فاطمه معصومی؛ مهدی حسن شاهیان؛ مهستی محمدی
دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 498-507
چکیده
زمینه و هدف: با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضدباکتریایی عصاره های الکلی فلفل سیاه علیه 6 سویه ی بالینی مقاوم به آنتی بیوتیک مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: استخراج عصاره الکلی به روش ماسراسیون تغییریافته انجام ...
بیشتر
زمینه و هدف: با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضدباکتریایی عصاره های الکلی فلفل سیاه علیه 6 سویه ی بالینی مقاوم به آنتی بیوتیک مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روش ها: استخراج عصاره الکلی به روش ماسراسیون تغییریافته انجام گردید. حداقل غلظت ممانعت‌کنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) به روش ماکروبراث دایلوشن تعیین گردید. همچنین اثربخشی این عصاره ها بر روی تشکیل و تخریب بیوفیلم و مهار فعالیت آنزیمی باکتری ها انجام شد.یافته‌ها: در قسمت دیسک پلیت بیشترین و کمترین اثر مهارکنندگی مربوط به عصاره‌ی اتانولی به ترتیب بر روی سویه‌های استافیلوکوکوس و اشریشیاکلی می باشد. عصاره‌ی متانولی با بیشترین مقدار MIC ( mg/ml50) کمترین اثر را روی باکتری سودوموناس و با کمترین مقدارMIC (mg/ml25) بیشترین اثر مهاری را روی اشریشیاکلی نشان داد. بیشترین اثر کشندگی مربوط به عصاره‌ی اتانولی باکمترین مقدارMBC ( mg/ml25) بر روی باکتریهای کلبسیلا، سودوموناس، باسیلوس و استافیلوکوکوس ثبت شد.بیشترین و کمترین مهار تشکیل بیوفیلم به ترتیب در تیمار با عصاره اتانولی و متانولی با غلظت mg/ml25 بر روی سویه‌ی استافیلوکوکوس مشاهده شد. بیشترین تخریب ساختار‌های بیوفیلمی در تیمار با عصاره‌ی اتانولی بر روی باکتری اشریشیاکلی و کمترین تخریب مربوط به عصاره‌ی متانولی بر روی باکتری آسینتوباکتر گزارش شده است. بیشترین مهار فعالیت آنزیمی در تیمار با عصاره متانولی بر روی سویه‌ی آسینتوباکتر و کمترین اثر مهاری در تیمار با عصاره‌ی اتانولی بر روی سویه‌ی کلبسیلامشاهده شد.نتیجه‌گیری: اگرچه کاربرد بالینی عصاره ها و اسانس های گیاهی به دلیل عوارض جانبی، با ارزش به نظر می رسد اما جهت کاربرد بالینی عصاره های الکلی فلفل سیاه باید تحقیقات بیشتری در زمینه مکانیسم عمل ترکیبات مؤثر این گیاهان بر روی عوامل میکروبی انجام شود.
سید کاظم صباغ؛ سعیده سعیدی؛ زهرا دهباشی؛ مهتا مظاهری نایینی
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 854-861
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین عوامل عفونت زا برای انسان می باشد که در سال های اخیر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک آن گزارش شده است. با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره های الکلی ...
بیشتر
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین عوامل عفونت زا برای انسان می باشد که در سال های اخیر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک آن گزارش شده است. با افزایش مقاومت باکتریایی نسبت به داروهای شیمیایی و عوارض جانبی کم داروهای گیاهی، امروزه گیاهان دارویی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه اثر ضد باکتریایی عصاره های الکلی فلفل سیاه و اسفند علیه سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش ها: استخراج عصاره الکلی فلفل سیاه و اسفند با استفاده از دستگاه روتاری انجام گردید. 12 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های ادراری جداسازی و خالص سازی گردید. حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت کشندگی عصاره های فلفل سیاه و اسفند در شش غلظت مختلف با روش رقیق سازی در محیط مایع برروی باکتری ها تعیین شد. حساسیت سویه ها به چند آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن کربی-بائر مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که بالاترین و پایینترین متوسط مقاومت به ترتیب متعلق به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم (6/66%) و وانکومایسن (1/8%) می باشد. ارزیابی مقدار MIC عصاره های گیاهی نشان داد که بیشترین اثر کشندگی فلفل و اسپند به ترتیب در غلظت های 10و 5 میلی گرم در میلی لیتر می باشد، در حالی که کمترین غلظت بازدارندگی در غلظت5/2 و 62/0 میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. بیشترین مقدار MBC به ترتیب در غلظت های 20 و 10 میلی گرم در میلی لیتر عصاره های فلفل سیاه و اسفند می باشد
نتیجه گیری: اگر چه کاربرد بالینی عصاره ها و اسانس های گیاهی به دلیل عوارض جانبی ، با ارزش به نظر می رسد، اما جهت کاربرد بالینی عصاره های الکلی اسفند و فلفل سیاه باید تحقیقات بیشتری در زمینه مکانیسم عمل ترکیبات موثر این گیاهان بر روی عوامل میکروبی انجام شود.