آموزش بهداشت
سید مجتبی موسوی بزار؛ زهرا کیوانلو؛ عقیل الله کیخسروی؛ محمد نعمت شاهی؛ عاطفه اسدی؛ محبوبه نعمت شاهی
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 413-420
چکیده
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می ...
بیشتر
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می باشد.مواد و روش ها:این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار همودیالیزی 15-87 ساله درشهر مشهد در سال 1396انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیتی و پرسشنامه SF-36انجام گردید. آنالیز داده ها باSPSS نسخه21انجام شد.برای توصیف متغیرها ازشاخص فراوانی و میانگین وانحراف معیاراستفاده گردید تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال-والیس و من -ویتنی انجام شد. یافته ها:میانگین نمره کیفیت زندگی2/8±3/43بود که در بعد جسمی11.9± 8/42و در بعد روانی4/10±9/43می باشد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در مردان 1/6±5/42 ،در افراد مجرد 5/6±43 ، در استفاده کنند گان از وسایل نقلیه عمومی4/8±9/44و افراد با سطح تحصیلات در حد سیکل 7/6±5/43بود ولی میانگین نمره کیفیت زندگی به جزسن (04/0=,p3/0-=r ) وطول مدت هرجلسه دیالیز(007/0=,p 2/0-=r ) باهیچکدام ازویژگیهای فردی، فاکتورهای آزمایشگاهی وفاکتورهای کلینیکی ارتباطی رانشان نداد. وضعیت تاهل(03/0=p) و طول مدت هر جلسه به ساعت (03/0=p) و سن(04/0=p) با بعد جسمی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت . نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایتهای اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.
طب سنتی
علی محمد ایزدپناه؛ مهدی هادوی؛ حمید رضا بهرامی
دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 581-590
چکیده
پیش زمینه: خستگی یکی از نشانه های شایع در بیماران تحت درمان بادیالیز است. یکی از اقداماتی که به عنوان مداخله پرستاری می توان استفاده کرد، ماساژ بازتابی است . این پژوهش با هدف تعیین تاثیرماساژ بازتابی کف پا بر خستگی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گردید. موادو روشها: مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهی است که بر روی بیماران همودیالیزی ...
بیشتر
پیش زمینه: خستگی یکی از نشانه های شایع در بیماران تحت درمان بادیالیز است. یکی از اقداماتی که به عنوان مداخله پرستاری می توان استفاده کرد، ماساژ بازتابی است . این پژوهش با هدف تعیین تاثیرماساژ بازتابی کف پا بر خستگی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گردید. موادو روشها: مطالعه کارآزمایی بالینی دوگروهی است که بر روی بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به دو بخش دیالیز شیخ هادی هادوی وولی عصر(عج) بیرجند انجام شد. با تخصیص تصادفی 70 بیمار به دوگروه مداخله وشاهدتقسیم شدند. در گروه آزمون،رفلکسولوژی طی 3 هفته، سه بار در هفته و به مدت 16 دقیقه برای هر بیمار انجام شد و گروه کنترل مراقبتهای روتین رادریافت کردند.از پرسشنامه جمعیت شناسی و سنجش شدت خستگیFSS برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد.داده ها درنرم افزارSPSS 21 وارد وباآزمونهای آماری T-test مستقل،آنالیزواریانس تکرارشده وتست تعقیبی بون فرونی درسطح آلفای مساوی با 05/0 آنالیز شد.یافته ها: آنالیزداده ها نشان دادشدت خستگی بلافاصله بعد از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی داری( 0.007=α، 2.790 (t=-، ویک هفته بعد از مداخله نیز بین دو گروه تفاوت معنی داری دارد( 0.014=α،(t=-2.545 آزمون بونفری نشان دادکه تفاوت معنی داری بین مرحله اول با دو مرحله بعد وجود دارد ولی تفاوت معنی داری بین دو مرحله ی بعد ازمداخله ویک هفته پس از آن وجود ندارد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد بین مراحل مختلف از نظر میانگین نمره شدت خستگی در گروه ماساژتفاوت آماری معنی داری وجود دارد(001/0 P
اکرم ملک خواهی؛ مریم جدید میلانی؛ پرستو امیری
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 304-312
چکیده
