بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی
زینب نوری؛ اکبر صفی پور افشار
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 527-534
چکیده
هدف: از ویژگی‌های سلول‌های سرطانی که آن‌ها را متمایز از سلول‌های طبیعی بدن می‌نماید می‌توان به افزایش میزان آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز (ODC1) اشاره کرد که اثر بسیار مهمی در متابولیسم پلی‌آمین‌ها در سلول‌های سرطانی دارد. در این پژوهش اثرات سمیت سلولی عصاره‌های آبی، اتانولی و ان هگزانی گیاه ریواس (Rheum ribes) بر سلول‌های سرطانی رده ...
بیشتر
هدف: از ویژگی‌های سلول‌های سرطانی که آن‌ها را متمایز از سلول‌های طبیعی بدن می‌نماید می‌توان به افزایش میزان آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز (ODC1) اشاره کرد که اثر بسیار مهمی در متابولیسم پلی‌آمین‌ها در سلول‌های سرطانی دارد. در این پژوهش اثرات سمیت سلولی عصاره‌های آبی، اتانولی و ان هگزانی گیاه ریواس (Rheum ribes) بر سلول‌های سرطانی رده MCF-7 بررسی شده است. همچنین میزان بیان ژن اورنتین دکربوکسیلاز به عنوان یکی از ژن های درگیر درسرطان پستان تحت تاثیر عصاره این گیاه مطالعه شده است.مواد و روش‌ها: سلول های سرطان پستان رده MCF-7 در محیط DMEMکشت گردیدند. سپس تحت تیمار غلظت‌های افزایشی عصاره از صفر تا200 میکروگرم در میلی لیتر قرار گرفتند. فعالیت سایتوتوکسیک عصاره با استفاده ازسنجش MTT بررسی شد. آنالیز کمی بیان ژن ODC1 با استفاده از تکنیک Real Time – PCRانجام پذیرفت.نتایج: با افزایش غلظت، تأثیر عصاره بر سلول‌ها به طور معنی‌داری افزایش یافت و افزایش قابل‌توجهی در مرگ و میر سلول‌ها دیده شد. در هر سه عصاره ریواس بیشترین سمیت سلولی در 72 ساعت مشاهده گردید. تغییرات بیان ژن ODC1 در لاین سلولی MCF-7 تیمار شده با غلظت‌های مختلف عصاره ریواس، نشانگر کاهش بیان ژن با افزایش غلظت عصاره‌ها است.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که عصاره گیاه ریواس بر بیان ژن ODC1 درسلول‌های سرطانی پستان انسان اثر بالقوه‌ای دارد و باعث مهار رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.
علی صالحی؛ نبی شریعتی‌فر؛ آفتاب صالحی؛ علی‌رضا محمدزاده
دوره 23، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1395، ، صفحه 430-437
چکیده
اهداف پاتوژن‌های مواد غذایی گروهی از میکرو ارگانیسم‌ها هستند که باعث بروز بیماری‌های منتقل‌شونده از راه غذا می‌شوند. امروزه تحقیقات زیادی برای یافتن مواد طبیعی مؤثر دربرابر این عفونت‌ها انجام می‌شود. این پژوهش به بررسی اثرات ضدمیکروبی عصاره‌های آبی و الکلی برگ و ساقه گیاه ریواس ایرانی (Rheum ribes) در شرایط آزمایشگاهی پرداخته است.مواد ...
بیشتر
اهداف پاتوژن‌های مواد غذایی گروهی از میکرو ارگانیسم‌ها هستند که باعث بروز بیماری‌های منتقل‌شونده از راه غذا می‌شوند. امروزه تحقیقات زیادی برای یافتن مواد طبیعی مؤثر دربرابر این عفونت‌ها انجام می‌شود. این پژوهش به بررسی اثرات ضدمیکروبی عصاره‌های آبی و الکلی برگ و ساقه گیاه ریواس ایرانی (Rheum ribes) در شرایط آزمایشگاهی پرداخته است.مواد و روش ها در این مطالعه تجربی پس از جمع‌آوری برگ و ساقه گیاه ریواس در فصل بهار و استخراج عصاره‌های آبی و اتانولی آن، غلظت‌های مختلف به‌صورت سریالی برای عصاره‌ها تهیه و اثر ضدمیکروبی عصاره‌های آبی و اتانولی برگ و ساقه گیاه به روش انتشار دیسک و رقت‌سازی در محیط کشت مایع بررسی شد.یافته ها اثر مهارکنندگی عصاره‌های آبی و اتانولی ساقه و برگ ریواس بر استافیلوکوکوس اورئوس نسبت‌به اشرشیاکلی بیشتر بود. بیشترین قطر هاله عدم رشد در غلظت 150 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر مربوط به عصاره‌های اتانولی و آبی ساقه ریواس روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بود که به‌ترتیب برابر با 3/1±23 و 1/1±16 میلی‌متر بود. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره اتانولی برگ و ساقه بر باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی به‌ترتیب ترتیب 75≥ ، 50≥ ، 100≥ و 75≥ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و میزان MIC عصاره آبی برگ و ساقه روی باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی به‌ترتیب 100≥، 100≥، 125≥ و 100≥ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. همچنین حداقل غلظت کشندگی (MBC) یا عصاره اتانولی برگ و ساقه بر روی باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی به‌ترتیب 100≥، 75≥، 150≥ و 125≥ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. هیچ‌گونه اثر کشندگی (MBC) برای عصاره‌های آبی روی این دو باکتری مشاهده نشد.نتیجه گیری باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده، عصاره‌های آبی و اتانولی ساقه و برگ گیاه ریواس، اثر مهارکنندگی خوبی بر باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی داشتند. توصیه می‌شود با استخراج مواد مؤثر این گیاه تحقیقات بیشتری روی عصاره آن انجام شود و از عصاره این گیاه به‌عنوان یک نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی استفاده شود.