فیزیولوژی ورزشی
طیبه امیری پارسا؛ سیدرضا عطارزاده حسینی؛ ناهید بیژه؛ محمدرضا حامدی نیا
دوره 28، شماره 2 ، خرداد و تیر 1400، ، صفحه 197-206
چکیده
زمینه و هدف شایع‌ترین علت بروز پلی‌نوروپاتی، بیماری دیابت می‌باشد. تاکنون مطالعات بسیار کمی در زمینه اثر تمرین ترکیبی بر عوارض بیماری دیابت و نوروپاتی محیطی دیابتی انجام شده است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر چهار ماه تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) بر هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول تام، تری‌گلیسرید و مقاومت به انسولین در زنان یائسه ...
بیشتر
زمینه و هدف شایع‌ترین علت بروز پلی‌نوروپاتی، بیماری دیابت می‌باشد. تاکنون مطالعات بسیار کمی در زمینه اثر تمرین ترکیبی بر عوارض بیماری دیابت و نوروپاتی محیطی دیابتی انجام شده است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر چهار ماه تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) بر هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول تام، تری‌گلیسرید و مقاومت به انسولین در زنان یائسه مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی بود. مواد و روشها بدین منظور 21 بیمار مبتلا به نوروپاتی محیطی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت چهار ماه تمرینات ترکیبی مقاومتی- هوازی سه جلسه در هفته انجام دادند. نمونه سرم آزمودنی‌ها قبل و پس از ماه اول، دوم، سوم و چهارم تمرین، در حالت ناشتایی به‌دست آمد. داده‌ها با استفاده از روش آماری ANOVA یک‌طرفه و ANOVA با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها سطوح کلسترول تام، تری‌گلیسرید، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت به انسولین، وزن و درصد چربی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی‌داری نداشت (0/05>P). نتیجه‌گیری تثبیت قند و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران نوروپاتی دیابتی و افزایش نیافتن سطوح کلسترول تام، تری‌گلیسرید و مقاومت به انسولین طی چهار ماه به لحاظ بالینی اهمیت زیادی دارد و نشان می‌دهد تمرین مقاومتی- هوازی منظم می‌تواند پیشرفت و عوارض بیماری را به تأخیر اندازد.
فیزیولوژی ورزشی
شیلا نایبی فر؛ الهام قاسمی
دوره 28، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1400، ، صفحه 106-114
چکیده
زمینه و هدف: سنجش آمینوترانسفرازهای کبدی و مقاومت به انسولین، به دنبال فعالیت ورزشی به‌منظور پیشگیری از بیماری کبدی، همواره اهمیت بالایی داشته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف زنجبیل بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین پیشکسوتان فوتبال بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمه‌تجربی،46 ...
بیشتر
زمینه و هدف: سنجش آمینوترانسفرازهای کبدی و مقاومت به انسولین، به دنبال فعالیت ورزشی به‌منظور پیشگیری از بیماری کبدی، همواره اهمیت بالایی داشته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف زنجبیل بر سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین پیشکسوتان فوتبال بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمه‌تجربی،46 مرد پیشکسوت فوتبالیست (50-40 سال) به روش نمونه‌گیری انتخابی در دسترس و هدف‌دار، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه زنجبیل، تمرین- دارونما، تمرین- زنجبیل و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی به مدت 4 هفته به اجرای تمرینات تناوبی شدید با شدت90 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند؛ در حالی که گروه‌های مکمل، روزانه سه عددکپسول 1000میلی‌گرمی زنجبیل مصرف کردند. خون‌گیری از افراد موردمطالعه، قبل و 48 ساعت پس از مداخله در حالت ناشتایی انجام شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری شاپیروویلک، آنالیزواریانس دوراهه و تست تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05≤ p تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: 4 هفته تمرین و مصرف مکمل موجب کاهش معنادار سطوح HOMA، ALT، AST، گلوکز، انسولین، وزن، WC و BMI در سه گروه دارای مداخله (زنجبیل، تمرین-دارونما و تمرین-زنجبیل) نسبت به پیش‌آزمون گردید (05/0 p≤). میانگین تغییرات این شاخص‌ها در گروه تمرین- زنجبیل به‌طور معناداری کاهش بیشتری از سایر گروه‌ها نشان داد (0/05≤p).. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مصرف زنجبیل همراه با تمرین تناوبی شدید با افزایش سوخت‌وساز چربی‌ها از طریق تأثیر مطلوب بر سطوح آنزیم‌های کبدی و مقاومت به انسولین و ترکیبات بدن، عامل کارآمدی در پیشگیری و بهبود کبد چرب غیرالکلی در مردان پیشکسوت فوتبال است.
