هاجر صادقی؛ زهرا طالبی؛ مریم جدید میلانی؛ سید جمال میرموسوی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 506-515
چکیده
زمینه‌و‌هدف: آموزش پرستاری و توجه به جنبه‌های کمّی و کیفی آن و ارتقای خودکارآمدی، از اهمّیّت ویژه‌ای در آموزش پرستاری برخوردار است. شرایط محیط باید به گونه‌ای باشد که دانشجو، مهارت حرفه‌ای لازم را کسب‌نموده و به تفکر نقادانه از مفاهیم پرستاری برسد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کمّیت محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی از دیدگاه ...
بیشتر
زمینه‌و‌هدف: آموزش پرستاری و توجه به جنبه‌های کمّی و کیفی آن و ارتقای خودکارآمدی، از اهمّیّت ویژه‌ای در آموزش پرستاری برخوردار است. شرایط محیط باید به گونه‌ای باشد که دانشجو، مهارت حرفه‌ای لازم را کسب‌نموده و به تفکر نقادانه از مفاهیم پرستاری برسد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط کمّیت محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بود.
موادّ و روش ها: این مطالعه‌ی تحلیلی - همبستگی در سال تحصیلی 91- 92، به روش سرشماری و بر روی کلیه‌ی دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری (103 نفر) در دانشگاه علوم‌پزشکی‌سبزوار انجام‌گردید. ابزار پرسش‌نامه شامل سه قسمت: اطلاعات فردی،DREEM (ابزار تناسب محیط بالینی داندی) و خودکارآمدی بالینی‌بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها ازطریق نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل و با تعیین سطح معناداری 05/0 انجام‌گردید.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیارخودکارآمدی بالینی 19/16±42/50 بود. بیشترین امتیاز حیطه‌ی "بررسی بیمار( 97/16±59/53)» بود و حیطه‌ی «برنامه‌ریزی مراقبتی» دارای کمترین امتیاز(90/20±05/46) بود. با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بین خودکارآمدی و حیطه‌های محیط آموزشی‌ارتباط معناداری وجودنداشت، اما همبستگی مستقیم و معنادار بین تمامی حیطه‌های کمّیت محیط آموزشی وجود داشت (0001/0>p).
نتیجه‌گیری: بین خودکارآمدی و محیط آموزشی و حیطه‌های آن ارتباط معناداری وجود ندارد، اما باتوجه به این‌که محیط آموزشی در ایجاد انگیزش تحصیلی دانشجویان که آغاز فعالیت اجتماعی آنها در محیط دانشگاه می‌باشد، نقش مهمی دارد و انگیزش تحصیلی می‌تواند سبب خودکارآمدی دانشجو گردد، بنابراین باید مسؤولین پرستاری در حوزه‌های آموزش، پژوهش و مدیریت پرستاری به کمّیت محیط آموزشی و جوّ روانی و تأثیر آن در انگیزش پرستاری توجه‌نمایند.