جواد بهروزی؛ عادله دیوسالار؛ علی اکبر صبوری
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 482-492
چکیده
سابقه و هدف: بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای سیستم غدد درون ریز بدن میباشد. در این بیماری به دلیل افزایش سطح گلوکز خون میزان گلایکهشدن پروتئینها نیز افزایش مییابد. گلایکهشدن پروتئینها در دیابت منجر به عوارض جبران ناپذیری میشود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر همافزایی زهر زنبور عسل و آسپیرین در میزان گلایکهشدن ...
بیشتر
سابقه و هدف: بیماری دیابت یکی از شایعترین بیماریهای سیستم غدد درون ریز بدن میباشد. در این بیماری به دلیل افزایش سطح گلوکز خون میزان گلایکهشدن پروتئینها نیز افزایش مییابد. گلایکهشدن پروتئینها در دیابت منجر به عوارض جبران ناپذیری میشود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر همافزایی زهر زنبور عسل و آسپیرین در میزان گلایکهشدن پروتئین هموگلوبین انسانی در حضور گلوکز بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی هموگلوبین (10 میلیگرم در میلیلیتر) به مدت 5 هفته در حضور و عدم حضور قند گلوکز (40 میلیمولار)، آسپیرین (5/2 میلیمولار) و زهر زنبور (در غلظتهای مختلف 10، 20 و 40 میکروگرم در میلیلیتر) انکوبه گردید. میزان گلایکهشدن هموگلوبین از طریق بررسی تغییرات در باند سورت، میزان تخریب هم موجود در ساختمان هموگلوبین و تغییرات بوجود آمده در ساختمان دوم آن به ترتیب با استفاده از روشهای طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش، فلوریمتری و طیف سنجی دو رنگ نمایی حلقوی تعیین گردید. نتایج با استفاده از نرمافزار InStat 3 و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. مقادیر 05/0>p در هر مورد معنیدار تلقی گردید.
یافتهها: انکوباسیون هموگلوبین در حضور گلوکز باعث کاهش میزان جذب باند سورت، تخریب هم موجود در ساختار آن و افزایش مقدار صفحات بتا در ساختمان دوم هموگلوبین گردید. حضور همزمان زهر زنبور و آسپیرین باعث کاهش 36 درصدی در میزان تخریب گروه هم هموگلوبین (001/0>p) و کاهش 54 درصدی در میزان تشکیل صفحات بتا شد (001/0>p). همچنین میزان تغییرات ساختاری و در نتیجه میزان گلایکهشدن هموگلوبین نیز کاهش چشمگیری نشان داد.
نتیجهگیری: زهر زنبور و آسپیرین دارای خاصیت ضد گلایکهکنندگی چشمگیری میباشند و استفاده همزمان از این دو ماده میتواند گلایکهشدن پروتئینها را کاهش دهد.