فیزیولوژی ورزشی
نسرین جهانشیری؛ ناهید بیژه
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 173-181
چکیده
مقدمه: یائسگی مرحله‌ای از حیات زن است که به دلیل کاهش فعالیت تخمدان‌ها و کمبود استروژن، دوره باروری به پایان می‌رسد. از آنجایی که فشارخون و مقاومت به انسولین یکی از مشکلات اساسی در زنان مسن است، این تحقیق با هدف تأثیر تمرین ترکیبی با و بدون مصرف دانه کتان بر مقاومت به انسولین و فشارخون زنان یائسه، انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: یائسگی مرحله‌ای از حیات زن است که به دلیل کاهش فعالیت تخمدان‌ها و کمبود استروژن، دوره باروری به پایان می‌رسد. از آنجایی که فشارخون و مقاومت به انسولین یکی از مشکلات اساسی در زنان مسن است، این تحقیق با هدف تأثیر تمرین ترکیبی با و بدون مصرف دانه کتان بر مقاومت به انسولین و فشارخون زنان یائسه، انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، 27 زن یائسه با دامنه سنی50تا60 سال و شاخص توده‌بدن25 تا30 کیلوگرم برمترمربع، به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین ترکیبی(12نفر) و تمرین ترکیبی همراه مصرف دانه کتان(15نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی با شدت 60تا80 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرینات مقاومتی، با شدت 60تا80 درصد یک تکرار بیشینه اجراشد. همچنین 25گرم دانه آسیاب شده در گروه تمرین ترکیبی به همراه مصرف کتان، مصرف می‌شد. نمونه‌خونی آزمودنی‌ها برای انداره‌گیری مقاومت به انسولین جمع‌آوری شدو با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی وابسته و مستقل، به ترتیب، برای مقایسه تفاوت‌های درون گروهی و بین گروهی در سطح معنی‌داری 05/0>P.استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین ترکیبی به همراه مصرف دانه کتان، به طور معنی‌داری، باعث افزایش حداکثراکسیژن مصرفی(001/0=p)، کاهش شاخص توده‌بدن(001/0=p) و کاهش فشارخون(001/0=p) شد؛ تمرین ترکیبی نیز به طور معنی‌دار موجب کاهش شاخص توده‌بدن(001/0=p) و کاهش فشارخون(001/0=p) شد.نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هشت هفته تمرین ترکیبی به تنهایی و همراه با مصرف دانه کتان منجر به بهبود آمادگی هوازی، ترکیب‌بدن و فشارخون در زنان یائسه می‌شود.
فیزیولوژی ورزشی
مژگان زمین افشان؛ امین عیسی نژاد؛ محمود نیک سرشت؛ فاطمه ایزددوست
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 237-244
چکیده
زمینه و هدف لپتین به طور خاص در بافت چربی تولید می‌شود و نقشی اساسی را در تنظیم متابولیسم گلوکز ایفا می‌کند. به نظر می‌رسد که فعالیت بدنی می‌تواند موجب بهبود هموستاز گلوکز و سطوح لپتین در انسان گردد. لذا، هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی متناوب، مقاومتی و موازی بر سطح سرمی لپتین و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بود. ...
بیشتر
زمینه و هدف لپتین به طور خاص در بافت چربی تولید می‌شود و نقشی اساسی را در تنظیم متابولیسم گلوکز ایفا می‌کند. به نظر می‌رسد که فعالیت بدنی می‌تواند موجب بهبود هموستاز گلوکز و سطوح لپتین در انسان گردد. لذا، هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین هوازی متناوب، مقاومتی و موازی بر سطح سرمی لپتین و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن بود. مواد و روشها در این پژوهش نیمه تجربی، 40 زن داوطلب به صورت تصادفی به گروه‌های (در هر گروه 10 نفر) کنترل بدون تمرین، تمرین هوازی متناوب، تمرین مقاومتی، یا موازی تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرینی 12 هفته تمرین نظارت شده را سه بار در هفته انجام دادند، در حالی که گروه کنترل سبک زندگی بی‌تحرک خود را حفظ کرد. مقاومت به انسولین و لپتین توسط ارزیابی نمونه خون ناشتا قبل و بعد از 12 هفته مداخله ارزیابی شدند. تمامی داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 ارزیابی و سطح معنی داری کمتر از 05/0p< تنظیم شد. یافته ها در ابتدا، قند خون ناشتا، انسولین، HOMA-IR و لپتین تفاوت معنی‌داری را بین گروه‌ها نداشتند. قند خون ناشتا در گروه موازی بهبود یافت (005/0=p)، اما در سایر گروه ها این تغییرات دیده نشد. از جهتی دیگر، انسولین، HOMA-IR و لپتین در طول مطالعه تغییر نکردند. بحث و نتیجه گیری به طور خلاصه، برای بهبود قند خون ناشتا، تمرین موازی موثر تر از تمرین هوازی یا مقاومتی بود.