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار مشکلات جنسی فراوان می‌باشند. قرار گرفتن این بیماران در گروه‌های حمایتی همتایان و استفاده از تجارب مشابه افراد گروه می‌تواند منجر به بهبود آنان گردد. هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر شرکت در گروه حمایتی همتایان بر عملکرد جنسی بیماران تحت درمان با همودیالیز می‌باشد. مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار مشکلات جنسی فراوان می‌باشند. قرار گرفتن این بیماران در گروه‌های حمایتی همتایان و استفاده از تجارب مشابه افراد گروه می‌تواند منجر به بهبود آنان گردد. هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر شرکت در گروه حمایتی همتایان بر عملکرد جنسی بیماران تحت درمان با همودیالیز می‌باشد. مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 64 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان شهر سبزوار در سال 1392 انجام گرفت. روش نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده بود. و با استفاده از بلوک های جایگشتی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند.به مدّت 8 هفته جلسات حمایتی همتایان به مدت 2 ساعت در هفته جهت گروه مداخله برگزار شد و موضوع جلسات بر اساس مشکلات به‌دست آمده از نیاز و علاقه بیماران بود. ابزار پژوهش پرسشنامه، اطّلاعات دموگرافیک ، بخش عملکرد جنسی پرسشنامه کیفیّت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SFTM) بود. جهت آنالیز داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی زوجی و تی مستقل) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معنی داری با ضریب اطمینان 95 درصد، (05/0>p) بود. یافته‌ها: اختلاف معناداری بین دو گروه مداخله(77/33) و کنترل (67/32) بین امتیازهای وضعیت عملکرد جنسی بعد از اتمام مطالعه وجود نداشت (05/0<p). اختلاف معناداری در گروه مداخله بین امتیازهای وضعیّت عملکرد جنسی قبل(96/ 32) و بعد(77/33) از شرکت در گروه همتایان وجود نداشت (05/0<p). نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش شرکت در گروه همتایان در بیماران تحت همودیالیز باعث بهبود وضعیت عملکرد جنسی آنها گردید اما این تغییر معنادار نبود.
مریم مرادی؛ هدی عزیزی؛ سید احسان صفاری؛ محسن کوشان
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 765-772
چکیده
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز علاوه بر تغییرات متعدد فیزیولوژیکی با تنش‌های روانی بسیاری روبه‌رو می‌شوند. امروزه یکی از روش‌های کنترل این تنش‌ها، طب مکمّل می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تأثیّرطبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران همودیالیزی انجام شد. موادّ و روشها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار،81 ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز علاوه بر تغییرات متعدد فیزیولوژیکی با تنش‌های روانی بسیاری روبه‌رو می‌شوند. امروزه یکی از روش‌های کنترل این تنش‌ها، طب مکمّل می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تأثیّرطبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران همودیالیزی انجام شد. موادّ و روشها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار،81 بیمار تحت درمان با همودیالیز با استفاده از روش بلوک‌های جایگشتی در سه گروه طبّ فشاری در نقاط حقیقی(27نفر)، طبّ فشاری در نقاط غیر حقیقی(27نفر) و گروه کنترل(27نفر) قرار گرفتند.اضطراب بیماران با مقیاس اشپیل برگر قبل از مداخله و نیز از پایان هفته‌ی اوّل تا پایان هفته چهارم بعد از مداخله در هر سه گروه اندازه‌گیری شد. در گروه مداخله حقیقی مجموعه نقاط مشخص شده فشار داده شد. این روش در گروه مداخله حقیقی دو بار در هفته به مدّت چهار هفته به‌کار برده شد. در گروه طبّ فشاری غیرحقیقی نقاط مشخص شده با فاصله‌ی 3-2 سانتی‌متر از نقاط اصلی فشار داده شدند.داده‌ها با استفاده ازآزمون های کروسکال والیس و فریدمن در سطح معناداری 05/0 و نرم افزار SPSS نسخه16مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه فشار در نقاط حقیقی و غیرحقیقی در قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معناداری داشت(005/0=P،027/0=P). در گروه فشار در نقاط غیرحقیقی میانگین اضطراب آشکار قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معناداری داشت؛ امّا، این تفاوت در این گروه از نظر میزان اضطراب پنهان معنادار نبود. میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه کنترل در قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معناداری نشان نداد. نتیجه‌گیری:نتایج نشان می‌دهد که طبّ فشاری در نقاط حقیقی می‌تواند اضطراب آشکار و پنهان را در بیماران تحت درمان با همودیالیز کاهش دهد.
