طب سنتی
فاطمه کیومرثی؛ علیرضا درخشان
دوره 29، شماره 5 ، آذر و دی 1401، ، صفحه 697-718
چکیده
زمینه و هدف: در طب ایرانی گیاه شاهتره در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند مشکلات گوارشی کاربرد داشته است. از طرفی در میان مطالعاتی که بر روی گیاهان جنس شاهتره انجام شده است، تأثیرات گوارشی و کبدی مورد توجه می‌باشد. هدف این مطالعه، مرور و بررسی تطبیقی- مقایسه‌ای تأثیرات درمانی شاهتره در طب ایرانی و مطالعات نوین پزشکی می‌باشد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: در طب ایرانی گیاه شاهتره در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند مشکلات گوارشی کاربرد داشته است. از طرفی در میان مطالعاتی که بر روی گیاهان جنس شاهتره انجام شده است، تأثیرات گوارشی و کبدی مورد توجه می‌باشد. هدف این مطالعه، مرور و بررسی تطبیقی- مقایسه‌ای تأثیرات درمانی شاهتره در طب ایرانی و مطالعات نوین پزشکی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: کاربردهای گیاه شاهتره از کتب مرجع طب ایرانی از جمله: قانون در طب، الحاوی، مخزن الادویه، قرابادین کبیر، تحفة المومنین و ریاض الدویه به‌صورت جستجوی دستی استخراج، بررسی و دسته‌بندی شد، مقالات مرتبط در پایگاه‌های داده PubMed، Scopus ، SID وGoogle scholar جستجو گردید. در نهایت کاربردهای گیاه در طب رایج و طب ایرانی به‌صورت تطبیقی بررسی شد.
یافته‌ها: شاهتره در طب ایرانی به‌عنوان یک تقویت‌کننده معده وکبد و بازکننده انسدادهای کبدی و طحالی کاربرد داشته است. از دیگر خواص آن می‌توان به اثرات تصفیه‌کنندگی خون، ملین، اشتهاآور و پاکسازی‌کننده روده‌ها اشاره کرد. امروزه در مطالعات پایه و بالینی صورت‌گرفته بر روی گیاهان جنس شاهتره، تأثیرات هپاتوپروتکتیو و کاهنده سطوح آنزیم‌های کبدی، ضدالتهاب در ناهنجاری‌های کبدی، ضداسهال، کاهنده فاکتورهای التهابی در مشکلات گوارشی و بهبوددهنده علایم سندرم روده تحریک‌پذیر به اثبات رسیده است.
نتیجه‌گیری: براساس منابع طب ایرانی و طب مدرن شاهتره می‌تواند در برخی مشکلات گوارشی و کبدی دارای پتانسیل‌های درمانی باشد.
فیزیولوژی ورزشی
محمد حسین‌زاده؛ امیر رشیدلمیر؛ فریدا صادقی فاضل؛ رامبد خواجه ای
دوره 27، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1399، ، صفحه 340-346
چکیده
زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید می‌شود، اخیراً به‌عنوان هدف درمانی برای بیماری‌های متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی ...
بیشتر
زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید می‌شود، اخیراً به‌عنوان هدف درمانی برای بیماری‌های متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل(5 سر)،تمرین استقامتی(5 سر)و تمرین مقاومتی(5 سر)، تقسیم شدند.گروه استقامتی تمرینات را به مدت هشت هفته روی نوارگردان وگروه مقاومتی نیزتمرینات مقاومتی را به مدت هشت هفته روی نردبان یک متری با شیب 85 درجه انجام دادندو گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند.72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بیهوش و بافت کبدو عضله دوقلو برداشته شد. از آزمون شاپیروویلک جهت تعیین توزیع طبیعی داده‌ها،و از آزمون‌آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردیدو معنی‌داری در سطح 05/0 ≥P پذیرفته شد.یافته‌ها:پس ازتأیید توزیع طبیعی داده‌ها با آزمون شاپیروویلک،نتایج آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه اختلاف معنی‌داری را در مقادیر آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در بین گروه‌ها نشان داد(به‌ترتیب؛ 001/0P=، 016/0=P).آزمون تعقیبی توکی نیز افزایش معنی‌داری را در مقادیر آیریزین عضله دوقلو در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل نشان داد(به‌ترتیب؛016/0P=، 061/0=P).همچنین آزمون تعقیبی توکی نشان داد که افزایش معنی‌داری در مقادیر آیریزین بافت کبد در گروه تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل وجود دارد(به‌ترتیب؛ 001/0P=، 001/0=P). اما اختلاف معنی‌داری در مقادیر آیریزین بافت کبدو عضله دوقلو بین گروه‌های تمرینی وجود نداشت(به‌ترتیب؛ 962/0P =، 742/0= P). نتیجه‌گیری:براساس نتایج پژوهش حاضر، هر دو تمرینات مقاومتی و استقامتی می‌تواند سطوح آیریزین را در هر دو بافت کبدو عضله دوقلو به‌طور معنی‌داری افزایش دهد که به‌نظر می‌رسد فعالیت ورزشی از این طریق می‌تواند اثرات مفیدی در پیشگیری و درمان بیماری‌های متابولیک داشته‌باشد.
میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل
مریم السادات زارعی؛ محبوبه مدنی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 151-160
چکیده
توکریوم پولیوم یک گیاه دارویی است که گونه های آن بیش از دو هزار سال است که در طب سنتی استفاده می شود. در این تحقیق تاثیر عصاره اتانولی گیاه توکریوم پولیوم بر کلنیزاسیون کاندیدا گلابراتا در کبد و طحال وکلیه ها بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 90 سر موش ماده از نژاد NMRI در 9 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد، نرمال سالین، گروه ...
بیشتر
توکریوم پولیوم یک گیاه دارویی است که گونه های آن بیش از دو هزار سال است که در طب سنتی استفاده می شود. در این تحقیق تاثیر عصاره اتانولی گیاه توکریوم پولیوم بر کلنیزاسیون کاندیدا گلابراتا در کبد و طحال وکلیه ها بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 90 سر موش ماده از نژاد NMRI در 9 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد، نرمال سالین، گروه کاندیدایی با دریافت سوسپانسیون مخمر و گروه های تیمار آلوده به کاندیدا، عصاره اتانولی توکریوم پولیوم را به طور جداگانه با دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت یک روز در میان و به مدت 20 روز، دریافت کردند. در پایان آزمایش، مایع هموژنیزه اندام های کبد، طحال و کلیه بر روی محیط کشت سابورو دکستروز آگار کشت و شمارش کلنی انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج این تحقیق نمونه کبد تحت تیمار با کاندیدا- عصاره با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم و نمونه های طحال و کلیه در دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم هیچ کلنی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق، گیاه توکریوم پولیوم، تاثیر قابل توجهی در ایمنی بر علیه کاندیدا گلابراتا دارد. کلمات کلیدی: توکریوم پولیوم، ، کاندیدا گلابراتا، کبد، طحال، کلیه ها
امیر حیدری؛ تهمینه پیروی؛ اعظم اکبری؛ رحیم محمودلو
دوره 22، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1394، ، صفحه 232-237
چکیده
زمینه و هدف: آنزیم‌های سیتوکرومی نقش بسیار مهمی در متابولیسم داروها دارند. بیش از 96 درصد این آنزیم‌ها در کبد وجود دارند. لذا، اندازه‌گیریپروتیینمیکرزوم‌هاجهت مشخص نمودن توانایی کبددرمتابولیسم داروها و تعیین پارامترهای فارماکوکینتیک مؤثّر خواهد بود. در این مطالعه بعد از تهیه میکروزوم، میزان پروتیین آنها در نمونه‌های کبدی انسان ...
بیشتر
زمینه و هدف: آنزیم‌های سیتوکرومی نقش بسیار مهمی در متابولیسم داروها دارند. بیش از 96 درصد این آنزیم‌ها در کبد وجود دارند. لذا، اندازه‌گیریپروتیینمیکرزوم‌هاجهت مشخص نمودن توانایی کبددرمتابولیسم داروها و تعیین پارامترهای فارماکوکینتیک مؤثّر خواهد بود. در این مطالعه بعد از تهیه میکروزوم، میزان پروتیین آنها در نمونه‌های کبدی انسان مورد اندازه‌گیری قرار گرفت.
مواد و روش‌ها:در این مطالعه مشاهد ه ای 18 نمونه بافت کبدی سالم از بیماران تحت جراحی کبدی به صورت غیر تصادفی و در دسترس تهیه شد. این نمونه‌ها دربافر فسفات پتاسیم خرد گردیده و طی چندین مرحله سانتریفوژ، رسوب میکروزومی استخراج شد. سپس مقدار پروتیین تام میکروزمی با روش لوری اندازه‌گیری گردید.داده های بدست آمدهمورد تجزیه و تحلیل روش های آمار توصیفی قرار گرفتند.
یافته‌ها:نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مقدار پروتیین تام در نمونه های کبد بین 1/14 تا 2/27 میلی گرم بر هر گرم از کبد متفاوت است. میانگین پروتیین تام درنمونه‌های مورد آزمایش حدّود77/3 ±24/20 میلی گرم بر هر گرم است. لازم به ذکر است این نتایج برای اوّلین باردرایران گزارش می‌گردد.
