غلامرضا نوری؛ رحیم گل محمدی
دوره 21، شماره 2 ، خرداد و تیر 1393، ، صفحه 302-309
چکیده
زمینهوهدف: فاکتورهای مختلفی وجوددارند که برحجمهای ریوی وفرآیند درمان بیماران مزمن تنفسی(COPD) اثر میگذارند. سیگار، بهعنوان یک فاکتور خطر در این فرآیند مهماست. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی سالمترول بر برخی از پارامترهای تهویهی ریوی در افراد سیگاری و غیرسیگاری مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی میباشد.
مواد و روشها: این ...
بیشتر
زمینهوهدف: فاکتورهای مختلفی وجوددارند که برحجمهای ریوی وفرآیند درمان بیماران مزمن تنفسی(COPD) اثر میگذارند. سیگار، بهعنوان یک فاکتور خطر در این فرآیند مهماست. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی سالمترول بر برخی از پارامترهای تهویهی ریوی در افراد سیگاری و غیرسیگاری مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه ازنوع توصیفی ـ تحلیلی است که در شهرستان سبزوار و در طول سال 92ـ 1389 بر روی 117بیمارِمراجعهکننده به مطب تخصصی داخلی ـ ریه با علائم تنفسی COPD ، انجامشدهاست. روش جمعآوری دادهها شامل: مشاهده، معاینه ، علائم بیماری و تست تنفسی(اسپیرومتری) بوده که توسط پزشک انجامشدهاست. قبل و بعد از استنشناق سالمترول تست عملکردی ریوی انجامگرفته و پارامترهای ریوی FEVI، FVC ، FEV1% و PEF اندازه گیری و ثبتشدهاست. دادهها با آزمون آماری تست تی زوجی وتی مستقل تجزیه تحلیل شدهاند.
یافتهها: از 117 بیمار، 75 مورد (64%) مرد و42نفر (36%) زن بودهاند میانگین سن افراد سیگاری 56/18±36/42 و غیر سیگاری ها20/18±14/50 بوده که از نظر آماری این تغییرات سن بین دوگروه (سیگاری وغیر سیگاری) معنا دار بودهاست(03/ 0P
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ عبدالحامد دریجانی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 310-319
چکیده
زمینه و هدف: سیگار کشیدن میتواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی واماندهساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر بهصورت نیمهتجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیگار کشیدن میتواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی واماندهساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر بهصورت نیمهتجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه حکیم سبزواری بودند که از میان آنها 12 دانشجوی مرد سیگاری بهطور داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه گروه کنترل، ورزش هوازی واماندهساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی واماندهساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی در دو وضعیت واماندهساز بر روی نوارگردان با شدتهای 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنیها بود. در طول این مدت گروه کنترل هیچگونه فعالیتی انجام نمیداد. برای محاسبه تغییرات حجم پلاسما و اندازهگیری شاخصهای آدیپونکتین، گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی، نمونههای خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمعآوری شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند.
یافتهها: پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، مشخص شد که تفاوت معناداری بین سه وضعیت کنترل، ورزش هوازی واماندهساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی واماندهساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب، در میزان آدیپونکتین(825/0P=) و شاخص مقاومت به انسولین(756/0P=) وجود ندارد. همچنین، بین سه وضعیت در شاخصهای گلوکز(633/0P=)، انسولین(768/0P=)، لیپوپرتئین با چگالی پایین (075/0P=)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (131/0P=)، کلسترول تام(559/0P=) و تریگلیسرید سرمی(641/0P=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یک جلسه ورزش هوازی واماندهساز با دو شدت متفاوت بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری تأثیری ندارد. با اینحال، برای رسیدن به نتایج قطعیتر، انجام تحقیقات دیگری ضروری است.