زهرا استاجی؛ بهمن جعفری؛ محمدحسن رخشانی؛ مریم حاتمی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 427-435
چکیده
زمینه و هدف: کیفیّت پایین خواب در بیماران تحت همودیالیز شایع می باشد و از طرفی این بیماران با کمبود کارنیتین مواجه هستند. ال-کارنیتین یک مکمّل غذایی است که با وظایف متابولیکی متعدّد باعث کاهش عوارض حین دیالیز می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مکمّل ال‌کارنیتین خوراکی بر کیفیّت خواب بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: کیفیّت پایین خواب در بیماران تحت همودیالیز شایع می باشد و از طرفی این بیماران با کمبود کارنیتین مواجه هستند. ال-کارنیتین یک مکمّل غذایی است که با وظایف متابولیکی متعدّد باعث کاهش عوارض حین دیالیز می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر مکمّل ال‌کارنیتین خوراکی بر کیفیّت خواب بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دوسو کور می باشد که روی 59 بیمار همودیالیزی بیمارستان امام خمینی(ره) شیروان در سال 1392 انجام شد. بیماران با استفاده از روش بلوک‌های جایگشتی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله طبق تجویز پزشک 500 میلی‌گرم مکمّل ال‌کارنیتین دو بار در روز به مدّت 12 هفته و گروه کنترل نیز همان مقدار دارونما دریافت نمودند. برای گردآوری اطّلاعات، از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیّت خواب پیتزبورگ استفاده شد که قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها توسّط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 5/11 و با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، من ویتنی، ویلکاکسون، کای اسکوئر، فیشر، تحلیل کوواریانس و با سطح معنی‌داری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمره کلّ کیفیّت خواب قبل از انجام مداخله در گروه دارو 2/4±6/9 و در گروه دارونما 13/4±1/10 و پس از انجام مداخله به ترتیب 8/2±4/6 و 48/3±7/9 بود که در هر دو گروه نسبت به ابتدای مطالعه تفاوت معنی‌داری داشت(05/0 P
مریم جدید میلانی؛ اکرم ملک خواهی؛ مهدی جعفرزاده؛ محمدحسن رخشانی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 993-1000
چکیده
مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار عوارض جسمانی فراوان و در نتیجه کاهش کیفیّت زندگی می‌باشند. گروه‌های حمایتی همتایان ازجمله حمایتهای اجتماعی است تا افرادی که تجربه‌های مشابهی دارند راهبردهایی را به یکدیگر ارایه دهند که منجر به بهبود کیفیّت زندگی آنان گردد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار عوارض جسمانی فراوان و در نتیجه کاهش کیفیّت زندگی می‌باشند. گروه‌های حمایتی همتایان ازجمله حمایتهای اجتماعی است تا افرادی که تجربه‌های مشابهی دارند راهبردهایی را به یکدیگر ارایه دهند که منجر به بهبود کیفیّت زندگی آنان گردد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 55 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان واسعی سبزوار سال 1392 انجام گرفت. روش نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده بود. به مدّت 8 هفته جلسات 2 ساعته جهت گروه مداخله برگزار شد. موضوع جلسات بر اساس مشکلات جسمی به‌دست آمده از نیاز و علاقه بیماران بود. ابزار پژوهش پرسشنامه، اطّلاعات دموگرافیک و بخش عملکرد جسمی پرسشنامه کیفیّت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SFTM) بود. جهت آنالیز داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معنی داری با ضریب اطمینان 95درصد (05/0>p) بود.
یافته‌ها: شرکت در گروه همتایان باعث ارتقای سطح عملکرد جسمی بین دو گروه مداخله و کنترل در بیماران تحت همودیالیز شده است (0001/0>p) و اختلاف معناداری در گروه مداخله بین امتیازهای وضعیّت سلامت جسمی قبل و بعد از شرکت در گروه همتایان وجود داشت (0001/0>p).
بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش می توان با تشکیل گروه همتایان در بیماران تحت همودیالیز، وضعیت سلامت جسمی آنها را نیز ارتقا دهیم که در نهایت ارتقا کیفیت زندگی بیماران را به‌دنبال دارد.
مسعود فلاحی خشکناب؛ کیان نوروزی تبریزی؛ صغری افکند؛ پوریا رضا سلطانی
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 28-35
چکیده
زمینه و هدف: استفاده‌ی طولانی‌مدت از همودیالیز، منجربه‌تحت تأثیر قرار گرفتن همه‌ی ابعاد وجودی بیماران همودیالیزی و بروز اختلالاتی چون اضطراب در این بیماران می شود. این مطالعه، به‌منظور تعیین تأثیر مدل مراقبتی توانبخشی روانی چند بعدی بر اضطراب بیماران همودیالیزی طراحی و اجرا گردیده‌است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی ...
بیشتر
زمینه و هدف: استفاده‌ی طولانی‌مدت از همودیالیز، منجربه‌تحت تأثیر قرار گرفتن همه‌ی ابعاد وجودی بیماران همودیالیزی و بروز اختلالاتی چون اضطراب در این بیماران می شود. این مطالعه، به‌منظور تعیین تأثیر مدل مراقبتی توانبخشی روانی چند بعدی بر اضطراب بیماران همودیالیزی طراحی و اجرا گردیده‌است.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد است که بر روی35 بیمار همودیالیزی بیمارستان رازی رشت (آزمون) و 35 بیمار همودیالیزی بیمارستان شهید بهشتی بندرانزلی (شاهد)در سال 1390با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انجام شده‌است. مداخله بر اساس مدل توانبخشی روانی چند بعدی به‌صورت تیمی و با حضور پزشک، پرستار، روان‌شناس، کارشناس تغذیه، مددجو و خانواده و با در نظر گرفتن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی هر کدام از بیماران و به‌مدت سه ماه انجام گردیده‌است. ابزار گردآوری شامل پرسش‌نامه‌های دموگرافیک و خودسنجی اضطراب زونگ (SAS) بوده که سه ماه قبل و بعد از مداخله انداره‌گیری شده‌است. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار 16SPSS و آزمون‌های آماری توصیفی، تی زوجی، تی مستقل، کای دو و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌است.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها بین میانگین امتیاز اضطراب نمونه‌های پژوهش قبل (972/3 40/48) و بعد از مداخله (331/6 57/42) در گروه آزمون تفاوت معنی‌داری را نشان می‌دهد (001/0 >p).
نتیجه‌گیری: با اجرای مدل مراقبتی توانبخشی روانی چندبعدی، تفاوت معنی‌داری در امتیاز اضطراب بیماران همودیالیزی ایجاد می‌شود، به-طوری‌که اجرای این مدل مراقبتی، با بهبود وضعیت زندگی بیماران همودیالیزی همراه است.
محسن کوشان؛ محمدحسن رخشانی؛ محدثه محسن پور؛ نرجس حشمتی فر
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 757-765
چکیده
زمینه و هدف: بسیاری از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه در اثر فرآیند مزمن بیماری و درمان طولانی مدت دیالیز دچار خستگی می‌شوند. با توجه به مشکلات و عوارض زیاد ناشی از دارو درمانی، استفاده از روش های غیر دارویی که بتوانند باعث کاهش خستگی بیماران همودیالیزی شوند، منطقی به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آرام‌سازی بنسون بر میزان ...
