مریم نورشاهی؛ سمانه کنشلو؛ مهدی هدایتی؛ مصطفی بارانچی؛ نفیسه امین الاسلام؛ جواد نعمتی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1113-1122
چکیده
زمینه و هدف: کشش مکانیکی حاصل از فعّالیّت مقاومتی، میتواند موجب تحریک پروتئینهای اسکلت سلولی حسّاس به کشش شود. همچنین فعّالیّت مقاومتی سبب تحریک فاکتورهای التهابی میشود. ازاینرو، هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات و ارتباط بین شاخصهای التهابی و هایپرتروفیک به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی در موشهای صحرایی نر بود.
مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: کشش مکانیکی حاصل از فعّالیّت مقاومتی، میتواند موجب تحریک پروتئینهای اسکلت سلولی حسّاس به کشش شود. همچنین فعّالیّت مقاومتی سبب تحریک فاکتورهای التهابی میشود. ازاینرو، هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات و ارتباط بین شاخصهای التهابی و هایپرتروفیک به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی در موشهای صحرایی نر بود.
مواد و روشها: دوازده سر موش نر نژاد ویستار سه ماهه بهطور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی پروتکل فعّالیّت مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان ۱ متری، سه ست و در هر ست سه تکرار (با وزنههایی معادل 50%، 75% و 100% وزن بدن خود موش) را اجرا کردند. گروه کنترل در آزمایشگاه بدون انجام ورزش نگهداری شدند. دوازده ساعت پس از پایان جلسه فعّالیّت، موشها با ترکیبی از کتامین/زایلوزین بیهوش شدند. خونگیری به طور مستقیم از قلب انجام شد و همچنین عضله نعلی تشریح و خارج گردید. میزان وینکولین در نمونه بافت عضله پس از هوموژناسیون و میزان اینترلوکین-17 در نمونههای سرم با روش الایزا سنجش شدند. کراتین کیناز سرمی با روش رنگ سنجی آنزیمی اندازهگیری شد. از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنیداری 05/0=α درنظرگرفته شد.
یافتهها: تفاوت معنیداری بین گروه کنترل و تجربی در میزان وینکولین، IL-17 و کراتین کیناز دیده نشد (05/0
حمید آقا علی نژاد؛ رضا قراخانلو؛ مصطفی بارانچی
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 786-796
چکیده
زمینه و هدف: انواع فعالیتهای ورزشی میتوانند موجب بروز پاسخهای مختلف سیستم ایمنی بدن انسان شوند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسهی اثرات حادّ سه نوع فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و موازی بر غلظت سرمی اینترلوکین 17 و شمار لنفوسیتها، مونوسیتها و نوتروفیلها در مردان فعال بود.
مواد و روشها: بیست مرد جوان سالم و فعال (میانگین سنّی ...
بیشتر
زمینه و هدف: انواع فعالیتهای ورزشی میتوانند موجب بروز پاسخهای مختلف سیستم ایمنی بدن انسان شوند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسهی اثرات حادّ سه نوع فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و موازی بر غلظت سرمی اینترلوکین 17 و شمار لنفوسیتها، مونوسیتها و نوتروفیلها در مردان فعال بود.
مواد و روشها: بیست مرد جوان سالم و فعال (میانگین سنّی 66/2±69/21 سال، شاخص تودهی بدنی 89/1±92/21، درصد چربی 05/3±49/14)، داوطلبانه بهعنوان نمونهی آماری این پژوهش انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه فعالیت استقامتی (7 نفر)، فعالیت مقاومتی (6 نفر)، فعالیت موازی (7 نفر) تقسیمشدند. آزمودنیهای هر سه گروه، فعالیتهای اختصاصی خود را در مدت 45 دقیقه اجراکردند. قبل، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت، غلظت سرمی IL-17 با روش الایزا اندازهگیری و تعداد برخی اجزای لوکوسیتی شمارششد. بهمنظور بررسی تغییرات از آزمونهای تحلیل واریانس با اندازهگیریهای تکراری، آنالیز واریانس یکطرفه و تعقیبی Tukey و آزمون تی زوجی استفادهگردید. سطح معناداری 05/0=α درنظرگرفتهشد.
یافتهها: پاسخ اینترلوکین 17 بلافاصله پس از فعالیت و نیز یک ساعت پس از فعالیت بین سه نوع فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و موازی تفاوت معناداری داشت (05/0>P). همچنین، شمار لنفوسیتها و نوتروفیلها یک ساعت پس از فعالیت و شمار مونوسیتها و نوتروفیلها یک ساعت پس از فعالیت نسبت به مقادیر پایه، بین سه نوع فعالیت ورزشی تفاوت معناداری داشت (05/0>P).
نتیجهگیری: نوع فعالیت ورزشی عامل موثری در پاسخهای IL-17، نوتروفیلها، لنفوسیتها و مونوسیتها میباشد. با توجه به الگوی تغییرات IL-17، بهنظرمیرسد فعالیت موازی سبب تعدیل اثرات فعالیتهای استقامتی و مقاومتی میشود.