مسعود فریدونی؛ ملیحه اسکندری؛ علی مقیمی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 423-434
چکیده
زمینه و هدف: مرفین دارای اثرات دوگانه ضددردی و پردردی است که در مگس سرکه دیده شده‌است. از طرفی تجویز مکرر آن باعث ایجاد تحمل به مرفین در پستانداران می‌گردد. تحقیق حاضر به بررسی بروز تحمل به مرفین و اثرات اوسلتامیویر (مهارکننده سیگنالینگ Gs پروتئین ها) در ایجاد تحمل و همچنین پردردی ناشی از غلظت‌های ناچیز مرفین در مگس سرکه، می‌پردازد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: مرفین دارای اثرات دوگانه ضددردی و پردردی است که در مگس سرکه دیده شده‌است. از طرفی تجویز مکرر آن باعث ایجاد تحمل به مرفین در پستانداران می‌گردد. تحقیق حاضر به بررسی بروز تحمل به مرفین و اثرات اوسلتامیویر (مهارکننده سیگنالینگ Gs پروتئین ها) در ایجاد تحمل و همچنین پردردی ناشی از غلظت‌های ناچیز مرفین در مگس سرکه، می‌پردازد.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش لارو سن 3 و مگس بالغ تیپ وحشی بکار گرفته شد. به منظور بررسی اثر اوسلتامیویر بر پردردی ناشی از غلظت‌های ناچیز مرفین، اوسلتامیویر (mg/l 2/0) و مرفین با غلظت ناچیز به محیط کشت مگس سرکه اضافه شده و پاسخ لارو و بالغ مگس (n≥7) به درد حرارتی به روش Hot plate (47°C) و درد شیمیایی ایجاد شده به وسیله کپسایسین و اسیداستیک 40% ثبت شد. برای ارزیابی تحمل زایی به مرفین، میزان احساس درد حرارتی لارو با تکرار تجویز مرفین mg/l 1/0 و سنجش اثرات ضددردی مرفین mg/l 01/0 ارزیابی و در بالغین، آزمون مشابهی، با غلظت‌های mg/l 200 و 300 مرفین انجام شد، همچنین برای بررسی مکانیسم تحمل به مرفین، آزمون با تجویز اوسلتامیویر انجام شد.
یافته‌ها: در مگس سرکه، تحمل زایی به اثرات ضددردی مرفین مشابه پستانداران رخ می‌دهد. نتایج نشان داد که تجویز مکرر مرفین، اثرات ضددردی دارو را در حشره کاهش داد (p