روانشناسی و روانپزشکی
علیرضا صالح پور؛ زهرا یوسفی؛ محسن گل پرور
دوره 30، شماره 4 ، مهر و آبان 1402، ، صفحه 513-524
چکیده
زمینه و هدف: لکنت یک اختلال پیچیده و چندبعدی گفتاری است که اغلب واکنشهای منفی شنوندگان و نگرش بسیار منفی نسبت به گفتار را برای فرد ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر اضطراب اجتماعی و خودشفقتی بزرگسالان دارای لکنت انجام شد.مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر، نیمهآزمایشی با پیشآزمون، ...
بیشتر
زمینه و هدف: لکنت یک اختلال پیچیده و چندبعدی گفتاری است که اغلب واکنشهای منفی شنوندگان و نگرش بسیار منفی نسبت به گفتار را برای فرد ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر اضطراب اجتماعی و خودشفقتی بزرگسالان دارای لکنت انجام شد.مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر، نیمهآزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده تمامی بزرگسالان 18 تا 40 سال دارای لکنت مراجعهکننده به کلینیکهای گفتاردرمانی و روانشناسی شهر اصفهان در سال 1401 بود. حجم نمونه 30 نفر بود که بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند.گروه آزمایش آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس را دریافت کردند و گروه گواه هیچگونه آموزشی را دریافت نکردند. در هر گروه 15 آزمودنی قرار گرفت که در سه مرحله پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و مقیاس خودشفقتی نف را تکمیل کردند. دادهها با استفاده تحلیل واریانس آمیخته در نرمافزار آماری 23SPSS- مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس تغییرات معناداری (p<0/001)، در گروه آزمایش در متغیرهای اضطراب اجتماعی و خودشفقتی در تمام مراحل ارزیابی ایجاد کرده است.نتیجه گیری : با توجه به این نتایج میتوان گفت روش مذکور برای بهبود اضطراب اجتماعی و خودشفقتی افراد دارای لکنت توسط درمانگران قابل کاربرد است.
روانشناسی و روانپزشکی
حمیده صمدی؛ حسین مهدیان؛ مهدی قاسمی مطلق
دوره 29، شماره 5 ، آذر و دی 1401، ، صفحه 641-654
چکیده
زمینه و هدف: اختلال اضطراب اجتماعی یکی از علل افت کارکردهای اجتماعی و تحصیلی دانشجویان است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی تئاتردرمانی و گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی دانشجویان بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمهتجربی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مراجعهکننده به مرکز مشاوره دانشجویی دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: اختلال اضطراب اجتماعی یکی از علل افت کارکردهای اجتماعی و تحصیلی دانشجویان است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی تئاتردرمانی و گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی دانشجویان بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمهتجربی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مراجعهکننده به مرکز مشاوره دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود که از میان آنها تعداد 60 دانشجو به شیوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه تئاتردرمانی (20 نفر)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. هر سه گروه قبل و بعد از مداخلات و سه ماه پس از پایان دوره درمانی با پرسشنامه هراس اجتماعی (2000) (SPIN) ارزیابی شدند. دادهها با نرمافزار Spss-21 با روش واریانس آمیخته و در سطح معنیداری (0/05<P) تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر دو رویکرد تئاتردرمانی و گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه کنترل در کاهش اضطراب اجتماعی تفاوت معناداری داشتهاند. میزان اثربخشی و تداوم تأثیرات درمانی تئاتردرمانی و درمان پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی یکسان بودهاست.
نتیجهگیری: هر دو درمان از طریق حذف چرخه معیوب اضطراب اجتماعی توانستند موجب کاهش تمامی نشانههای اضطراب اجتماعی پس از درمان و سه ماه پیگیری شوند. بنابراین این دو رویکرد درمانی میتوانند در قالب برنامههای مهارتهای زندگی در دانشگاهها مورد استفاده قرار گیرند.