ناهید بیژه؛ علیرضا دلپسند؛ کیوان حجازی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1163-1172
چکیده
زمینه و هدف: تمرین هوازی می‌تواند در درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک که یکی ازاختلالات شایع آندوکرینی درزنان است، اثرگذار باشد. گفتنی‌است شدت‌های متفاوت تمرین هوازی دردرمان این بیماری در هاله‌ای از ابهام قراردارد. هدف ازاین تحقیق، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت‌های متفاوت بر سطوح انسولین گلوکز ناشتا و مقاومت انسولینی موش‌های ...
بیشتر
زمینه و هدف: تمرین هوازی می‌تواند در درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک که یکی ازاختلالات شایع آندوکرینی درزنان است، اثرگذار باشد. گفتنی‌است شدت‌های متفاوت تمرین هوازی دردرمان این بیماری در هاله‌ای از ابهام قراردارد. هدف ازاین تحقیق، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت‌های متفاوت بر سطوح انسولین گلوکز ناشتا و مقاومت انسولینی موش‌های ماده‌ی مبتلا به سندرم پلی کیستیک تخمدان می‌باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه‌ی تجربی، تعدادچهل موش بالغ هشت هفته‌ای نژاد ویستار (گرم 22±185)پس ازالقای سندرم پلی‌کیستیک به چهار گروه کنترل سالم، کنترل پلی‌کیستیک، شدت کم و شدت متوسط تقسیم‌شدندو هشت هفته برنامه‌ی تمرین هوازی را با شدت 45% حداکثر اکسیژن مصرفی (معادل سرعت15 متر/دقیقه) و 65% حداکثراکسیژن مصرفی (معادل سرعت25 متر/دقیقه)، درمدت سه روز در هفته ودر دو وهله 35 دقیقه ای با 10 دقیقه استراحت مابین وهله ها انجام‌دادند. با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش16نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) برای مقایسه‌ی بین گروه‌ها انجام وبرای آزمون فرضیه‌ها سطح معناداری 05/0>p درنظرگرفته‌شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌دادکه در هیچ گروهی تفاوت معناداری در مقادیر انسولین و گلوکز وجود ندارد. مقاومت انسولینی گروه شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل پلی‌کیستیک کاهش معنادار داشت(035/0P=).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج به دست‌آمده، به‌نظرمی‌رسد که تمرین هوازی با شدت متوسط همراه با کاهش مقاومت به انسولین می‌تواند به-عنوان یک شیوه‌ی درمانی غیردارویی جهت بهبودی بیماران سندرم پلی‌کیستیک باشد.
