خدیجه یزدی؛ فریبا باغانی؛ شکیبا موزری
دوره 23، شماره 5 ، آذر و دی 1395، ، صفحه 804-809
چکیده
اهداف پردازش شاخصهای مغزی هنگام بیهوشی سبب القای بیهوشی با دُز کمتر داروهای خوابآور میشود و تهوع و استفراغ پس از عمل را کاهش میدهد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین عمق بیهوشی با شدت تهوع و استفراغ پس از عمل طراحی و اجرا شد.مواد و روش ها این مطالعه توصیفیتحلیلی روی 57 بیمار صورت گرفت که در بیمارستان دکتر بهشتی سبزوار تحت عمل ...
بیشتر
اهداف پردازش شاخصهای مغزی هنگام بیهوشی سبب القای بیهوشی با دُز کمتر داروهای خوابآور میشود و تهوع و استفراغ پس از عمل را کاهش میدهد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین عمق بیهوشی با شدت تهوع و استفراغ پس از عمل طراحی و اجرا شد.مواد و روش ها این مطالعه توصیفیتحلیلی روی 57 بیمار صورت گرفت که در بیمارستان دکتر بهشتی سبزوار تحت عمل جراحی فتق بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند. عمق بیهوشی با شاخص دو طیفی مانیتورینگ و در فواصل 5 دقیقهای ثبت شد. شدت تهوع و استفراغ در ریکاوری 6 ساعت اول پس از عمل ثبت شد. دادهها با استفاده از نسخه 18نرمافزار آماری SPSS و آزمون واریانس تجزیهوتحلیل و سطح معنیداری 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها 57 بیمار با میانگین سنی و انحرافمعیار 46/54±13/45 سال بررسی شدند. 36 نفر از بیماران مرد و 21 نفر زن بودند. بین میانگین مقادیر عمق بیهوشی در سطوح شدت تهوع و استفراغ در ریکاوری تفاوت معناداری مشاهده نشد (179/0P=). درحالیکه در 6 ساعت اول بعد از عمل جراحی تفاوت معنیداری وجود داشت (003/0=P).نتیجه گیری با مانیتورینگ عمق بیهوشی و حفظ آن در محدوده مناسب میتوان تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی را کاهش داد