آناتومی، بافت و جنین
بهروز یحیایی؛ ندا شیخ محمدی
دوره 28، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1400، ، صفحه 979-981
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به تأثیر آنالوگ های L-آرژنین در مهار سنتز نیتریک اکساید و فعالیت های ورزشی نیز به عنوان روش غیر دارویی، هدف این مطالعه تاثیر تمرینات هوازی همراه با عصاره سیر بر تغییرات بافت مخچه در موش های صحرایی دارای فشار خون است. روش مطالعه: موش های صحرایی با وزن 200 تا 220 گرم و فشار خون بالا با 10 تا 12 هفته سن که به علائم اصلی پرفشاری ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به تأثیر آنالوگ های L-آرژنین در مهار سنتز نیتریک اکساید و فعالیت های ورزشی نیز به عنوان روش غیر دارویی، هدف این مطالعه تاثیر تمرینات هوازی همراه با عصاره سیر بر تغییرات بافت مخچه در موش های صحرایی دارای فشار خون است. روش مطالعه: موش های صحرایی با وزن 200 تا 220 گرم و فشار خون بالا با 10 تا 12 هفته سن که به علائم اصلی پرفشاری پاسخ دادند به عنوان نمونه انتخاب شدند. موش های صحرایی پس از یک دوره تزریق داروی L_NAME که منجر به پرفشاری خون شد به 6 گروه تیمار تقسیم شدند. آزمون تعادل و هماهنگی حرکتی بعد از 8 هفته تمرین با استفاده از Beam Walking گرفته شد. به گروه های درمانی، عصاره سیر و سورباید داده شد. یافته ها: در گروه فشار خونی ماده سفید و ماده خاکستری مخچه مقداری پرخونی همراه با پراکندگی سلولی در ناحیه گرانولار داشت. در سلو لهای پورکنژ تغییرات دژنراتیو سلولی رویت شد. گروه تمرین استقامتی در مقایسه با گروه کنترل تغییرات خاصی را نشان نداد. گروه تمرین استقامتی و عصاره سیر مقداری جداشدگی مننژ همراه با مقداری تجمع خون داشته و در گروه سورباید سلول های پورکنژ با اندازه کوچکتر و تغییرات دژنراتیو از قبیل سیتوپلاسم پررنگ و هسته نامشخص مشاهده شدند. در گروه تمرین استقامتی و قرص سورباید در بافت مخچه سلول های پورکنژ با مشخصات غیر طبیعی از قبیل سیتوپلاسم تیره و هسته نامشخص قابل رویت بودند.نتیجه گیری: فشار خون سبب تغییرات متوسط لایه پورکنژ و تغییرات خفیف لایه گرانولار و نیز ایجاد پر خونی خفیف در بافت مخچه شده و قرص سورباید و عصاره سیر به تنهایی و همچنین همزمان با تمرینات ورزشی بصورت محسوس تغییرات حاصله را کاهش می دهند.
فیزیولوژی ورزشی
قادر رحیم زاده؛ محمدعلی آذربایجانی؛ حسن متین همایی
دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 161-170
چکیده
چکیدهزمینه: امروزه استفاده از مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی مانند مرزنجوش برای مقابله با آپوپتوز ناشی از ورزش و بهبود سازگارهای‌های تمرینی رواج بسیاری یافته است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر همزمان تمرین هوازی و مکمل‌سازی عصاره گیاهی مرزنجوش بر بیان ژنی پروتئین‌های آپوپتوز میوکارد موش‌های صحرایی انجام شد. روش کار: ...
بیشتر
چکیدهزمینه: امروزه استفاده از مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی مانند مرزنجوش برای مقابله با آپوپتوز ناشی از ورزش و بهبود سازگارهای‌های تمرینی رواج بسیاری یافته است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر همزمان تمرین هوازی و مکمل‌سازی عصاره گیاهی مرزنجوش بر بیان ژنی پروتئین‌های آپوپتوز میوکارد موش‌های صحرایی انجام شد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (8 هفتهای) با میانگین وزنی (86/17± 129 گرم) به صورت تصادفی در پنج گروه همگن، پایه (8n= )، کنترل(8n= )، عصاره(8n= )، تمرین(8n= ) و تمرین - عصاره (8n= ) قرار گرفتند. گروه تمرین و تمرین-عصاره در یک برنامه 12 هفتهای(هر هفته 5 جلسه‌ی 60-10 دقیقهای با شدت80-75 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه) دویدن روی نوارگردان حیوانی(شیب 15درصد و سرعت 33-24 متر بر دقیقه) شرکت کردند. همچنین، مکمل‌سازی مرزنجوش شامل دریافت عصاره اتانولی مزرنجوش بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بخشی از بافت بطن چپ قلب موشها برداشته شد و بیان پروتئین‌هایBax، Bcl-2 و کاسپاز-9 با استفاده از روش RT-PCR بررسی شد. دادهها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوراهه تجزیه و تحلیل شد(P
فهیمه سادات جمالی؛ مهتاب معظمی؛ ناهید بیژه
دوره 21، شماره 4 ، مهر و آبان 1393، ، صفحه 702-710
چکیده
زمینه و هدف: قاعدگی، واقعیت اجتناب‌ناپذیر و جزئی از زندگی میلیون‌ها زن جوان در سرتاسر دنیاست. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر فعالیت ورزشی هوازی بر سطح سرمی بتاـ اندورفین و ادراک درد ناشی از دیسمنوره در دختران نوجوان غیرفعال می‌باشد.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه، شامل 22 آزمودنی دارای دیسمنوره متوسط تا شدید ...
بیشتر
زمینه و هدف: قاعدگی، واقعیت اجتناب‌ناپذیر و جزئی از زندگی میلیون‌ها زن جوان در سرتاسر دنیاست. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر فعالیت ورزشی هوازی بر سطح سرمی بتاـ اندورفین و ادراک درد ناشی از دیسمنوره در دختران نوجوان غیرفعال می‌باشد.
مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. نمونه، شامل 22 آزمودنی دارای دیسمنوره متوسط تا شدید در دامنه‌ی سنی 14 الی 17 سال می‌باشد که به‌طورتصادفی به دو گروه کنترل (10نفر) و تجربی (12نفر) تقسیم‌شدند. برنامه‌ی تمرین هوازی شامل فعالیت ایروبیک با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه، به‌مدت 24 جلسه‌ی تمرینی(سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه) بود. پیش و پس از مداخله‌ی تمرینی، سطح سرمی بتاـ اندورفین اندازه‌گیری‌شد. از آزمون‌های تی- استیودنت گروه‌های وابسته جهت برآورد تفاوت‌های درون گروهی و از آزمون تی- استیودنت گروه‌های مستقل جهت برآورد تفاوت‌های بین گروهی استفاده‌شد.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان‌داد که مداخله‌ی تمرینی باعث افزایش معنا‌دار سطح سرمی بتاـ اندورفین و کاهش معنا‌دار شاخص‌های ادراک درد شد.
نتیجه‌گیری: بررسی نتایج کلی پژوهش نشان‌داد که تمرینات هوازی می‌تواند سبب ایجاد حالت سرخوشی ناشی از افزایش بتاـ اندورفین و بهبود ادراک درد ناشی از دیسمنوره گردد.