علی وحیدی سبزوار؛ محسن کوشان؛ راضیه خسروراد؛ یاسر تبرائی؛ محمدرضا شگرف نخعی
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 805-814
چکیده
زمینه و هدف: پرستاران ازجمله افرادی هستند که همواره درمعرض آسیبهای ناشی از اضطراب قراردارند. این استرسها میتواند روی سلامت روانی و نیز عملکرد پرستاران تأثیر منفی بگذارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر وضعیت اضطراب پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر سبزوار انجام شد. موادّ و روشها: در این مطالعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: پرستاران ازجمله افرادی هستند که همواره درمعرض آسیبهای ناشی از اضطراب قراردارند. این استرسها میتواند روی سلامت روانی و نیز عملکرد پرستاران تأثیر منفی بگذارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر وضعیت اضطراب پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر سبزوار انجام شد. موادّ و روشها: در این مطالعه تجربی، تعداد 135 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای سبزواردر سال 1393، به صورت بهروش تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس ازطریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری معیارهای ورود و خروج، کنترل و پس احراز شرایط ورود به مطالعه و پس از تکمیل فرم رضایتنامه وارد مطالعه شدند. سپس بهصورت، نمونه بهصورت تصادفی به دو گروه مورد و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا توسط تمام نمونه پرسشنامههای مشخصات فردی، هوش هیجانی بار-اون و اضطراب وضعیتی و صفتی اشپیل برگر تکمیل شد. سپس گروه مورد مؤلفههای هوش هیجانی را طی شش جلسه توسط یک متخصص روانشناسی آموزش دیدند. درنهایت در پایان دوره آموزش مجدداً پرسشنامهها از هر دو گروه، تکمیل و در پایان نتایج بهدست آمده ازطریق آزمونهای تی زوجی، تی دونمونهای مستقل،Monte Carloو آزمون ناپارامتری کای-دو در محیط نرم افزار نسخهی20SPSS آنالیز و مقایسه شدند. سطح معناداری 5 صدم p< در نظرگرفته شد. یافتهها: یافتههای مطالعه نشان دادمیزان هوش هیجانی در آغاز مطالعه در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 02/34±06/319 و62/31±76/333 بود و بعد از مداخله 67/29±11/350 و 84/43±49/330 شد. میزان اضطراب کل در گروه مورد قبل از مداخله 76/15±95/84 و در گروه کنترل 77/13±61/77 بود و بعد از مداخله در گروه مورد 55/13±98/72 و در گروه کنترل 68/15±52/79 شد که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (1 هزارم p<). نتیجهگیری:یافتههای مطالعه نشان میدهد با افزایش نمره هوش هیجانی بهعلت اثر آموزش مؤلفههای هوش هیجانی؛ میزان اضطراب صفتی و وضعیتی بهطور معنادار کاهش مییابد.