفین فرزندان نسل اول بررسی شده است.
مواد و روشها ...
بیشتر
اهداف با توجه به افزایش سوءمصرف اپیوئیدها در بین زنان و آثار پاتوفیزیولوژیکی مواجهة مزمن اپیوئیدها بر مادران که ممکن است غیرمستقیم فرزندان آنها را تحت تأثیر قراردهد، در این مطالعه پیامدهای مصرف مزمن مرفین و ترک آن پیش از شروع بارداری بر حافظة فضایی، حافظة جتنابی و تمایل به مصرف مرفین فرزندان نسل اول بررسی شده است.
مواد و روشها دوازده سر موش صحرایی مادة ویستار بهصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شد. گروه مادران مرفینی دو ماه محلول مرفین (mg/ml 4/0) و گروه مادران کنترل آب معمولی دریافت کردند. یک ماه پس از قطع مصرف مرفین جفتگیری مادهها انجام شد. بعد از زایمان، فرزندان بهصورت مجزا در گروههای نر و ماده تقسیم و بهعنوان گروههای هدف مطالعه استفاده شد. حافظة فضایی با ماز آبی موریس، حافظة جتنابی با شاتل باکس و تمایل به مصرف مرفین با اندازهگیری مصرف اختیاری محلول مرفین بررسی شد.
یافتهها میانگین مصرف روزانة محلول مرفین در فرزندان نر و مادة مادران مرفینی بهصورت معناداری بالاتر از فرزندان نر و مادة مادران کنترل بود (05/0 <P). نتایج یادگیری در ماز آبی نشان داد که فرزندان نر مادران مرفینی بهطور معناداری نسبت به فرزندان نر گروه کنترل مسافت و زمان بیشتری را برای رسیدن به سکو صرف میکنند (01/0 <P). همچنین، در آزمون بهخاطرآوری نیز فرزندان نر مادران مرفینی در مقایسه با فرزندان نر مادران کنترل دفعات کمتری از محل سکو عبور کردهاند (001/0 <P). تفاوت معناداری بین گروههای آزمایشی در میزان یادگیری اجتنابی وجود نداشت (05/0 >P).
نتیجهگیری مطالعة حاضر نشان داد مصرف مزمن مرفین پیش از بارداری، سبب اختلال در حافظة فضایی فرزندان نر شد. همچنین، تمایل به مصرف مرفین در فرزندان نر و ماده را افزایش داد.