بیشتر
زمینه و هدف: بسیاری از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه در اثر فرآیند مزمن بیماری و درمان طولانی مدت دیالیز دچار خستگی می‌شوند. با توجه به مشکلات و عوارض زیاد ناشی از دارو درمانی، استفاده از روش های غیر دارویی که بتوانند باعث کاهش خستگی بیماران همودیالیزی شوند، منطقی به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آرام‌سازی بنسون بر میزان خستگی بیماران همودیالیزی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهد دار است. جامعه پژوهش را 65 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان واسعی شهر سبزوار تشکیل می دهند. بیماران بر اساس معیارهای ورود و خروج به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس با استفاده از روش تخصیص تصادفی به دو گروه کنترل (32نفر) و مداخله (33 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله تمرینات آرام سازی بنسون را به مدت 15 دقیقه دو بار در روز طی مدت یک ماه انجام دادند. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسش نامه خلاصه شده سنجش خستگی (BFI) بود، در سه نوبت قبل از مداخله، 2 هفته بعد و در پایان هفته چهارم در دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی، کای اسکوئر و تی مستقل و معادلات برآورد تعمیم یافته با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 5/11 و SAS نسخه 9.1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار خستگی در گروه مداخله قبل از آرام‌سازی بنسون84/0± 97/6، دو هفته بعد07/1±25/5 و چهار هفته بعد11/1± 92/3 بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها بین میانگین امتیازات خستگی نمونه‌های پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معنی‌داری را نشان داد(01/0p
نغمه مخبر؛ احمد امامی؛ سید رضا مظلوم؛ معصومه کنعانی
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 249-257
چکیده
زمینه و هدف: تمامی بیماران همودیالیزی، طی مراحل مختلف همودیالیز، درجه ای از اضطراب را تجربه می کنند. اضطراب می‌تواند باعث افزایش ناتوانی و مرگ و میر گردد. در این مطالعه اثربخشی استنشاق اسانس پرتقال در کاهش میزان اضطراب بیماران همودیالیز مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی، 62 بیمار همودیالیزی به‌طور تصادفی ...
بیشتر
زمینه و هدف: تمامی بیماران همودیالیزی، طی مراحل مختلف همودیالیز، درجه ای از اضطراب را تجربه می کنند. اضطراب می‌تواند باعث افزایش ناتوانی و مرگ و میر گردد. در این مطالعه اثربخشی استنشاق اسانس پرتقال در کاهش میزان اضطراب بیماران همودیالیز مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی، 62 بیمار همودیالیزی به‌طور تصادفی و یک سوکور در دو گروه (اسانس پرتقال31 نفر و مراقبت معمول31 نفر) قرار گرفتند. در گروه اسانس پرتقال، پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی، استنشاق اسانس توسط دستمال کاغذی آغشته به یک قطره اسانس به مدت 20-15 دقیقه انجام شد. این روش سه بار در هفته به مدت 4 هفته به‌کار برده شد. درگروه مراقبت معمول، مراقبتهای رایج در بخش همودیالیز بیمارستان انجام گرفت. در هر دو گروه، میزان اضطراب آشکار و پنهان بعد از اتمام همودیالیز در یک مرحله قبل از مداخله و پایان هر هفته توسط پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر اندازه‌گیری و ثبت شد. یافته‌ها: میانگین اضطراب آشکار قبل از مداخله در گروه پرتقال و مراقبت معمول به ترتیب 7/9±9/46 و 6/11±3/48 بود. میانگین اضطراب پنهان قبل از مداخله به‌ترتیب 2/9±5/46 و 6/11±9/47 بود. میانگین اضطراب آشکار هفته چهارم بعد از مداخله در گروه پرتقال و مراقبت معمول به‌ترتیب 7/8± 9/35 و 7/10±1/45 بود. میانگین اضطراب پنهان در همین زمان به‌ترتیب 9/8±0/36 و 8/11±6/45 بود. استنشاق اسانس پرتقال، میزان اضطراب آشکار و پنهان را به‌صورت معنی‌داری نسبت به قبل از مداخله کاهش داده است (001/0>P). در استنشاق اسانس پرتقال تفاوت معناداری در میزان اضطراب آشکار و پنهان بین مراحل بعد از مداخله با یکدیگر وجود داشت (05/0
هدایت جعفری؛ ویدا شفیع پور؛ لیلا شفیع پور
دوره 16، شماره 3 ، مهر و آبان 1388، ، صفحه 155-160
چکیده
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی برای ادامه زندگی تحت دیالیز قرار می گیرند و این امر محدودیت های خاصی را بر بیماران تحمیل می کند که باعث اختلال در کیفیت زندگی آنان می گردد. همچنین استرس های ناشی از همودیالیز سبب می شود تا از کیفیت زندگی پایینی برخوردار باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شدت استرس و کیفیت زندگی در بیماران تحت همودیالیز ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی برای ادامه زندگی تحت دیالیز قرار می گیرند و این امر محدودیت های خاصی را بر بیماران تحمیل می کند که باعث اختلال در کیفیت زندگی آنان می گردد. همچنین استرس های ناشی از همودیالیز سبب می شود تا از کیفیت زندگی پایینی برخوردار باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شدت استرس و کیفیت زندگی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی 100 بیمار تحت همودیالیز در دو مرکز دیالیز شهرستان ساری در سال 1387 انجام شد. همگی بیماران در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها به وسیله پرسشنامه سه قسمتی (خصوصیات فردی، کیفیت زندگی و شدت استرس) جمع آوری گردید. در این مطالعه ابتدا کیفیت زندگی و سپس شدت استرس بیماران تحت همودیالیز بررسی شد و برای تلخیص داده ها از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS 11.5 استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، 53 نفر مرد و 47 نفر زن بودند. همچنین 42 درصد بیمارانی که کیفیت زندگی آنان تا حدی مطلوب بود، از شدت استرس متوسطی برخوردار بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با افزایش شدت استرس، کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز کاهش می یابد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با افزایش شدت استرس، کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز کاهش می یابد.
