پرستاری
زهرا زارع؛ معصومه شریف زاده؛ صدیقه رستاقی؛ مریم مازندرانی؛ علی مهری
دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 213-133
چکیده
مقدمه: توجه به ماماها و سلامت جسم و روان آنها برای افزایش کیفیت خدمات و حفظ نیروی کار ضروری است.فرسودگی شغلی از عوامل موثر بر سلامت روان و عملکرد افراد می باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی در ماماهای شاغل و ارتباط آن با هوش معنوی بود.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال1396 برروی کلیه ماماهای شاغل در بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی ...
بیشتر
مقدمه: توجه به ماماها و سلامت جسم و روان آنها برای افزایش کیفیت خدمات و حفظ نیروی کار ضروری است.فرسودگی شغلی از عوامل موثر بر سلامت روان و عملکرد افراد می باشد. هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی در ماماهای شاغل و ارتباط آن با هوش معنوی بود.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال1396 برروی کلیه ماماهای شاغل در بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی شهر سبزوار به روش سرشماری انجام شد. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس سنجش فرسودگی شغلی مسلش و هوش معنوی کینگ بود.آنالیز داده هــا بــا اســتفاده از نــرم افــزارspss (نسخه17)و آزمونهای توصیفی و همبستگی پیرسون و اسپیرمن، من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد.سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: نمره فرسودگی شغلی در کلیه ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و بیمارستان 47/17±81/41 و هوش معنوی 73/10± 88/67 بود. بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی ارتباط معناداری وجود نداشت(06/0p=). فرسودگی شغلی با سن(۰2/۰p= ،16/0r=) و سابقه کاری(001/۰p=،26/0r=) ارتباط مستقیم و معنادار و با رضایت از درآمد(01/۰p=،19/0-r=) و رضایت شغلی(001/0p ، 46/0-r=) ارتباط معکوس و معناداری داشت.میزان فرسودگی شغلی در پرسنل رسمی بیشتر بود(01/0p=).نتایج: فرسودگی ماماهای مورد مطالعه در حد متوسط بود و بین فرسودگی شغلی و هوش معنوی رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به اهمیت حرفه مامایی در حوزه سلامت و ارتقاء کیفیت خدمات بالینی، اتخاذ تدابیری جهت کاهش فرسودگی شغلی همانند کاهش فشار های ناشی از کار، بهبود شرایط کاری و تعدیل نیرو ضروری بنظر می رسد.
سمیه ضمیری؛ سکینه عزیزی؛ اقدس شاکری؛ زهرا حسن دوست؛ مژده محمددوست؛ حمیده یوسفی؛ علیرضا مسلم؛ آرش اکابری
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 196-203
چکیده
زمینه و هدف: هوشمعنوی بیانگر مجموعه مهارت‌ها و توانایی‌های مختلف است که هر کدام به اشکال متفاوت در بافت‌های اجتماعی و تاریخی ظاهر می‌شوند. هوش معنوی ترکیبی از عناصر هوش و معنویت است؛ و خودکارآمدی باور فرد به توانایی‌هایش در حل مسائل و مقابله با مشکلات است. هدف مطالعه حاضر بررسی این است که آیا هوش معنوی قادر به پیش بینی خودکارآمدی ...
بیشتر
زمینه و هدف: هوشمعنوی بیانگر مجموعه مهارت‌ها و توانایی‌های مختلف است که هر کدام به اشکال متفاوت در بافت‌های اجتماعی و تاریخی ظاهر می‌شوند. هوش معنوی ترکیبی از عناصر هوش و معنویت است؛ و خودکارآمدی باور فرد به توانایی‌هایش در حل مسائل و مقابله با مشکلات است. هدف مطالعه حاضر بررسی این است که آیا هوش معنوی قادر به پیش بینی خودکارآمدی است یا خیر. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1391 انجام شد، تعداد 129 نفر با روش نمونه‌گیری طبقهای متناسب بهصورت تصادفی انتخاب شدند. افراد نمونه پرسشنامههای خود سنجی هوش معنوی و خودکارآمدی شرر را تکمیل نمودند و دادهها با آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل و رگرسیون چندگانه خطی به روش گام‌به‌گام توسط نرم‌افزار 20SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری در 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها:نتایج تحقیق حاضر نشان داد که همبستگی بین هوش معنوی و خودکارآمدی مثبت و معنادار بود (001/0>P، 612/0=r). در پیشبینی نمره خودکارآمدی با متغیرهای هوش معنوی و کنترل اثر متغیرهای جنسیت، سن، محل سکونت و معدل با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نتیجه شد که فقط متغیر هوش معنوی بهصورت معناداری قادر به پیشبینی نمره خودکارآمدی بود. نتیجه‌گیری: از این مطالعه نتیجه میشود که بر اساس هوش معنوی میتوان خودکارآمدی افراد را پیشبینی نمود؛ بنابراین میتوان با ارتقای مهارت‌های هوش معنوی در دانشجویان، میزان خودکارآمدی آنها را افزایش داد تا در امور تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی عملکرد مؤثرتری داشته باشند.
