فیزیولوژی ورزشی
میترا خادم الشریعه؛ اعظم ملانوروزی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 فروردین 1403
چکیده
دیابت بارداری (GDM) یکی از شایع‌ترین عوارض بارداری و شیوع آن در سراسر جهان همراه با افزایش دیابت نوع دو در حال افزایش است. دیابت بارداری می‌تواند عوارض مختلفی را برای مادر و جنین به همراه داشته باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر برخی آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود.
روش تحقیق: به این ...
بیشتر
دیابت بارداری (GDM) یکی از شایع‌ترین عوارض بارداری و شیوع آن در سراسر جهان همراه با افزایش دیابت نوع دو در حال افزایش است. دیابت بارداری می‌تواند عوارض مختلفی را برای مادر و جنین به همراه داشته باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر برخی آدیپوکین‌ها در زنان مبتلا به دیابت بارداری بود.
روش تحقیق: به این منظور، از بین زنان باردار 25 تا 35 سال مبتلا به دیابت بارداری و سن بارداری 13 تا 14 هفته، 28 نفر به طور داوطلبانه برای انجام پژوهش انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه، گروه تجربی ( 14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین ترکیبی ( هوازی و مقاومتی) در 12 هفته، هر هفته سه جلسه تمرینی بود. 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه تمرین، اندازه‌گیری‌های لازم و آزمایشات خونی، به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر (repeated Measure ANOVA) استفاده شد. سطح معناداری 05/0p≤ در نظر گرفته شده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: 12 هفته تمرینات ترکیبی، سبب افزایش معنادار هورمون آدیپونکتین (001/0= P) و کاهش معنادار هورمون ویسفاتین (001/0 = P) در گروه تجربی شد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق فوق نشان داد که زنان باردار دیابتی می‌توانند با تمرین درست و اصولی، از مزایای بسیاری، از جمله بهبود ادیپونکتین و ویسفاتین ترشح شده از بافت چربی بهره‌مند شوند.
راضیه چغاخوری؛ مجید محمدشاهی؛ کریم مولا؛ مهدی زارعی؛ فاطمه حیدری
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1144-1153
چکیده
زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است که با افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی همراه است. آدیپوسیتوکین ها و hs-CRP نقش مهمّی در پاتوفیزیولوژی آرتریت روماتوئید و بیماری قلبی عروقی ناشی از آن دارد. از آن جایی که سویا و فیتواستروژن ها خواصّ ضدّالتهابی دارند؛ لذا، این مطالعه با هدف تعیین اثر مصرف شیر سویا در مقایسه با ...
بیشتر
زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است که با افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی همراه است. آدیپوسیتوکین ها و hs-CRP نقش مهمّی در پاتوفیزیولوژی آرتریت روماتوئید و بیماری قلبی عروقی ناشی از آن دارد. از آن جایی که سویا و فیتواستروژن ها خواصّ ضدّالتهابی دارند؛ لذا، این مطالعه با هدف تعیین اثر مصرف شیر سویا در مقایسه با شیر گاو بر شاخص های تن سنجی، فشار خون و سطوح سرمی hs-CRP، آدیپونکتین و لپتین در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید طراحی شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی متقاطع و تصادفی بر روی 30 بیمار انجام شد. این مطالعه دارای دو دوره مداخله 4 هفته ای بود. افراد به دو گروه مصرف شیرسویا (یک لیوان در روز) و شیرگاو (یک لیوان در روز) تقسیم شدند. مدّت زمان شست و شو (wash-out) دو هفته بود. متغیّرها قبل و بعد از هر نوع مداخله اندازه گیری شد. به منظور مقایسه میانگین های هر متغیّر از آزمون آماری Paired sample t test و ANCOVA استفاده شد.
یافته ها: مصرف شیر سویا باعث کاهش قابل توجّهی در غلظت سرمی hs-CRP شد (درصدتغییرات: 39/5±81/13- در گروه شیرسویا و 33/6±21/9 در گروه شیرگاو؛ 008/0=p). همچنین سطوح سرمی آدیپونکتین در گروه شیر سویا کاهش یافت (ابتدا: 2±39/38، انتها: 9/1±71/30؛ 001/0>p). هرچند این کاهش در مقایسه با شیر گاو معنی دار نبود (096/0=p). هیچ تفاوت معنی داری بر سطوح لپتین، وزن و فشار خون بین دو دوره مداخله دیده نشد (05/0
سید علیرضا حسینی کاخک؛ زهرا عطار نژاد؛ امیر حسین حقیقی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 563-572
چکیده
زمینه و هدف: آدیپونکتین آدیپوسایتوکینی است که در مقاومت به انسولین و دیابت نقش دارد. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو جلسه متفاوت ورزش در آب بر آدیپونکتین و مقاومت انسولینی در زنان دیابتی نوع دو بود.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه تجربی با طرح تحقیق متقاطع هشت زن دیابتی نوع دو (سن 9/4 ±6/56 سال) به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین (یک) با حجم ...
