طاهره شریفی؛ مینا نامداری؛ ناصر هاشمی نژاد
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 133-142
چکیده
زمینه و هدف: پرسنل بخش فوریت پزشکی به دلیل محدودیت وقت در انجام وظایف و تصمیم گیری در شرایط بحرانی به شدت مستعد ابتلا به تنش شغلی و عواقبی چون ترک حرفه می باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تنش شغلی با تمایل به ادامه خدمت در کارکنان فوریت های پزشکی انجام گرفت. مواد و روش ها:مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 200 کارمند مرکز فوریت ...
بیشتر
زمینه و هدف: پرسنل بخش فوریت پزشکی به دلیل محدودیت وقت در انجام وظایف و تصمیم گیری در شرایط بحرانی به شدت مستعد ابتلا به تنش شغلی و عواقبی چون ترک حرفه می باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تنش شغلی با تمایل به ادامه خدمت در کارکنان فوریت های پزشکی انجام گرفت. مواد و روش ها:مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 200 کارمند مرکز فوریت های پزشکی شهر کرمان با نمونه گیری طبقه ای، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد تنش شغلی HSE و پرسشنامه تمایل به باقی ماندن در حرفه Need بود. داده ها بوسیله آمار توصیفی و آزمون های ANOVA ،T- test و رگرسیون در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل گردید. سطح معناداری برای کلیه آزمون ها کمتر از 0.05 درنظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره تنش شغلی67/26±35/89 (از 175نمره) و میانگین نمره تمایل به ادامه خدمت3/0±32/3 (از 4نمره) به دست آمد. طبق آزمون پیرسون، بین تنش و تمایل به ادامه خدمت همبستگی معکوس (21/0-r= و 01/0>p) و بین همه ابعاد تنش شغلی با یکدیگر، همبستگی مثبت وجود داشت (05/0>p). بر اساس آزمون رگرسیون، بین تنش شغلی با تعداد فرزندان و سابقه کاری ارتباط معناداری وجود نداشت (05/0<p). نتیجه گیری:از آنجاکه کارکنان دارای تنش شغلی کمتر، تمایل بالاتری برای ادامه خدمت دارند، لذا ضروری است استراتژی های موثری برای کاهش تنش شغلی کارکنان نظیر حمایت سرپرستی، مشورت و مشارکت پرسنل در تصمیم گیری های سازمان تدوین گردد.