فیزیولوژی و فارماکولوژی
زهره توسلی؛ نرگس حسین مردی؛ مهیار جان احمدی؛ مهدی گلپایگانی؛ فرهاد سالاری؛ دلارام جعفرزاده
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 71-77
چکیده
اهداف با توجه به نقش سلول‌های گلیا در انتقال سیناپسی، تنظیم غلظت میانجی‌های عصبی در شکاف سیناپسی، تعدیل غلظت پتاسیم در فضای سیناپسی و آزادسازی گلیوترانسمیترها، در این مطالعه به بررسی نقش این سلول‌ها بر روند ایجاد تشنجات القاشده به‌وسیلة مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی پرداختیم. مواد و روش‌ها در مدل کیندلینگ شیمیایی، پس از ...
بیشتر
اهداف با توجه به نقش سلول‌های گلیا در انتقال سیناپسی، تنظیم غلظت میانجی‌های عصبی در شکاف سیناپسی، تعدیل غلظت پتاسیم در فضای سیناپسی و آزادسازی گلیوترانسمیترها، در این مطالعه به بررسی نقش این سلول‌ها بر روند ایجاد تشنجات القاشده به‌وسیلة مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی پرداختیم. مواد و روش‌ها در مدل کیندلینگ شیمیایی، پس از تزریق داخل صفاقی mg/kg 35 پنتیلن تترازول هر 48 ساعت، مراحل مختلف تشنج (مرحلة 1 تا 5) به‌تدریج ظاهر شد. شاخص‌های تشنج شامل حداکثر مرحلة تشنج، مدت‌زمان تأخیر تا بروز مرحلة 4، مدت‌زمان مرحله‌های 4 و 5 تشنج و نیز کل تشنج در طول 20 دقیقه پس از تزریق ثبت می‌شد. سپس، شاخص‌های تشنج در حیواناتی که سلول‌های گلیای آنها با تزریق داخل بطن مغزی داروی فلوئوروسیترات (1 نانومول در 1 میکرولیتر)، هر 24 ساعت یک‌بار، 30 دقیقه قبل از هر تزریق پنتیلن تترازول (PTZ) مهار شده است نیز بررسی و با حیوانات صرعی‌شده مقایسه شد. یافتهها نتایج نشان داد که مهار سلول‌های گلیا با تزریق داخل بطن مغزی داروی فلوئوروسیترات، سبب کاهش معنا‌دار مرحلة تشنج (SS)، مدت‌زمان مرحلة پنج تشنج (S5D)، مدت‌زمان کل تشنج(SD) و افزایش معنا‌دار مدت زمان تأخیر تا مرحلة چهار تشنج (S4L)میشود (05/0>P، 01/0>P و 001/0>P). نتیجهگیری بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت احتمالاً با مهار سلول‌های گلیا گسترش فعالیت صرعی در سیستم عصبی به تعویق می‌افتاد، دورة فعالیت بیش‌ازحد نورون‌ها کاهش می‌یابد و از پیشرفت تشنج به مراحل پایانی جلوگیری میشود.
حسین پیری؛ بنیامین علی محمدی؛ فاطمه سعیدی؛ فیروزه نادری؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 151-160
چکیده
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی ...
بیشتر
زمینه و هدف: حدود نیم تا یک درصد از جمعیت جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. تشنج، از مهمترین علایم صرع است که بهعلت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورونهای مغز دیده میشود. بهدلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی میتواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج بهکار رود. در این مطالعه، اثر ضد تشنجی عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی(Ziziphoratenuior L.) در موش سوری نر بررسی گردید. موادّ و روش ها:در این مطالعه، 40 موش سوری نر با محدودهی وزنی 30-25 گرم بهطور تصادفی، انتخاب و به پنج گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل یک گروه کنترل (دریافتکنندهی نرمال سالین و پنتیلن تترازول PTZ، 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم) و 4 گروه درمان (دریافتکنندهی عصاره با دوزهای 150، 300، 600، 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم) بودند. 30 دقیقه بعد از تجویز داخل صفاقی نرمال سالین (در گروه کنترل) و دوزهای مختلف عصاره (در گروههای درمان)، پنتیلن تترازول با دوز 80 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم بهصورت داخل صفاقی (IP) به موشها تزریق شد و بلافاصله موشها به قفس مخصوص منتقل شدند و درطی 20 دقیقه رفتارهای تشنجی توسط دوربین فیلمبرداری شد و سپس فازهای مختلف تشنج مورد ارزیابی قرارگرفت. یافتهها: تزریق عصارهی هیدروالکلی این گیاه بهصورت اثر وابسته به دوز، باعث تأخیر زمان شروع تشنج کلونیک، تونیک و تشنج ژنرالیزه تونیک ـ کلونیک شد که در دوزهای 600 و 900 و میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین اثر را نشان دادند. همچنین تجویز عصارهی هیدروالکلی برگ گیاه کاکوتی، باعث کاهش میانگین زمان مرحلهی تشنج کلونیک، تونیک و تونیک ـ کلونیک در حیوانات شد. نیز عصارهی مذکور باعث حفاظت حیوانات در برابر مرگ و میر و تعداد پرشهای ناگهانی گردید که در دوزهای 600 و 900 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، بیشترین تاثیر را داشت. نتیجهگیری: مطالعهی ما نشان داد که عصارهی هیدروالکلی برگ کاکوتی (ZiziphoratenuiorL.) دارای اثر ضد تشنجی مناسبی بوده و به نظر میرسد مطالعات آینده برای جداسازی و تعیین مواد موثر و شناخت مکانیسم اثر آن ضروری باشد.
