سید مسیح اعتماد ایوبی؛ حسین هنری
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 95-102
چکیده
زمینه و هدف: سیاهزخم یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. عامل این بیماری باکتری باسیلوس آنتراسیس میباشد. آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس برای درمان و واکسن قابل استفاده می باشد. هدف این مطالعه بیان آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس در باکتریE. coli میباشد. مواد و روش ها: قطعات ژنی مورد نظر از پلاسمید ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیاهزخم یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. عامل این بیماری باکتری باسیلوس آنتراسیس میباشد. آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس برای درمان و واکسن قابل استفاده می باشد. هدف این مطالعه بیان آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس در باکتریE. coli میباشد. مواد و روش ها: قطعات ژنی مورد نظر از پلاسمید pXOI تکثیر و با عمل SOEiong PCR قطعه بدست آمده در کلونینگ وکتور همسانهسازی گردید و بعد از جداسازی به وکتور pET28a(+) زیرهمسانهسازی و به باکتری E.coli سویه BL21(DE3) تراریخت شد. بیان آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس تحت القایIPTG انجام و بعد از تخلیص پروتئین با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی، آنتیژن حاصل در چهار نوبت به موشهای سوری تزریق شد. آنتیبادی پلیکلونال تولید شده در سرم موشها اندازهگیری گردید. یافته ها: آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس کلون شده در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیلهی PCR، آنالیز آنزیمی و توالی یابی تأیید گردید. پروتئین نوترکیب تولید شده به وسیله SDS-PAGE و لکهگذاری وسترن تایید شد. سرم از خون موش جداسازی شد و تیتر آنتی بادی علیه PA تغییر یافته از طریق الایزای غیر مستقیم ارزیابی گردید. نتیجه گیری: پروتئین تولیدی دارای خاصیت مهار کنندگی بالایی برای فاکتورهای بیماریزای LF و EF می باشد. با توجه به شناسایی آنتی ژن PA بوسیله آنتی بادی آنتی ژن حفاظتی تغییر یافته باسیلوس آنتراسیس، میتوان بهصورت مجزا، یا ترکیبی با سایر دومن های PA در طراحی واکسن و بعنوان دارو برای درمان و پیشگیری بیماری سیاهزخم استفاده نمود.
جعفر وطن دوست؛ شکوفه حسن آبادی
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 169-182
چکیده
امروزه با استفاده از مهندسی ژنتیک، پروتئینهای نوترکیبمیتوانند در حجم انبوه برای پاسخگویی به خواستههای فراوان صنعت تولید شوند. پروتئینهاینوترکیبمیتوانند در سیستمهای بیانی مختلفی بیان شوند و برحسب نوع پروتئین نوترکیب، این سیستمهای بیانی میتوانند عاری از سلول، بر پایه سلول پروکاریوتی یا یوکاروتی باشند. برای تولید پروتئینهای ...
بیشتر
امروزه با استفاده از مهندسی ژنتیک، پروتئینهای نوترکیبمیتوانند در حجم انبوه برای پاسخگویی به خواستههای فراوان صنعت تولید شوند. پروتئینهاینوترکیبمیتوانند در سیستمهای بیانی مختلفی بیان شوند و برحسب نوع پروتئین نوترکیب، این سیستمهای بیانی میتوانند عاری از سلول، بر پایه سلول پروکاریوتی یا یوکاروتی باشند. برای تولید پروتئینهای نوترکیبدارویی در اغلب موارد تغییرات پس از ترجمه لازم است و سامانههای بیانی پستانداران در این رابطه اولین انتخاب هستند؛ اما با توجه به مشکلات تولید انبوه پروتئینهای نوترکیب در آنها، سامانههای بیانی حشرات میتواند جایگزین مناسبتری برای دستیابی به بیان بالای بسیاری از پروتئینهای نوترکیب و پیچیده موردتوجه قرار گیرند. در سالهای اخیر رده سلولی S2 از حشره دروزوفیلا بهعنوان میزبان برای بیان پروتئینهای نوترکیب انسانی و غیرانسانیاستفادهشده است. این سیستم با دارا بودن مزایای چون تراکم سلولی بالا و قابلیت تولید پروتئین نوترکیب تاخورده حامل تغییرات پس از ترجمه، این پتانسیل را جهت کاربرد در حوضهی صنعتی و تجاری فراهم نموده است.
حسین هنری؛ مهدی باران وند؛ محمدابراهیم مینایی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1103-1112
چکیده
زمینه و هدف: شیگلوز عفونت حادّ رودهای حاصل از شیگاتوکسین و توکسینهای شبه شیگاست که توسط باکتری شیگلا و باکتری اشرشیا کلی انتروهموراژیک (EHEC) و اشرشیا انتروتوکسینوژنیک (ETEC) ایجادمیشود. این بیماری، میزان شیوع بالایی در جهان دارد و بهعنوان یک عامل بیوتروریستی شناخته میشود. هدف از این مطالعه بررسی ایمنیزایی پروتئین نوترکیب ...
بیشتر
زمینه و هدف: شیگلوز عفونت حادّ رودهای حاصل از شیگاتوکسین و توکسینهای شبه شیگاست که توسط باکتری شیگلا و باکتری اشرشیا کلی انتروهموراژیک (EHEC) و اشرشیا انتروتوکسینوژنیک (ETEC) ایجادمیشود. این بیماری، میزان شیوع بالایی در جهان دارد و بهعنوان یک عامل بیوتروریستی شناخته میشود. هدف از این مطالعه بررسی ایمنیزایی پروتئین نوترکیب STxB و نانوالیاف حاوی پروتئین STxB به صورت تجویز نازالی و تزریقی میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، وکتور pET28a(+) دارای ژن stxB در اختیار قرارگرفت، این وکتور به درون باکتری DE3 E. Coli BL21 ترانسفورم شد. این باکتری روی محیط آنتی بیوتیک رشد داده شد و با روش PCR مستقیم، بیان پروتئین و ژل SDS-PAGE مورد تایید قرارگرفت. پروتئین نوترکیب توسط ستون نیکل تخلیص و توسط ژل SDS-PAGE و ایمنوبلاتینگ نیز تاییدشد. نانوالیاف کایتوسان حاوی پروتئین STxB توسط دستگاه الکتروریسی سنتز شد. تجویز نازالی و تزریقی پروتئین STxB و نانوالیاف حاوی پروتئین STxB در چهار نوبت متوالی به موشهای سوری انجام و تیترآنتی بادی آنها بررسی شد.
یافتهها: با انجام آزمایش الایزا، افزایش تیتر آنتی بادی IgG علیه پروتئین STxB، درحالت تزریقی و نازالی مشاهده و درحالت نازالی برای نانوالیاف حاوی پروتئین STxB مشاهده نشد که ممکن است به علت عدم جذب آنتی ژن توسط سلولهای اپیتلیالی بینی موش باشد. موشهای ایمن شده توانستند تا پنج برابر LD50 شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند.
نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق بیانگر آن است که با تجویز نازالی و تزریقی پروتئین STxB موشهای ایمن شده میتوانند شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند.