فاطمه زهره؛ سمیا نصری؛ پریسا کریشچی
دوره 22، شماره 2 ، خرداد و تیر 1394، ، صفحه 377-386
چکیده
زمینه و هدف: آنتی اکسیدان‌ها از جمله کوئرستین از آسیب سلول اسپرم توسّط رادیکال‌های آزاد محافظت می کنند. پژوهش حاضر نیز به منظور بررسی اثرات کوئرستین بر اسپرماتوژنز در موش صحرایی صورت گرفته است.
روش کار:در این مطالعه تجربی از 50 سر موش صحرایی نر در قالب یک گروه کنترل و 4 گروه تجربی استفاده شد.محلول کوئرستین 2هفته روزانه به‌صورت داخل ...
بیشتر
زمینه و هدف: آنتی اکسیدان‌ها از جمله کوئرستین از آسیب سلول اسپرم توسّط رادیکال‌های آزاد محافظت می کنند. پژوهش حاضر نیز به منظور بررسی اثرات کوئرستین بر اسپرماتوژنز در موش صحرایی صورت گرفته است.
روش کار:در این مطالعه تجربی از 50 سر موش صحرایی نر در قالب یک گروه کنترل و 4 گروه تجربی استفاده شد.محلول کوئرستین 2هفته روزانه به‌صورت داخل صفاقی در دوزهای 20،15،10،5 (mg/kg) به گروه‌های تجربی تزریق شد.یک هفته پس از آخرین تزریق خونگیری به منظور تعیین غلظت هورمون‌ها انجام و سپس بیضه چپ وزن کشی شد. اسپرم‌های اپیدیدیمی و برش‌های بافتی بیضه نیز مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه با سطح معنی داری کم‌تر از 05/0 در نرم افزار SPSS 19 بررسی شدند.
یافته ها: در این مطالعه در میزان گنادوتروپین‌های سرم خون تفاوت معنی داری مشاهده نشد. امّا، هورمون تستوسترون به ویژه در دوز mg/kg 20 افزایش یافت (50/0±52/6 ، 0079/0=P).در تغییرات وزنی بیضه ها تفاوت معنی دار قابل قبولی دیده نشد. تعداد اسپرم‌ها در اپیدیدیم (68/1±35/51، 0251/0=P)و تحرّک اسپرم‌ها (91/5±88/73 ،0002/0=P) در دوزmg/kg 20 افزایش یافت.در بررسی تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی در هیچ یک از گروه ها تفاوت معنی داری دیده نشد. امّا، تعداد اسپرماتوسیت اوّلیّه (04/7±25/118، 0171/0=P)، اسپرماتید (28/6±75/106، 0032/0=P) و اسپرماتوزوئید (30/6±75/101، 0008/0=P) هر سه در دوز mg/kg 20 افزایش یافت.
بحث و نتیجه گیری: با توجّه به عدم تغییرات معنی دار گنادوتروپین‌ها احتمالا کوئرستین بر روی محور هیپوفیز-گناد مؤثّر نبوده است. گمان می رود کوئرستین با افزایش ترشح تستوسترون و اثرات آنتی اکسیدانی خود موجب بهبود کمّی و کیفی سلول های زایا شده است.
هادی توکلی کازرونی؛ سیدابراهیم حسینی؛ مهرداد شریعتی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 514-521
چکیده
زمینه و هدف: رازک گیاهی با مصارف صنعتی و پزشکی است که در درمان برخی از بیماری‌ها از آن استفاده می‌نمایند. ناباروری یکی ازمسائل مهم پزشکی است که درمان آن با داروهای شیمیایی برای بیماران عوارض جانبی فراوانی بر جای می‌گذ‌‌ارد. با توجه به عوارض کم تر داروهای گیاهی، هنوز تحقیقات چندانی بر روی رازک انجام نشده است. لذا این مطالعه با هدف ...
بیشتر
زمینه و هدف: رازک گیاهی با مصارف صنعتی و پزشکی است که در درمان برخی از بیماری‌ها از آن استفاده می‌نمایند. ناباروری یکی ازمسائل مهم پزشکی است که درمان آن با داروهای شیمیایی برای بیماران عوارض جانبی فراوانی بر جای می‌گذ‌‌ارد. با توجه به عوارض کم تر داروهای گیاهی، هنوز تحقیقات چندانی بر روی رازک انجام نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره گل رازک بر میزان هورمون‌ها و سلول‌های دودمانی جنسی در موش سوری نر بالغ، انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش سوری نر بالغ که به 5گروه 8تایی شامل گروه‌های کنترل، شاهد و سه دسته تجربی دریافت کننده عصاره گل رازک با دوزهای mg/kg50، 100 و 150 تقسیم شدند، انجام گردید. تجویزها برای مدت 35 روز و به صورت گاواژ انجام گرفت. درپایان دوره با خونگیری از قلب حیوانات و با جداسازی سرم از نمونه‌ها میزان هورمون‌های تستوسترون، استروژن، پروژسترون و با جداسازی بیضه‌های موش‌ها تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید شمارش و داده‌ها با کمک آزمون های ANOVA و توکی ارزیابی گردیدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که رازک باعث افزایش معنادار هورمون‌های استروژن، تستوسترون و افزایش تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید می‌شود اما بر میزان پروژسترون تأثیری نداشته است.
نتیجه‌گیری: عصاره گل رازک احتمالاً با داشتن ترکیبات فیتواستروژنی و از طریق تحریک ترشح LH باعث افزایش هورمون‌های استروژن، تستوسترون و افزایش تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید می‌گردد و لذا با انجام تحقیقات بیش تر می‌توان از رازک در کمک به مردان نابارور بهره جست.
مهرداد شریعتی؛ آرش اسفندیاری؛ مهرداد مدرسی؛ زهرا رحمانی
دوره 19، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1391، ، صفحه 34-41
چکیده
زمینه و هدف: عرضه فراوان فرآورده‌های گیاهی با وسعت زیاد در جوامع بشری امروز، مطالعات بافتی و هورمونی را ایجاب می‌کند و آگاهی از اثرات آن‌ها می‌تواند کمک مؤثری به بهداشت باروری محسوب شود. با توجه به مصرف گیاه پونه در صنایع غذایی و دارویی به علت داشتن اثرات مفید درمانی، در این مطالعه اثرات عصاره آبی – الکلی این گیاه بر عملکرد محور ...
بیشتر
زمینه و هدف: عرضه فراوان فرآورده‌های گیاهی با وسعت زیاد در جوامع بشری امروز، مطالعات بافتی و هورمونی را ایجاب می‌کند و آگاهی از اثرات آن‌ها می‌تواند کمک مؤثری به بهداشت باروری محسوب شود. با توجه به مصرف گیاه پونه در صنایع غذایی و دارویی به علت داشتن اثرات مفید درمانی، در این مطالعه اثرات عصاره آبی – الکلی این گیاه بر عملکرد محور هیپوفیز – گناد مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی 220-190 گرم در پنج گروه 8 تایی به مدت 28 روز مورد آزمایش قرار گرفت. گروه‌ها شامل کنترل، شاهد و گروه‌های تجربی دریافت‌کننده دوزهای 400 و 800 و 1600 mg/kg.b.w از عصاره آبی – الکلی برگ گیاه پونه به صورت درون صفاقی بودند. پس از آخرین دوز دریافتی، از تمام گروه‌ها نمونه خونی گرفته شده و بیضه‌ها خارج شدند. میزان هورمون‌های تستوسترون، FSH و LH اندازه‌گیری شد و بیضه‌ها پس از توزین مورد بررسی‌های بافت‌شناسی قرار گرفت. نتایج داده‌ها در سطح معناداری 05/0>P بررسی گردید.
یافته‌ها: سطوح سرمی تستوسترون و هورمون‌های هیپوفیزی FSH و LH در گروه‌های تجربی کاهش معناداری (05/0>P) نسبت به گروه کنترل نشان داد. در بررسی‌های بافت‌شناسی کاهش تعداد اسپرماتیدها در دوزهای بالا و در بافت بینابینی کاهش معنادار تعداد سلول‌های لیدیگ مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: عصاره آبی – الکلی برگ گیاه پونه در دوزهای پایین باعث کاهش هورمون‌های گنادوتروپ و تستوسترون می‌شود و در دوزهای بالا، این اثرات کاهشی با تخریب بافتی بیضه نیز همراه است.
زینب امیری؛ مهرداد مدرسی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1390، ، صفحه 13-20
چکیده
زمینه و هدف: اکسکاربازپین به عنوان یک داروی جدید ضد صرع کاربرد فراوانی دارد. مطالعات الکتروفیزیولوژی نشان می دهد که این دارو باعث انسداد کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ، افزایش کارآیی غشاهای عصبی و مهار انتشار ایمپالس های سیناپسی می شود. با توجه به اثرات اکسکاربازپین در سیستم عصبی و ارتباط نزدیک نوروهورمونی این سیستم با تولید مثل ...
بیشتر
زمینه و هدف: اکسکاربازپین به عنوان یک داروی جدید ضد صرع کاربرد فراوانی دارد. مطالعات الکتروفیزیولوژی نشان می دهد که این دارو باعث انسداد کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ، افزایش کارآیی غشاهای عصبی و مهار انتشار ایمپالس های سیناپسی می شود. با توجه به اثرات اکسکاربازپین در سیستم عصبی و ارتباط نزدیک نوروهورمونی این سیستم با تولید مثل بررسی اثر این دارو بر هورمون های جنسی ضروری است. در این تحقیق اثر اکسکاربازپین بر میزان هورمون های LH ، FSH و تستوسترون و فیزیولوژی تولید مثل در افراد مذکر بررسی شد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن 40 داوطلب با دامنه سنی 25 تا45 سال شرکت داشتند. تعداد 40 نفر مرد مبتلا به صرع از بین مراجعین به کلینیک های نورولوژی در شیراز در 4 گروه 10 تایی به شرح زیر انتخاب شدند. این طرح پس از اخذ مجوز از کمیته اخلاق و رضایت نامه کتبی آگاهانه انجام شد. گروه کنترل هیچ ماده ای را دریافت نکردند و گروه های تجربی به ترتیب 150، 300 و 600 mg/day داروی اکسکاربازپین را به مدت یک ماه و به صورت قرص خوراکی دریافت نمودند. پس از پایان دوره، به منظور سنجش میزان هورمون های LH و FSH و تستوسترون خونگیری انجام شد و نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری توکی، دانکن و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS 11.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده در غلظت پلاسمایی LH ، افزایش معناداری را (05/0> P) نشان داد اما در غلظت پلاسمایی FSH هیچ گونه تغییر معناداری مشاهده نشد. این دارو باعث کاهش معناداری در غلظت تستوسترون (05/0>P) نیز گردید.
نتیجه گیری: مصرف داروی اکسکاربازپین می تواند با تاثیر بر محور هیپوفیز - گناد بر سلول های لایدیگ در بیضه تاثیر گذاشته و تولید تستوسترون را کاهش دهد.
فاخر رحیم؛ قاسم ساکی؛ مجید جاسمی
دوره 16، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1388، ، صفحه 6-11
چکیده
زمینه و هدف: تعداد اسپرم ها و قدرت باروری آن ها به سطح هورمون های آندروژنی خون وابسته است. بنابراین احتمال می رود که عصاره گیاه آب بشقابی بر سطح هورمون های موثر در روند اسپرماتوژنز اثر بگذارد. به همین منظور، مطالعه ای با هدف تعیین اثر عصاره الکلی گیاه آب بشقابی (Centella asiatica (L.) Urban.) بر غلظت سرمی تستوسترون، FSH و LH موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
زمینه و هدف: تعداد اسپرم ها و قدرت باروری آن ها به سطح هورمون های آندروژنی خون وابسته است. بنابراین احتمال می رود که عصاره گیاه آب بشقابی بر سطح هورمون های موثر در روند اسپرماتوژنز اثر بگذارد. به همین منظور، مطالعه ای با هدف تعیین اثر عصاره الکلی گیاه آب بشقابی (Centella asiatica (L.) Urban.) بر غلظت سرمی تستوسترون، FSH و LH موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر در پنج گروه (گروه کنترل، گروه شم و گروه های تجربی که به ترتیب مقدار10، 50 و 80 میلی گرم/کیلوگرم عصاره به مدت 40 روز دریافت کردند) تقسیم شدند. 24 ساعت بعد از آخرین روز تجویز عصاره، 3 تا 4 میلی لیتر خون از بطن قلب هر موش جمع آوری شده سپس با استفاده از روش رادیوایمنواسی، غلظت سرمی هورمون های تستوسترون، FSH و LH اندازه گیری شد. داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS.13 توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار غلظت تستوسترون در گروه کنترل و شم به ترتیب برابر 18/2 ±4/16 و 09/0±1/14 بود و در گروه های تجربی که مقدار 10، 50 و 80 میلی گرم/ بر کیلوگرم عصاره دریافت کردند، به ترتیب برابر با 32/1±15، 05/0±8/9 و 31/0± 4/8 نانومول بر لیتر بود. میانگین غلظت تستوسترون در گروه دریافت کننده عصاره به میزان 50 و 80 به طور معناداری نسبت به گرو ه کنترل (P
مختار مختاری؛ مهرداد شریعتی؛ صدف رستگار
دوره 16، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1388، ، صفحه 12-17
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به ویژگی های گیاه صبر زرد در کاهش میل جنسی، اختلال در قاعدگی و کاربردهای گسترده آن، اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره الکلی این گیاه بر عملکرد محور هیپوفیز-گناد وجود دارد. بنابراین در تحقیق حاضر، تاثیر احتمالی عصاره گیاه صبر زرد بر فرآیند باروری موش صحرایی جنس نر بررسی شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به ویژگی های گیاه صبر زرد در کاهش میل جنسی، اختلال در قاعدگی و کاربردهای گسترده آن، اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره الکلی این گیاه بر عملکرد محور هیپوفیز-گناد وجود دارد. بنابراین در تحقیق حاضر، تاثیر احتمالی عصاره گیاه صبر زرد بر فرآیند باروری موش صحرایی جنس نر بررسی شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی 45 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار انجام شد. موش ها به پنج گروه کنترل، شاهد و سه گروه تجربی تقسیم شدند. عصاره الکلی به روش پرکولاسیون تهیه و با مقادیر 150 mg/kg و 100، 50 به هر موش و به مدت 21 روز به صورت خوراکی داده شد. گروه شاهد فقط آب مقطر و الکل دریافت نمود و گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. از تمام گروه ها در پایان روز بیست و یکم خون گیری مستقیم از بطن به عمل آمد. از نمونه های خونی جمع آوری شده برای اندازه گیری غلظت سرمی هورمون های FSH, LH و تستوسترون استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش LSD و آزمون توکی ارزیابی شد.
یافته ها: غلظت هورمون FSH در گروه های تجربی متوسط و حداکثر به ترتیب 2.69±3.51 و 2.15±4.85 بود که نسبت به گروه کنترل (3.11±2.16) کاهش معناداری را نشان داد. غلظت هورمونی تستوسترون نیز در گروه های تجربی متوسط و حداکثر به ترتیب 6.18±3.41 و 3.92±5.27 بود که نسبت به گروه کنترل (6.85±7.19) کاهش معنا داری را نشان داد. غلظت هورمون LH در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنا داری نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده احتمالا عصاره آلوئه ورا با دارا بودن ترکیباتی نظیر –P کوماریک اسید، آلوئه امودین، بتاسیتوسترول و اسکوربیک اسید، خاصیت ضد گنادوتروپینی و ضد آندروژنی داشته و می تواند باعث اختلال در ترشح هورمون های گنادوتروپین (FSH) و تستوسترون گردد.
مسعود عیسی پور؛ علیرضا حاکمی؛ کامیار اقبالی؛ ندا داوریاری
دوره 15، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1387، ، صفحه 20-25
چکیده
زمینه و هدف: رایج ترین داروی مصرفی در ناباروری ایدیوپاتیک مردان، کلومیفن می باشد که نتایج درمانی آن متفاوت بوده و معیار قابل اعتباری جهت پیشگویی نتیجه درمان ارایه نشده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سطح سرمی تستوسترون توتال صبحگاهی قبل از درمان با تغییرات ایجاد شده در اسپرموگرام بعد از درمان با کلومیفن انجام گرفت.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: رایج ترین داروی مصرفی در ناباروری ایدیوپاتیک مردان، کلومیفن می باشد که نتایج درمانی آن متفاوت بوده و معیار قابل اعتباری جهت پیشگویی نتیجه درمان ارایه نشده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین سطح سرمی تستوسترون توتال صبحگاهی قبل از درمان با تغییرات ایجاد شده در اسپرموگرام بعد از درمان با کلومیفن انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و بر روی 172 مرد مبتلا به ناباروری ایدیوپاتیک، از سال 1380 لغایت 1385 در شهر مشهد انجام شده است. تمامی بیماران علاوه بر پر کردن پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و آزمایش اسپرموگرام، بر اساس میزان تستوسترون توتال سرمی، به 6 گروه تقسیم گردیدند. سپس تغییرات ایجاد شده در پارامترهای اسپرموگرام قبل و بعد از درمان با کلومیفن در هر گروه، با نرم افزار SPSS و آزمون های تی، آنالیز واریانس و فیشر تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: بیماران مورد مطالعه دارای میانگین سنی 31 سال و میانگین تستوسترون سرمی 361.3 نانوگرم در دسی لیتر بودند. به طور کلی در 125 بیمار (72.7 درصد)، بعد از تجویز کلومیفن بهبودی در تعداد کل اسپرم های متحرک عملکردی ملاحظه شد. در بیمارانی که سطح تستوسترون سرمی قبل از درمان آنان بین 200 تا 500 نانوگرم در دسی لیتر بود، بهبودی قابل توجه در اسپرموگرام ملاحظه گردید (P?0.031).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که میزان تستوسترون توتال سرمی صبحگاهی قبل از درمان، می تواند معیاری جهت پیشگویی نتیجه درمان با کلومیفن در ناباروری ایدیوپاتیک مردان باشد.