محمد حسین مهرالحسنی؛ تهمینه برفه
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 461-471
چکیده
مقدمه: ارتقای کیفیّت خدمات و کاهش هزینه‌های بیمارستانی، جز از طریق ارزیابی دقیق، در چارچوب مدیریّت علمی میسر نمی‌باشد. از آن جا که کارت امتیازی متوازن، یکی از ابزارهای ارزیابی می‌باشد، این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد بیمارستان های آموزشی‌درمانی و تأمین‌اجتماعی، با استفاده از این ابزار انجام پذیرفت.
روش بررسی: تحقیق حاضر به ...
بیشتر
مقدمه: ارتقای کیفیّت خدمات و کاهش هزینه‌های بیمارستانی، جز از طریق ارزیابی دقیق، در چارچوب مدیریّت علمی میسر نمی‌باشد. از آن جا که کارت امتیازی متوازن، یکی از ابزارهای ارزیابی می‌باشد، این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد بیمارستان های آموزشی‌درمانی و تأمین‌اجتماعی، با استفاده از این ابزار انجام پذیرفت.
روش بررسی: تحقیق حاضر به صورت توصیفی و مقطعی در سال 1389 انجام گردید. براساس مطالعه کتابخانه‌ای و جمع‌بندی گروه تحقیق در چارچوب مدل کارت امتیازی متوازن، 20 شاخص انتخاب گردید. جامعه پژوهش، بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و سازمان تأمین اجتماعی کرمان بودکه به صورت هدفمند، سه بیمارستان آموزشی درمانی و تأمین اجتماعی انتخاب گردید. از شاخص‌های مرکزی فراوانی و مقدار درصد جهت تحلیل داده‌ها استفاده گردید.
یافته‌ها: در مراکز آموزشی‌درمانی مورد مطالعه، درصد اشغال تخت و متوسّط اقامت به ترتیب، 45/64 و 83/2 درصد ترخیص با رضایت شخصی 96/14 و هزینه سالیانه و درآمد سالیانه هر تخت فعّال، به ترتیب 30/757 و 9/112 میلیون‌ریال و تعداد پرسنل به هر تخت 76/2 بود. در بیمارستان های تأمین‌اجتماعی، درصد اشغال تخت و متوسّط اقامت به ترتیب 21/67 و 37/2 و درصد ترخیص با رضایت شخصی 55/11، هزینه و درآمد سالیانه هر تخت فعّال به طور مساوی192/764 میلیون‌ریال و تعداد پرسنل به هر تخت 76/2 بود.
نتیجه‌گیری: بیمارستان های تأمین‌اجتماعی در بعد فرآیندی و رضایت مشتری نسبت به بیمارستان های آموزشی‌درمانی عملکرد مطلوب تری داشتند و بیمارستان های آموزشی درمانی در بعد مالی و نیروی انسانی از وضعیّت بهتری برخوردار بودند. همچنین این پژوهش نشان داد که، کارت امتیازی متوازن ابزاری مناسب برای ارزیابی عملکرد بیمارستان ها می‌باشد.