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ ملیحه شجاعی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 623-634
چکیده
زمینه و هدف: ویسفاتین، یک آدیپوکین شناخته شده جدید است که با چاقی افزایش می یابد. این موضوع مشخص نیست که آیا تمرینات استقامتی که تغییر در بافت چربی و لیپیدهای خون را تحریک می کند می تواند سطح ویسفاتین پلاسما را نیز کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: ویسفاتین، یک آدیپوکین شناخته شده جدید است که با چاقی افزایش می یابد. این موضوع مشخص نیست که آیا تمرینات استقامتی که تغییر در بافت چربی و لیپیدهای خون را تحریک می کند می تواند سطح ویسفاتین پلاسما را نیز کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی است. 28 زن چاق داوطلب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر با میانگین های وزن 2/10± 0/82 کیلوگرم و شاخص توده بدن 3/3±2/34 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (14 نفر با میانگین های وزن 5/9± 9/79 کیلوگرم و شاخص توده بدن 9/3±0/34 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی به صورت 4 جلسه در هفته و به مدت 9 هفته بود. هر جلسه تمرین شامل دویدن نرم با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 15 دقیقه بود. برای پیروی از اصل اضافه بار، از هفته دوم به بعد، در هر جلسه نیم دقیقه به زمان دویدن افزوده شد تا این که در جلسه آخر، زمان دویدن به 31 دقیقه رسید. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، خون گیری انجام و داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج کاهش معنادار ویسفاتین سرم (05/0P) را بین دو گروه کنترل و تجربی نشان داد ، همچنین انجام تمرینات هوازی باعث کاهش معنادار شاخص توده بدن، وزن بدن، نسبت محیط کمر به لگن، درصد چربی بدن و افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی شد (05/0P
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ عبدالحامد دریجانی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 310-319
چکیده
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه حکیم سبزواری بودند که از میان آنها 12 دانشجوی مرد سیگاری به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه گروه کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی در دو وضعیت وامانده‌ساز بر روی نوارگردان با شدت‌های 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها بود. در طول این مدت گروه کنترل هیچگونه فعالیتی انجام نمی‌داد. برای محاسبه تغییرات حجم پلاسما و اندازه‌گیری شاخص‌های آدیپونکتین، گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی، نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، مشخص شد که تفاوت معناداری بین سه وضعیت کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب، در میزان آدیپونکتین(825/0P=) و شاخص مقاومت به انسولین(756/0P=) وجود ندارد. همچنین، بین سه وضعیت در شاخص‌های گلوکز(633/0P=)، انسولین(768/0P=)، لیپوپرتئین با چگالی پایین (075/0P=)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (131/0P=)، کلسترول تام(559/0P=) و تری‌گلیسرید سرمی(641/0P=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز با دو شدت متفاوت بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری تأثیری ندارد. با این‌حال، برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر، انجام تحقیقات دیگری ضروری است.
محمد سیداحمدی؛ اکبر پژهان؛ فتاح مرادی؛ سوران امینی اقدم
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 325-335
چکیده
زمینه و هدف: آدیپونکتین یکی از آدیپوسایتوکین‌هایی است که می‌تواند شاخصی برای بیماری شریان کرونری بوده و به نظر می‌رسد که ویژگی‌های محافظتی متابولیکی و ضد التهابی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی آدیپونکتین با مقاومت انسولینی، فشار خون و عملکرد قلبی تنفسی در مردان کم‌تحرک ایران می‌باشد. مواد و روشها: در یک ...
بیشتر
زمینه و هدف: آدیپونکتین یکی از آدیپوسایتوکین‌هایی است که می‌تواند شاخصی برای بیماری شریان کرونری بوده و به نظر می‌رسد که ویژگی‌های محافظتی متابولیکی و ضد التهابی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی آدیپونکتین با مقاومت انسولینی، فشار خون و عملکرد قلبی تنفسی در مردان کم‌تحرک ایران می‌باشد. مواد و روشها: در یک مطالعه نیمه تجربی 45 مرد جوان که طی 6 ماه گذشته هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند، به‌صورت داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی (در ساعت 8 صبح)، نمونه‌های خون جهت تعیین سطوح سرمی آدیپونکتین، انسولین و گلوکز مورد سنجش قرار گرفت. عملکرد قلبی-تنفسی آزمودنی‌ها با استفاده از آزمون نوارگردان بالک و فشار خون با دستگاه اسفیگمومانومتر اندازه‌گیری شد. جهت تحلیل داده‌های خام از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معنی‌داری 01/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: سطوح آدیپونکتین به‌طور معنی‌داری با نمایه توده بدن (002/0= P)، انسولین (009/0=P)، HOMA-IR (002/0=P) و گلوکز (007/0=P) همبستگی منفی و با حداکثر اکسیژن مصرفی (006/0=P) آزمودنی‌ها همبستگی مثبت داشت. به‌علاوه، هیچگونه رابطه معنی‌داری بین سطوح آدیپونکتین سرم با فشار خون سیستولیک (097/0=P) و دیاستولیک (117/0=P) مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در افراد کم‌تحرک که از آمادگی قلبی تنفسی پایینی برخوردارند، پایین بودن غلظت آدیپونکتین ممکن است با اختلال در کنترل گلیسیمک همراه باشد. که این امر خطر ابتلا به دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی عروقی را در این افراد بالا می‌برد. همچنین، با وجود ارتباط مستقیم بین غلظت آدیپونکتین و عملکرد قلبی تنفسی آزمودنی‌ها، به نظر نمی‌رسد ارتباطی بین سطوح آدیپونکتین و فشار خون وجود داشته باشد.