مهدی هدایتی؛ رها نورافشار؛ اعظم طالبان فروغ؛ هادی طبیبی؛ اکرم کوشکی
دوره 16، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1388، ، صفحه 25-34
چکیده
زمینه و هدف: در برخی، مطالعات صورت گرفته در افراد غیر دیالیزی نشان داده شده است که اسیدهای چرب امگا 3 (?3) می توانند باعث کاهش غلظت Lp(a) سرم شوند. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثرات مکمل اسیدهای چرب ?3 بر غلظت چربی ها و لیپوپروتئین های سرم بیماران همودیالیزی صورت گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور ...
بیشتر
زمینه و هدف: در برخی، مطالعات صورت گرفته در افراد غیر دیالیزی نشان داده شده است که اسیدهای چرب امگا 3 (?3) می توانند باعث کاهش غلظت Lp(a) سرم شوند. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثرات مکمل اسیدهای چرب ?3 بر غلظت چربی ها و لیپوپروتئین های سرم بیماران همودیالیزی صورت گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود که در سال 1387 روی 40 بیمار تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان واسعی سبزوار انجام شد. بیماران به طور تصادفی به گروه دریافت کننده مکمل اسیدهای چرب ?3 و گروه دارونما اختصاص داده شدند. بیماران همودیالیزی در گروه مکمل اسیدهای چرب ?3 روزانه 2080 میلی گرم مکمل اسیدهای چرب ?3 و بیماران گروه دارونما روزانه به همین مقدار دارونمای حاوی روغن MCT دریافت می کردند. در شروع مطالعه و پایان هفته دهم از هر بیمار قبل از دیالیز 5 سی سی خون بعد از 12 تا 14 ساعت ناشتایی گرفته شد و سپس غلظت تری گلیسرید، کلسترول تام،LDL-C ، HDL-C و Lp(a) سرم اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، تی، تی زوج و آنالیز واریانس انجام شد.
یافته ها: در شروع مطالعه میانگین غلظت تری گلیسرید سرم در گروه اسیدهای چرب ?3 و دارونما به ترتیب 113±32 و 109±19 و در پایان مطالعه 113±32 و 115±17 بود که در گروه دریافت کننده مکمل اسیدهای چرب ?3 در پایان هفته دهم مطالعه نسبت به زمان شروع مطالعه به طور معناداری کاهش یافت (P
عباس علی زراعتی؛ حبیب اله اسماعیلی؛ عبدالقادر عصاررودی؛ محمد نوروزی حجی
دوره 15، شماره 2 ، خرداد و تیر 1387، ، صفحه 82-87
چکیده
زمینه و هدف: مصرف غذا در طی همودیالیز با توجه به تغییراتی که در سیستم گردش خون ایجاد می کند، احتمال تشدید عوارض زودرس ناشی از همودیالیز را مطرح می سازد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر دریافت و عدم دریافت غذا حین همودیالیز بر عوارض جانبی زودرس آن انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام گرفت و جامعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: مصرف غذا در طی همودیالیز با توجه به تغییراتی که در سیستم گردش خون ایجاد می کند، احتمال تشدید عوارض زودرس ناشی از همودیالیز را مطرح می سازد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر دریافت و عدم دریافت غذا حین همودیالیز بر عوارض جانبی زودرس آن انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام گرفت و جامعه پژوهش بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی بود. 31 بیمار به روش نمونه گیری غیر احتمالی و مبتنی بر هدف انتخاب شدند. بیماران یک بار در حین همودیالیز ناشتا نگه داشته شدند و در بار دوم، یک وعده غذایی حاوی 325 کیلوکالری انرژی در شروع ساعت دوم همودیالیز به آن ها داده شد و فشار خون، شدت تهوع و شدت استفراغ آن ها بلافاصله قبل و بعد از وصل شدن به دستگاه، پس از جدا شدن