فیزیولوژی ورزشی
پریسا قاسمی؛ فرزاد ناظم؛ مسعود اعتمادی‌فر؛ حسین ساکی
دوره 29، شماره 2 ، خرداد و تیر 1401، ، صفحه 231-242
چکیده
زمینه: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس احتمالا با اختلال در راه رفتن و تعادل فیزیکی مواجه هستند. نقش فعالیت ورزشی به عنوان یک روش غیردارویی برای توانبخشی این بیماران موثرگزارش شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی مداخله تمرینات ورزشی تعلیقی (Total-Body Resistant Exercise, TRX) و پیلاتس بر پارامترهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی بیماران مبتلا ...
بیشتر
زمینه: افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس احتمالا با اختلال در راه رفتن و تعادل فیزیکی مواجه هستند. نقش فعالیت ورزشی به عنوان یک روش غیردارویی برای توانبخشی این بیماران موثرگزارش شده است. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی مداخله تمرینات ورزشی تعلیقی (Total-Body Resistant Exercise, TRX) و پیلاتس بر پارامترهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است.روش‌کار: در این مطالعه،30 زن بیمار مبتلا به MS درشهر اصفهان با میانگین سنی (57/7 ±41/37) سال و سابقه بیماری (77/3 ± 31/11) سال و درجه ناتوانی (EDSS) 84/0± 81/1 در سه گروه تصادفی 10 نفره قرار گرفتند. گروه کنترل، گروه‌های تمرین کرده TRX و پیلاتس ظرف هشت هفته و هفته‌ای سه جلسه فعالیت داشتند. متغیرهای تعادل و ظرفیت‌های عملکردی با تست‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح 5 درصد با آزمون تحلیل کواریانس انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو برنامه ورزشی موجب تفاوت معناداری در میانگین پارامترهای تعادل برگ (005/0=P) ، سرعت راه رفتن (000/0=P) و اجرای آزمون TUG یا تعادل پویا (000/0=P) و مسافت آزمون شش دقیقه پیاده‌روی در دو گروه تمرینی و بصورت بارزتر در گروه TRX نسبت به گروه کنترل گردید (004/0=P) اما در آزمون 2 دقیقه پیاده‌روی تفاوت معناداری بین گروه‌ها مشاهده نشد (147/0=P).نتیجه‌گیری: مداخلات هر دو برنامه ورزش TRXو پیلاتس به مدت 8 هفته، به بهبود شاخص های منتخب ظرفیت عملی وتعادل بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجامیده است. به نظر می‌رسد الگوی ورزشی TRX برتغییرات میانگین متغیرهای وابسته قابل توجه بود.
سیده اکرم حسینی؛ مهدی گل افروز شهری؛ هاجر صادقی؛ محمدحسن رخشانی؛ اعظم برآبادی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 359-367
چکیده
زمینه و هدف: عزّت نفس موجب ارتقای سلامت روان می‌گردد. مطالعات نشان داده عزّت نفس دانشجویان پرستاری، به خصوص جنس مؤنّث در سطح مطلوبی نیست.انجام برنامه‌های ورزشی نقش مهمّی در افزایش عزّت نفس دارد. لذا،، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر عزّت نفس دانشجویان دختر پرستاری انجام گردید.
مواد و روشها: مطالعه از نوع کارآزمایی ...
بیشتر
زمینه و هدف: عزّت نفس موجب ارتقای سلامت روان می‌گردد. مطالعات نشان داده عزّت نفس دانشجویان پرستاری، به خصوص جنس مؤنّث در سطح مطلوبی نیست.انجام برنامه‌های ورزشی نقش مهمّی در افزایش عزّت نفس دارد. لذا،، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر عزّت نفس دانشجویان دختر پرستاری انجام گردید.
مواد و روشها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی (یک سو کور) می‌باشد ودر سال 1393بر روی 62 نفر از دانشجویان دختر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سبزوار اجرا شد. افراد پس از انتخاب به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌طور تصادفی در دو گروه آزمون (32 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمون تمرینات پیلاتس را هفته ای دو بار به مدّت هشت هفته انجام دادند. گروه کنترل در مدّت زمان مشابه، فعّالیّت‌های روزانه خود را داشتند. در انتها پس از سنجش مجدّد عزّت نفس، داده‌ها با استفاده از نرم افزار 18SPSS و آمار توصیفی، تست‌های تی‌زوجی و کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. در تمام مراحل 05/0P< معنادار تلّقی شده است.
یافته‌ها: میانگین نمرات عزّت نفس قبل از مداخله در گروه آزمون (20/8 )±09/90 و در گروه کنترل (22/9 )±80/92 بود. پس از اتمام مداخله عزّت نفس به ترتیب در گروه آزمون وکنترل (72/7)±34/100 و (22/9) ±10/94 شد. این تفاوت به لحاظ آماری بین دو گروه معنادار بود (002/0P=).
نتیجه‌گیری: اجرای تمرینات ورزشی پیلاتس در ارتقای عزّت نفس دانشجویان دختر رشته پرستاری مؤثّر بود. لذا، به عنوان یک روش جذاب و فاقد عوارض جانبی جهت بهبود احساس ارزشمندی خود در دانشجویان پیشنهاد می‌شود.