روانشناسی و روانپزشکی
فاطمه محمدباقری؛ هیوا محمودی؛ صلاح صوفی
دوره 26، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1398، ، صفحه 771-778
چکیده
زمینه و هدف: اختلال ملال جنسیتی از شرایط بسیار پیچیده بالینی محسوب میشود که این دسته از اختلالهای روانشناختی، مشکلات بزرگ و پیامدهای آسیبزا برای فرد مبتلا، خانواده وی و جامعه ایجاد میکنند. در راستای شناخت بهتر اختلال ملال جنسی، پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اضطراب اجتماعی، افکار خودکشی و حمایت اجتماعی بین افراد تراجنسی ...
بیشتر
زمینه و هدف: اختلال ملال جنسیتی از شرایط بسیار پیچیده بالینی محسوب میشود که این دسته از اختلالهای روانشناختی، مشکلات بزرگ و پیامدهای آسیبزا برای فرد مبتلا، خانواده وی و جامعه ایجاد میکنند. در راستای شناخت بهتر اختلال ملال جنسی، پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اضطراب اجتماعی، افکار خودکشی و حمایت اجتماعی بین افراد تراجنسی تغییر جنسیت داده و تغییر جنسیت نداده انجام گردید. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی اعضای تَراجنسی تغییر جنسیت داده و تغییر جنسیت نداده انجمن حمایت از بیماران ملال جنسیتی ایران در سال 96-97 در شهر تهران بود (249=N). 60 نفر نمونه (30 نفر تغییر جنسیت داده و 30 نفر تغییر جنسیت نداده) به شیوه در دسترس انتخاب و پرسشنامههای اضطراب اجتماعی، گرایش به خودکشی بک و حمایت اجتماعی شربون و استوارت را تکمیل نمودند. دادهها با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره انجام شد.یافتهها: یافتههای به دست آمده نشان داد که بین افراد تَراجنسی تغییر جنسیت داده و تغییر جنسیت نداده از لحاظ اضطراب اجتماعی، افکار خودکشی و حمایت اجتماعی تفاوت معنادار (01/0 ≥P) وجود دارد. بدین صورت که افراد تَراجنسی تغییر جنسیت داده نمرات بالاتری در حمایت اجتماعی و افراد تَراجنسی تغییر جنسیت نداده در اضطراب اجتماعی و افکار خودکشی نمرات بالاتری کسب کردند. نتیجهگیری: برمبنای یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که گروه تَراجنسی تغییر جنسیت داده بیشتر دنبال حمایت اجتماعی هستند، اما در گروه تَراجنسی تغییر جنسیت نداده اضطراب اجتماعی و افکارخودکشی بیشتر است.
مهدی روئین فرد؛ حسین شاره؛ الهام حقی
دوره 21، شماره 2 ، خرداد و تیر 1393، ، صفحه 226-240
چکیده
زمینه و هدف: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی رویکرد انعطافپذیری در مواجهه با استرس نداشته و در به کارگیری مهارتهای اجتماعی ضعف دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر بر بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف-پذیری شناختی نوجوانان دختر انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این پژوهش آزمایشی، 24 نفر از ...
بیشتر
زمینه و هدف: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی رویکرد انعطافپذیری در مواجهه با استرس نداشته و در به کارگیری مهارتهای اجتماعی ضعف دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر بر بهبود اضطراب اجتماعی و انعطاف-پذیری شناختی نوجوانان دختر انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این پژوهش آزمایشی، 24 نفر از دختران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از بین دختران دبیرستانی سال تحصیلی 1392- 1393 شهرستان اسفراین که جامعه آماری این پژوهش را تشکیل میداد، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر) و کنترل گماشته شدند. قبل و بعد از انجام مداخلات، بر روی آزمودنیهای هر دو گروه پرسشنامههای اختلال اضطراب اجتماعی (SPIN)، انعطافپذیری شناختی (CFI)، رضایتمندی مراجع (CSQ) و شاخص بهبود کلی بالینی (CGI) اجرا شدند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس چند متغیری (MANOVA) در نرم افزار SPSS-19 با سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. همچنین درصدهای بهبودی مورد محاسبه قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد که گروه درمانگری شناختی- رفتاری هیمبرگ- بکر در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود بیشتر انعطافپذیری شناختی و کاهش معنادار اضطراب اجتماعی میشود (001/0P