مسعود طاهری لاری؛ محمدرضا قمری؛ سیدسعید طباطبایی؛ مهدی نکوئی
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 894-902
چکیده
زمینه و هدف: کارکنان شاغل در بیمارستان ها و مراکز درمانی همواره در معرض مواجهه با شرایط پر استرس کاری هستند که سلامت جسمی ،روانی واجتماعی آنان را تهدید نموده و منجر به کاهش بهره وری سازمانی وایجاد هزینه های گزافی برای افراد، سازمان ها و کلّ جامعه می گردد. از آن جا که هوش معنوی در بالا بردن ظرفیّت تحمّل و مقابله با فشارها ی گوناگون، ...
بیشتر
زمینه و هدف: کارکنان شاغل در بیمارستان ها و مراکز درمانی همواره در معرض مواجهه با شرایط پر استرس کاری هستند که سلامت جسمی ،روانی واجتماعی آنان را تهدید نموده و منجر به کاهش بهره وری سازمانی وایجاد هزینه های گزافی برای افراد، سازمان ها و کلّ جامعه می گردد. از آن جا که هوش معنوی در بالا بردن ظرفیّت تحمّل و مقابله با فشارها ی گوناگون، نقش مهمی ایفا می نماید؛ هدف از این مطالعه تعیین رابطه هوش معنوی و فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد بود.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1392برروی 246 نفر از کارکنان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. نمونه ها به صورت نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. دادهها به صورت پیمایشی با استفاده از پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس.نسخه16 و آزمون های آماری تی-تست،آنوا و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. میزان خطای قابل قبول مطالعه نیز 5 درصد در نظر گرفته شد.
یافتهها: میزان هوش معنوی در کارکنان بیمارستان متوسّط به بالا و میزان فرسودگی شغلی در حدّ متوسّط بود. همچنین بین هوش معنوی و فرسودگی شغلی کارکنان شاغل در بیمارستان امام رضا (ع) ارتباط منفی و معناداری وجود داشت(001/0 P≤) و 239/0r=-).
نتیجه گیری: اتخاذ تدابیری جهت شناخت و بهبود مؤلّفه های هوش معنوی در افراد شاغل در سازمان ها از طریق اتخاذ یک سیستم آموزشی و فراهم نمودن زمینه های رشد هوش معنوی در کارکنان توسّط مدیران و سرپرستان سازمان توصیه می گردد.
محمد شاکرمی؛ رضا داورنیا؛ کیانوش زهراکار
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 468-481
چکیده
زمینه و هدف: مفهوم بهزیستی روان شناختی حاکی از یک ساختار چندبعدی شامل نگرش‌های زندگی است و برای بررسی این که آیا شخص از پتانسیل، اهداف ، کیفیت روابط با دیگران و آن چه درباره زندگیش احساس می‌کند، آگاه است یا خیر، طراحی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی متغیرهای سرمایه‌روان شناختی، سرمایه‌اجتماعی، سخت رویی روان شناختی و هوش معنوی به ...
بیشتر
زمینه و هدف: مفهوم بهزیستی روان شناختی حاکی از یک ساختار چندبعدی شامل نگرش‌های زندگی است و برای بررسی این که آیا شخص از پتانسیل، اهداف ، کیفیت روابط با دیگران و آن چه درباره زندگیش احساس می‌کند، آگاه است یا خیر، طراحی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی متغیرهای سرمایه‌روان شناختی، سرمایه‌اجتماعی، سخت رویی روان شناختی و هوش معنوی به عنوان عوامل پیش بین بهزیستی روان شناختی می‌باشد.
مواد و روش ها: پژوهش از نوع توصیفی– همبستگی است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه های خوارزمی, آزاد و پیام نور کرج در سال تحصیلی 92-1391و نمونه 377 نفر از دانشجویان می‌باشند که به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب گردیدند. بدین صورت که ابتدا از هر دانشگاه سه دانشکده به عنوان خوشه انتخاب و سپس به 50 نفر از هر دانشکده پرسشنامه تحویل داده شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (PWBS)، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز(PCQ)، مقیاس سرمایه اجتماعی دلاویز (DSCS)، پرسشنامه زمینه-یابی دیدگاه‌های شخصی کوباسا (PVSQ) و مقیاس خودارزیابی هوش معنوی کینگ (SISRI-24) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 و به روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره، در سطح معناداری 05/0>P انجام شد.
یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سرمایه‌روان شناختی، سرمایه‌اجتماعی، سخت‌رویی روان شناختی و هوش معنوی1/59% ، تغییرات بهزیستی روان شناختی را پیشبینی می‌کنند و همبستگی مثبت و معناداری (76/0=r و 05/0>P) با بهزیستی روان شناختی دارند.
نتیجه گیری: عوامل سرمایه روان شناختی، سرمایه اجتماعی ، سخت‌رویی روان شناختی و هوش معنوی، تغییرات بهزیستی روان شناختی دانشجویان را پیش بینی می‌کنند و روان درمان گران می‌توانند با دستکاری این عوامل باعث افزایش بهزیستی روان شناختی دانشجویان گردند.
سمیه ضمیری نژاد؛ مریم پیلتن؛ مریم حق شناس؛ یاسر تبرائی؛ آرش اکابری
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 773-781
چکیده
مقدمه: افراد می توانند با استفاده از هوش معنوی فعالیت ها و زندگی خود را در مسیری عمیق و معنادارتر هدایت کنند. به کارگیری الگوهای معنوی و دینی در زندگی روزمره می تواند موجب افزایش سازگاری و بهزیستی انسان شود. هدف مطالعه حاضر این است که آیا هوش معنوی قادر به پیش بینی شادکامی می باشد یا خیر.
روش:این مطالعه مقطعی-تحلیلی روی دانشجویان دانشگاه ...
بیشتر
مقدمه: افراد می توانند با استفاده از هوش معنوی فعالیت ها و زندگی خود را در مسیری عمیق و معنادارتر هدایت کنند. به کارگیری الگوهای معنوی و دینی در زندگی روزمره می تواند موجب افزایش سازگاری و بهزیستی انسان شود. هدف مطالعه حاضر این است که آیا هوش معنوی قادر به پیش بینی شادکامی می باشد یا خیر.
روش:این مطالعه مقطعی-تحلیلی روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1391 انجام شد، در این مطالعه تعداد 129 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد نمونه پرسش نامه های خودسنجی هوش معنوی و شادکامی آکسفورد را تکمیل نمودند و داده ها با آزمون های آماری ضریب همبستگی و t مستقل و رگرسیون چندگانه خطی به روش گام به گام(stepwise) توسط نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری در این مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها:ضریب همبستگی بین هوش معنوی و شادکامی برابر 505/0=r به دست آمد، که از نظر آماری معنی دار بود (001/0P
سعید واقعی؛ احمد آشوری؛ امیر رضا صالح مقدم؛ حسین کریمی مونقی؛ اکرم گازرانی؛ حسن غلامی
دوره 18، شماره 2 ، خرداد و تیر 1390، ، صفحه 132-139
چکیده
زمینه و هدف: صلاحیت بالینی از ضرورت های مهم حرفه پرستاری بوده و اخیراً پرستاران در این زمینه مورد انتقاد زیادی قرار گرفته اند. به همین دلیل، یافتن مؤلفه ها و عوامل مؤثر بر صلاحیت بالینی و ارتقاء آن همیشه مورد توجه نظام های آموزشی، بهداشتی و درمانی بوده است. هوش معنوی نیز به عنوان عامل مهم در کارآمدی و موفقیت پرستاران مورد توجه قرار گرفته ...
بیشتر
زمینه و هدف: صلاحیت بالینی از ضرورت های مهم حرفه پرستاری بوده و اخیراً پرستاران در این زمینه مورد انتقاد زیادی قرار گرفته اند. به همین دلیل، یافتن مؤلفه ها و عوامل مؤثر بر صلاحیت بالینی و ارتقاء آن همیشه مورد توجه نظام های آموزشی، بهداشتی و درمانی بوده است. هوش معنوی نیز به عنوان عامل مهم در کارآمدی و موفقیت پرستاران مورد توجه قرار گرفته است. لذا برای یافتن شواهدی در این خصوص، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت هوش معنوی و همبستگی آن با صلاحیت بالینی پرستاران طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی - همبستگی بر روی 212 پرستار بیمارستان های آموزشی شهر مشهد از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه هوش معنوی و صلاحیت بالینی بود. داده ها با استفاده از نرم افزارآماری SPSS 11.5 و از آزمون های آنالیزواریانس، کراسکال والیس، تی تست، همبستگی و رگرسیون خطی ساده و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که 3/53 درصد پرستاران دارای نمره هوش معنوی بیشتر از میانگین و 7/46 درصد نمره کمتر از میانگین بودند. میزان صلاحیت بالینی اکثر پرستاران، 8/۵۳ درصد با توجه به خودارزیابی در محدوده خوب؛ 2/48 درصد طبق ارزیابی سرپرستاران در محدوده متوسط و در مجموع 3/۵۳ درصد نظر پرستار و سرپرستار در حیطه متوسط قرار داشتند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش معنوی پرستاران و صلاحیت بالینی آن ها همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (001/0