روانشناسی و روانپزشکی
زینب بهرام بیگی؛ فرح لطفی کاشانی؛ شهرام وزیری
دوره 30، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1402، ، صفحه 312-324
چکیده
زمینه و هدف: بیماریهای قلبی یکی از شایعترین بیماریها در جهان است که هرساله عامل بسیاری از مرگومیر افراد است از این رو هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش بیان هیجانی نوشتاری بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماریهای قلبی یکی از شایعترین بیماریها در جهان است که هرساله عامل بسیاری از مرگومیر افراد است از این رو هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش بیان هیجانی نوشتاری بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران دارای مشکلات قلبی غرب شهر تهران بود که تعداد 40 نفر از آنها به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه تبعیت از درمان مدانلو (1392) را در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تکمیل کردند. در نهایت دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر به کمک نرمافزار SPSSV19 تحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان داد پس از اجرای مداخله بیان هیجانی نوشتاری در متغیرهای اهتمام در درمان (7/694=F و 0/01>P)، تمایل به مشارکت (6/959=F و 0/01>P)، توانایی تطابق (14/113=F و 0/01>P)، تلفیق درمان با زندگی (9/953=F و 01/0>P)، چسبیدن به درمان (6/891=F و 0/01>P)، تعهد به درمان (6/892=F و 0/01>P)، تردید در اجرای درمان (19/877=F و 0/01>P) و تبعیت از درمان (43/134=F و 0/01>P) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نمرات بیشتری کسب کردند و این اثربخشی در آزمون پیگیری، ماندگاری داشته است.نتیجهگیری: در نهایت میتوان گفت استفاده از آموزش بیان هیجانی نوشتاری باعث ارتقای تبعیت از درمان و مؤلفههای آن در بیماران قلبی میشود و از این رو روانشناسان، مشاوران، پزشکان قلب و متخصصان بالینی و سلامت میتوانند از این آموزش در راستای ارتقای تبیعت از درمان بیماران قلبی بهره ببرند.
سعید فقیه؛ بهزاد فیض زاده؛ حبیب اله اسماعیلی؛ الهه ارمی؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 21-26
چکیده
زمینه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی درمان اولیه انتخابی در اکثر سنگ های کلیه است، که دارای عوارض متعددی می باشد و یکی از این عوارض، آریتمی قلبی است که بیشتر در حالت غیرهماهنگ اتفاق می افتد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر سنگ شکنی برون اندامی بر تغییرات نوار قلبی در بیماران با سنگ کلیه انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی درمان اولیه انتخابی در اکثر سنگ های کلیه است، که دارای عوارض متعددی می باشد و یکی از این عوارض، آریتمی قلبی است که بیشتر در حالت غیرهماهنگ اتفاق می افتد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر سنگ شکنی برون اندامی بر تغییرات نوار قلبی در بیماران با سنگ کلیه انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی بر روی 75 بیمار که با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی و مبتنی بر هدف از بین بیماران مبتلا به سنگ کلیه انتخاب شدند انجام گرفت. سپس در سه مرحله قبل، حین و بعد از سنگ شکنی، نوار قلب از بیماران گرفته شد. رابطه بین آریتمی ایجاد شده در اثر سنگ شکنی و فعالیت عصبی اتونومیک توسط آنالیز ضربان قلب مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از تفسیر نوار قلب ها و ثبت تغییرات، داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و SAS در آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، مک نمار، کوکران، آنالیز واریانس یکطرفه، مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: سنگ شکنی باعث بروز یا بدتر شدن تغییرات نوار قلب در 66.7 درصد بیماران بدون سابقه قلبی شد. همبستگی معنادار آماری بین انقباض زودرس بطنی و ضد درد دریافتی(p
اصغر کیان زاده؛ حسن عبدی؛ سیدمصطفی طیبی ثانی؛ حسن غرایان زندی
دوره 16، شماره 4 ، آذر و دی 1388، ، صفحه 171-180
چکیده
زمینه و هدف: تمرین مقاومتی به تمرین قدرتی یا تمرین با وزنه اطلاق می شود که در پاسخ به این نوع تمرین، عضله های اسکلتی و قلبی هر دو سازگاری پیدا می کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی کوتاه مدت بر ساختار بطن چپ دانشجویان مرد سالم غیرورزشکار با استفاده از اکوکاردیوگرافی می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد ...
بیشتر
زمینه و هدف: تمرین مقاومتی به تمرین قدرتی یا تمرین با وزنه اطلاق می شود که در پاسخ به این نوع تمرین، عضله های اسکلتی و قلبی هر دو سازگاری پیدا می کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی کوتاه مدت بر ساختار بطن چپ دانشجویان مرد سالم غیرورزشکار با استفاده از اکوکاردیوگرافی می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن 30 آزمودنی داوطلب با دامنه سنی 19 تا 25 سال و میانگین 62/1±8/21 سال شرکت داشتند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری (گروه تمرین مقاومتی و گروه کنترل) قرار گرفتند. برنامه تمرین به مدت 12 هفته 3 جلسه در 10 ایستگاه با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه (1MR) اجرا شد. متغیرها با اکوکاردیوگرافی یک و دو بعدی در استراحت اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: تمرین به طور مطلق و نسبی باعث افزایش معنادار توده بطن چپ (LVM)، قطر پایان دیاستولی بطن چپ (LVEDd)، ضخامت دیواره بین بطنی در پایان دیاستول (EDIVT)و (P=0.000) و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ در پایان دیاستول (LVPWd) در گروه تمرین شد (P=0.044، P=0.0001). قطر پایان سیستولی بطن چپ (LVESd) به طور مطلق (P=0.018) و نسبی (P=0.001) کاهش معناداری داشت. در مقایسه بین گروهی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری به طور مطلق و نسبی در LVM، EDIVT و LVPWd مشاهده شد (P=0.0001) و LVEDd به طور مطلق افزایش معناداری داشت (P=0.002).
نتیجه گیری: اصلاح برنامه تمرین مقاومتی می تواند موجب تغییرات ساختاری در بطن چپ افراد غیرورزشکار شود.