نتیجه‌گیری: آگاهی از مقدار پروتیین میکروزوم‌های کبدی نقش بسیار مهمی در رابطه با توانایی کبدنژاد ایرانی از حیث متابولیسم داروها دارد. لذا، این پروژه اطّلاعات ارزشمندی در اختیار محقّقین قرار می‌دهد. مقدار پروتیین موجود در میکروزوم‌های کبدی در این منطقه نسبت به سایر گزارش های بین المللی پایین می باشد. این پدیده، می‌تواند زنگ خطری برای پزشکان بالینی از حیث کنترل دوز تجویز داروها به لحاظ توانایی پایین کبد در متابولیسم دارو و نهایتاً امکان بروز مسمومیّت دارویی، باشد.
مهناز آذرنیا؛ سیدهمایون صدرایی؛ فرانک نجد؛ غلامرضا کاکا؛ محمد کمالی نژاد
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 985-992
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تراتوژنیک عصاره سنجد بر رشد و نمو و تکامل کبد جنین موش سوری می باشد.
روش ها: تعداد 30 سر موش سوری باردار بطور تصادفی به 2 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد که آب آشامیدنی مصرف نمود و گروه تجربی که در طی دوره بارداری عصاره آبی سنجد را با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمود. در روز 18 بارداری موش های ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثرات تراتوژنیک عصاره سنجد بر رشد و نمو و تکامل کبد جنین موش سوری می باشد.
روش ها: تعداد 30 سر موش سوری باردار بطور تصادفی به 2 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد که آب آشامیدنی مصرف نمود و گروه تجربی که در طی دوره بارداری عصاره آبی سنجد را با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمود. در روز 18 بارداری موش های مادر را کشته و جنین ها از شاخ رحمی خارج گردید. جنین ها از نظر ظاهر، وزن و طول سری- دمی و وزن جفت ها بررسی شدند. کبد جنینها را خارج نموده، پس از فیکساسیون و پردازش بافتی، مقاطع بافتی تهیه و پس ازرنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، مورد بررسی هیستومورفومتری و نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: هیچگونه ناهنجاری ظاهری در جنینها دیده نشد. میانگین طول سری- دمی و وزن جنین ها در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری نشان نداد. میانگین وزن جفت در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد کاهش معنادار داشت. در بررسی هیستومورفومتری کبد جنینهای گروه تجربی افزایش معنادار در میانگین درصد وسعت سینوزوئیدها و میانگین شمارش تعداد سلولهای خونی نسبت به گروه کنترل دیده شد. میانگین در صد وسعت اشغال شده توسط هپاتوسیت ها و میانگین شمارش تعداد هسته های هپاتوسیتها در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنادار داشت.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که تجویز عصاره ی آبی سنجد با دوز mg/kg500 به موش باردار می تواند سبب اختلال در روند رشد و نمو جنین و بروز تغییرات هیستومورفومتری در بافت کبد جنینها گردد.
مریم صالحی؛ مهوش جعفری؛ علیرضا عسگری
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1081-1089
چکیده
زمینه و هدف: دیازینون یکی از مهم ترین ارگانوفسفره هایی است که به طور وسیع در کشاورزی استفاده می شود. ویتامین های Eو C به عنوان آنتی اکسیدان های بالقوه، سلول ها را از استرس اکسیداتیو محافظت می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نقش ویتامین های EوC درکاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در کبد موش صحرایی است.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیازینون یکی از مهم ترین ارگانوفسفره هایی است که به طور وسیع در کشاورزی استفاده می شود. ویتامین های Eو C به عنوان آنتی اکسیدان های بالقوه، سلول ها را از استرس اکسیداتیو محافظت می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نقش ویتامین های EوC درکاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون در کبد موش صحرایی است.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، موش های صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل (روغن ذرّت به عنوان حلاّل دیازینون)، گروه دیازینون (mg/kg 100)، گروه ویتامین E (mg/kg 150)، گروه ویتامین C (mg/kg 200) و گروه دیازینون- ویتامین E و گروه دیازینون- ویتامین C را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 24 ساعت بعد از تزریق، موش ها توسّط اتر بیهوش و بافت کبد به سرعت جدا شد. پس از هموژنه کردن بافت ها، فعّالیّت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون S- ترانسفراز (GST) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) و غلظت های گلوتاتیون (GSH) و مالون دی آلدئید (MDA) از طریق روش های بیوشیمیایی تعیین شدند. معنی دار بودن نتایج توسّط آنالیز واریانس (ANOVA) به همراه تست توکی تعیین شد.
یافته ها: دیازینون باعث افزایش فعّالیّت آنزیم های SOD،CAT ، LDHوGST ، افزایش غلظت MDA و کاهش غلظت GSH در کبد می شود. تجویز ویتامین هایE وC مانع تغییرات این پارامترها می شود.
نتیجه گیری: ویتامین هایE وC به عنوان آنتی اکسیدان از طریق پاکسازی رادیکال های آزاد در کبد باعث کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از دیازینون به طور ناقص می شود.