سیمین نامور آغداش؛ رؤیا میرزایی
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 902-908
چکیده
مقدمه: صرعیکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیکی در دنیا می باشد. 2 - 5/0 درصد از جمعیت جهان از آن رنج می برند که عواقب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی بوجود می آورد. علیرغم وجود روش های رایج در درمان صرع، تحقیقات برای کشف داروهای جدید ادامه دارد. گیاهان دارویی در درمان صرع در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند اما فقط تعداد ...
بیشتر
مقدمه: صرعیکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیکی در دنیا می باشد. 2 - 5/0 درصد از جمعیت جهان از آن رنج می برند که عواقب فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی بوجود می آورد. علیرغم وجود روش های رایج در درمان صرع، تحقیقات برای کشف داروهای جدید ادامه دارد. گیاهان دارویی در درمان صرع در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرند اما فقط تعداد کمی از آنها مورد بررسی علمی قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره گیاهآویشندر درمان تشنج می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه 48 سر موش سوری به طور تصادفی انتخاب شدند و به 6 گروه شامل 1 گروه کنترل، 1 گروه شم و 4 گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه شم آب مقطر و گروه های آزمایش دوزهای 100،200، 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره آبی آویشن را به مدت 4 هفته دریافت کردند. 30 دقیقه بعد از گاواژ با دوز های مختلف عصاره و آب مقطر، پنتیلن تترازول به گروه های آزمایش و شم تزریق شد. حیوان بلافاصله به قفس ویژه ای منتقل شد و رفتارهای تشنجی و پارامتر های مربوطه بوسیله دوربین ضبط شد سپس مراحل مختلف تشنج ، تاخیر در شروع تشنج و طول مدت تشنج ارزیابی شد.
یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد که عصاره آبی آویشن اثر قابل ملاحظه ای بر تشنج های القاء شده باPTZدارد. درمان با این عصاره تاخیر در شروع تشنج را افزایش، پیشرفت فاز های تشنج را مهار می کند.
نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که عصاره آویشن اثر ضد تشنجی بر تشنج های القاء شده باPTZدارد و ممکن است در درمان تشنج مورد استفاده قرار گیرد.
اکبر پژهان؛ سید جواد میرنجفی زاده؛ محمد محمدزاده؛ آرش اکابری
دوره 18، شماره 4 ، آذر و دی 1390، ، صفحه 235-243
چکیده
زمینه و هدف: اتانول به عنوان ضد تشنج و پیش برنده تشنج و در پاره ای موارد بی اثر بر تشنج معرفی شده است. در رابطه با مداخله اتانول بر نقش ضد تشنجی والپرویک اسید گزارشی وجود ندارد. در پژوهش حاضر، نقش اتانول بر کارآیی داروی ضد تشنجی والپرویک اسید مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، هشت گروه موش سوری در محدوده وزنی ...
بیشتر
زمینه و هدف: اتانول به عنوان ضد تشنج و پیش برنده تشنج و در پاره ای موارد بی اثر بر تشنج معرفی شده است. در رابطه با مداخله اتانول بر نقش ضد تشنجی والپرویک اسید گزارشی وجود ندارد. در پژوهش حاضر، نقش اتانول بر کارآیی داروی ضد تشنجی والپرویک اسید مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، هشت گروه موش سوری در محدوده وزنی 30-25 گرم، روز در میان (سه بار در هفته) پنتیلن تترازول (pentylenetetrazol; PTZ) به صورت داخل صفاقی (mg/kg 37) دریافت می کردند. گروه های دریافت کننده اتانول (g/kg 1 و 5/0)، PTZ 30 دقیقه بعد از اتانول (داخل صفاقی، یک گروه 7 روز و گروه دیگر 21 روز متوالی) تزریق می شد. گروه دریافت کننده والپرویک اسید (Valproic acid; VPA) و اتانول، والپرویک اسید (mg/kg 100) 5 دقیقه قبل از اتانول (g/kg 1) تزریق شد. بلافاصله پس از هر بار تزریق PTZ ، رفتار هر حیوان به مدت 20 دقیقه زیر نظر گرفته می شد و مراحل رفتاری ثبت می شد. مدت زمان مرحله 4 تشنج (S4D)، مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 4 تشنج (S4L) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 تشنج (S1L) برای هر حیوان پس از تزریق PTZ ثبت و داده ها با گروه کنترل مربوطه مقایسه شدند. سطح معناداری 05/0
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که S4D تجمعی در گروه اتانول با غلظت g/kg 1 به مدت 7 روز (8/31%) و به مدت 21 روز (3/48%) نسبت به PTZ+Saline کاهش معناداری داشت (001/0