عاس سلیمانی؛ سید علی اصغر سفیدگر؛ سپیده تقی زاده؛ کریم الله حاجیان
دوره 22، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1394، ، صفحه 256-262
چکیده
زمینه و هدف: چای دم‌کرده از متداول‌ترین نوشیدنی گرم در جهان بوده که آلودگی آن به قارچ‌ها، سبب آلودگی به سموم حاصل از متابولیسم آنها شده که این امر می‌تواند اثرات سوء خطرناک تا حد ایجاد سرطان‌هایی نظیر هپاتوما و غیره شود. هدف این مطالعه، تعیین میزان آلودگی چای‌های مصرفی شهر بابل به قارچ‌ها می‌باشد .
موادّ و روش‌ها: این مطالعه‌ی ...
بیشتر
زمینه و هدف: چای دم‌کرده از متداول‌ترین نوشیدنی گرم در جهان بوده که آلودگی آن به قارچ‌ها، سبب آلودگی به سموم حاصل از متابولیسم آنها شده که این امر می‌تواند اثرات سوء خطرناک تا حد ایجاد سرطان‌هایی نظیر هپاتوما و غیره شود. هدف این مطالعه، تعیین میزان آلودگی چای‌های مصرفی شهر بابل به قارچ‌ها می‌باشد .
موادّ و روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی ـ تحلیلی بر روی 100 نمونه چای خشک مصرفی شهر بابل انجامشد . نمونهها از مناطق مختلف شهر و بهصورت تصادفی از منازل و مغازهها جمع آوریشد و مشخصات چایها در جدولی ثبتگردید. به منظور تعیین آلودگی، 20 قطعه از ذرات چای هر نمونه در پلیت حاوی محیط سابورو دکستروز آگار کشتدادهشد و طی معاینهی روزانهی پلیتها، قارچ‌های رشدیافته در اطراف قطعات چای با روش معمول آزمایشگاهی شناساییشدند. میزان آلودگی برحسب تعداد کلنی قارچ در 100 میلیگرم چای خشک اندازهگیریشد. (05/0P≤)
یافتهها: همهی 100 نمونه چای کشتدادهشده، آلوده بودند. نمونهها بهصورت فلّهای، بستهبندی و کیسهای طبقهبندی شدند که آلودگی در گروه کیسهای بیشتر و در فلّهای ازهمه کمتر بود و اختلاف عددی بین این گروهها از لحاظ آماری نیز معنادار بود (001/0P
محمدرضا محمودی؛ علیرضا ابدی
دوره 12، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1384، ، صفحه 20-26
چکیده
زمینه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مصرف چای در رشد موش های آزمایشگاهی انجام گرفت.
روش بررسی: در یک آزمایش کنترل شده تعداد 10 موش انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند و به مدت 38 روز تحت مطالعه قرار گرفتند. ابتدا در طول 30 روز، هر دو گروه تحت رژیم یکسانی بودند. سپس در مدت 8 روز دوره مداخله چای جایگزین آب مصرفی موش های گروه تجربی شد. میزان ...
بیشتر
زمینه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مصرف چای در رشد موش های آزمایشگاهی انجام گرفت.
روش بررسی: در یک آزمایش کنترل شده تعداد 10 موش انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند و به مدت 38 روز تحت مطالعه قرار گرفتند. ابتدا در طول 30 روز، هر دو گروه تحت رژیم یکسانی بودند. سپس در مدت 8 روز دوره مداخله چای جایگزین آب مصرفی موش های گروه تجربی شد. میزان غذای مصرفی میزان رشد و نسبت کفایت غذایی (FER) هر موش محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های تی مزدوج و تی مستقل انجام شد.
یافته ها: میانگین نسبت کفایت غذایی در موش های گروه تجربی در طول 9 روز قبل از مداخله ۰.۰۲۲ ± ۰.۲۶۲ بود که این مقدار پس از دوره مداخله به ۰.۰۴۷± ۰.۱۷۶کاهش یافته و اختلاف مشاهده شده (۰.۰۲۵>P) معنی دار است. میانگین نسبت کفایت غذا در موش های گروه کنترل در طول 9 روز قبل از مداخله ۰.۰۶۸± ۰.۲۳۸ بود که این مقدار پس از دوره مداخله به ۰.۰۳۶±۰.۱۸۴کاهش یافته و این اختلاف معنی دار نمی باشد. بنابراین کاهش وزن در گروه تجربی که چای مصرف می کردند، مشاهده شد. اختلاف افزایش وزن در دو دوره 9 روز قبل از مداخله و بعد از مداخله در موش های گروه تجربی (۰.۰۱>P) بیش از گروه کنترل (۰.۰۲>P) می باشد که این امر بیانگر کاهش وزن در گروه تجربی می باشد.
نتیجه گیری: یافته های این تحقیق خاصیت ضد تغذیه ای پلی فنل های چای را در ارتباط با رشد موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که احتمالا ناشی از کاهش قابلیت هضم و عدم قابلیت جذب مواد غذایی به دلیل عدم دسترسی ماده مغذی برای جذب و یا مهار یک آنزیم اختصاصی در متابولیسم مواد مغذی است.