بیشتر
زمینه و هدف: آدیپونکتین آدیپوسایتوکینی است که در مقاومت به انسولین و دیابت نقش دارد. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو جلسه متفاوت ورزش در آب بر آدیپونکتین و مقاومت انسولینی در زنان دیابتی نوع دو بود.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه تجربی با طرح تحقیق متقاطع هشت زن دیابتی نوع دو (سن 9/4 ±6/56 سال) به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین (یک) با حجم پایین (50-45 دقیقه) و تمرین (دو) با حجم متوسط (70-65 دقیقه) قرار گرفتند. خون‌گیری بلافاصله و 24 ساعت بعد از تمرین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0PP). بلافاصله پس از تمرین افزایش معنادار بیشتری در گلوکز در گروه یک در مقایسه با گروه دو مشاهده شد (02/0>P). 24 ساعت پس از تمرین تفاوت معناداری بین سه گروه در گلوکز وجود نداشت (88/0P=). شاخص HOMA-IR در دو گروه تمرینی بلافاصله پس از تمرین به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش کمتری نشان داد (01/0>P). در 24 ساعت پس از تمرین تفاوت معناداری در شاخص HOMA-IR بین گروه‌ها وجود نداشت (06/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که یک جلسه ورزش کوتاه‌مدت در آب مقاومت به انسولین را بدون ایجاد تغییرات معنادار در آدیپونکتین کاهش می‌دهد.
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ عبدالحامد دریجانی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 310-319
چکیده
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه حکیم سبزواری بودند که از میان آنها 12 دانشجوی مرد سیگاری به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه گروه کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی در دو وضعیت وامانده‌ساز بر روی نوارگردان با شدت‌های 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها بود. در طول این مدت گروه کنترل هیچگونه فعالیتی انجام نمی‌داد. برای محاسبه تغییرات حجم پلاسما و اندازه‌گیری شاخص‌های آدیپونکتین، گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی، نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، مشخص شد که تفاوت معناداری بین سه وضعیت کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب، در میزان آدیپونکتین(825/0P=) و شاخص مقاومت به انسولین(756/0P=) وجود ندارد. همچنین، بین سه وضعیت در شاخص‌های گلوکز(633/0P=)، انسولین(768/0P=)، لیپوپرتئین با چگالی پایین (075/0P=)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (131/0P=)، کلسترول تام(559/0P=) و تری‌گلیسرید سرمی(641/0P=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز با دو شدت متفاوت بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری تأثیری ندارد. با این‌حال، برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر، انجام تحقیقات دیگری ضروری است.
محمد سیداحمدی؛ اکبر پژهان؛ فتاح مرادی؛ سوران امینی اقدم
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 325-335
چکیده
زمینه و هدف: آدیپونکتین یکی از آدیپوسایتوکین‌هایی است که می‌تواند شاخصی برای بیماری شریان کرونری بوده و به نظر می‌رسد که ویژگی‌های محافظتی متابولیکی و ضد التهابی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی آدیپونکتین با مقاومت انسولینی، فشار خون و عملکرد قلبی تنفسی در مردان کم‌تحرک ایران می‌باشد. مواد و روش‌ها: در یک ...
بیشتر
زمینه و هدف: آدیپونکتین یکی از آدیپوسایتوکین‌هایی است که می‌تواند شاخصی برای بیماری شریان کرونری بوده و به نظر می‌رسد که ویژگی‌های محافظتی متابولیکی و ضد التهابی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطوح سرمی آدیپونکتین با مقاومت انسولینی، فشار خون و عملکرد قلبی تنفسی در مردان کم‌تحرک ایران می‌باشد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه نیمه تجربی 45 مرد جوان که طی 6 ماه گذشته هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند، به‌صورت داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی (در ساعت 8 صبح)، نمونه‌های خون جهت تعیین سطوح سرمی آدیپونکتین، انسولین و گلوکز مورد سنجش قرار گرفت. عملکرد قلبی-تنفسی آزمودنی‌ها با استفاده از آزمون نوارگردان بالک و فشار خون با دستگاه اسفیگمومانومتر اندازه‌گیری شد. جهت تحلیل داده‌های خام از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معنی‌داری 01/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: سطوح آدیپونکتین به‌طور معنی‌داری با نمایه توده بدن (002/0= P)، انسولین (009/0=P)، HOMA-IR (002/0=P) و گلوکز (007/0=P) همبستگی منفی و با حداکثر اکسیژن مصرفی (006/0=P) آزمودنی‌ها همبستگی مثبت داشت. به‌علاوه، هیچگونه رابطه معنی‌داری بین سطوح آدیپونکتین سرم با فشار خون سیستولیک (097/0=P) و دیاستولیک (117/0=P) مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در افراد کم‌تحرک که از آمادگی قلبی تنفسی پایینی برخوردارند، پایین بودن غلظت آدیپونکتین ممکن است با اختلال در کنترل گلیسیمک همراه باشد. که این امر خطر ابتلا به دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی عروقی را در این افراد بالا می‌برد. همچنین، با وجود ارتباط مستقیم بین غلظت آدیپونکتین و عملکرد قلبی تنفسی آزمودنی‌ها، به نظر نمی‌رسد ارتباطی بین سطوح آدیپونکتین و فشار خون وجود داشته باشد.