فرزاد رجایی؛ طیبه هادیگل؛ زیور صالحی؛ امیر فرزام
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 207-215
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به رشد سرسام آور و ازدحام جمعیت در شهر های بزرگ از یک طرف و حساسیت سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی از طرف دیگر، در تحقیق حاضر اثرات استرس ازدحامی به صورت ازدحام موش ها بر روی طحال موش سوری مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش سوری نر بالغ از نژاد NMRI انتخاب و به صورت تصادفی به ۲ گروه کنترل ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به رشد سرسام آور و ازدحام جمعیت در شهر های بزرگ از یک طرف و حساسیت سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی از طرف دیگر، در تحقیق حاضر اثرات استرس ازدحامی به صورت ازدحام موش ها بر روی طحال موش سوری مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش سوری نر بالغ از نژاد NMRI انتخاب و به صورت تصادفی به ۲ گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. در گروه کنترل، ٥ سر موش در هر قفس (3 قفس) و تجربی ١٥ سر موش در یک قفس نگهداری شدند. پس از دو ماه ، از قلب حیوانات خون گیری و جهت مطالعات هورمونی با روش رادیو ایمنواسی مورد استفاده قرار گرفت. طحال حیوانات وزن و پس از تهیه لام های میکروسکوپی و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین، تعداد سلول های مگاکاریوسیت و ماکروفاژ در گروه ها تعیین و داده های حاصله در گروه های مورد مطالعه با استفاده از آزمون های آماری (T test و آزمون مان ویتنی) در برنامه SPSS نسخه 16 در سطح معنی داری 05/0>p آنالیز شدند.
یافته ها: میانگین وزن طحال و میزان هورمون کورتیزول در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. میانگین تعداد ماکروفاژها در گروه تحت استرس نسبت به گروه شاهد اگرچه افزایش داشت ولی معنی دار نبود. میانگین تعداد مگاکاریوسیت ها در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد دارای کاهش معنی دار بود (007/0P=).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استرس ازدحامی می تواند منجر به کاهش سلول های مگاکاریوسیت در طحال موش شود ولی هیچ گونه اثر معنی داری بر میزان هورمون کورتیزول سرم، تعداد سلول های ماکروفاژ و وزن طحال ندارد.