از دستگاه و هر 30 دقیقه در حین همودیالیز اندازه گیری و ثبت شد. داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی و مستقل، ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، ویلکاکسون و مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: فشار خون پس از دقیقه 60 در حالت دریافت غذا 6.1 ±4.1 میلی متر جیوه کاهش داشت، در حالی که در حالت عدم دریافت غذا حین همودیالیز فشار خون به میزان 1.67 ± 2.57 میلی متر جیوه کاهش یافته بود که تفاوت آن ها معنی دار بود. همچنین شدت تهوع پس از مصرف غذا در 11 بیمار (35.5 درصد) و در حالت عدم مصرف غذا در پنج بیمار (16.1 درصد) افزایش یافته بود که تفاوت آن معنی دار بود. شدت استفراغ پس از صرف غذا در 8 بیمار (25.8 درصد) و در حالت عدم مصرف غذا تنها در یک بیمار (3.2 درصد) افزایش یافته بود که از نظر آماری تفاوت آن معنی دار بود.
نتیجه گیری: مصرف غذا حین همودیالیز باعث افزایش افت فشار خون، افزایش شدت تهوع و شدت استفراغ می شود. بنابراین باید در حین همودیالیز از مصرف غذا اجتناب شود.
مریم اصفهانی؛ لیدا حق نظری؛ محمدرضا صفری؛ نسرین شیخ؛ مسعود کورکی
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 89-94
چکیده
زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو واکنشی است که در آن تعادل بین عوامل اکسیدان و آنتی اکسیدان در سیستم های بیولوژیک به هم می خورد. یکی از شناخته شده ترین اثرات بیولوژیکی استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپد می باشد. در بیماران همودیالیز، به دلیل افزایش احتمال تولید رادیکال های آزاد از منابع مختلف، شرایط انجام واکنش های پراکسیداسیون لیپید ...
بیشتر
زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو واکنشی است که در آن تعادل بین عوامل اکسیدان و آنتی اکسیدان در سیستم های بیولوژیک به هم می خورد. یکی از شناخته شده ترین اثرات بیولوژیکی استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپد می باشد. در بیماران همودیالیز، به دلیل افزایش احتمال تولید رادیکال های آزاد از منابع مختلف، شرایط انجام واکنش های پراکسیداسیون لیپید افزایش می یابد. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر همودیالیز بر روی تغییرات پراکسیداسیون لیپد در بیماران همودیالیز می باشد.
مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی - تحلیلی می باشد. با روش نمونه گیری در دسترس از بخش همودیالیز بیمارستان چهارمین شهید محراب شهر کرمانشاه، 27 بیمار (17 مرد و 10 زن) با سابقه همودیالیز 6 تا 12 ماه انتخاب گردیده و مالون دی الدئید (MDA) پلاسمای آنان به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید به روش استاندارد تیوباربیتوریک اسید (TBA) مورد سنجش قرار گرفت. سپس داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین مالون دی آلدئید سرم قبل از دیالیز 4.17±1.24 mmol/l و بعد از آن 4.98±1.4 mmol/l بود. نتایج بیانگر تفاوت معنی دار بین مقادیر قبل و بعد می باشد. همچنین مقادیر میانگین MDA در زنان و مردان، قبل و بعد از دیالیز تفاوت معنی داری را نشان می دهد.
نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که متعاقب همودیالیز، استرس اکسیداتیو در بیماران به شکل افزایش پراکسیداسیون لیپید مشهود می باشد. با توجه به نقش مهم استرس اکسیداتیو در ایجاد و پیشرفت عوارض همودیالیز به نظر می رسد با اتخاذ راهکارهای مناسب برای مهار واکنش های مذکور، گامی موثر برای بهبود بیشتر این افراد برداشت.