علیرضا حاکمی؛ کامیار اقبالی؛ مسعود عیسی پور
دوره 12، شماره 4 ، آذر و دی 1384، ، صفحه 28-33
چکیده
زمینه و هدف: سنگ های ادراری سومین علت شایع بیماری های سیستم ادراری بوده و هیپرکلسیوری در 30 تا 56 درصد بیماران مبتلا به سنگ های کلسیمی گزارش شده است. لذا پژوهش حاضر جهت بررسی میزان کلسیم سرم و ادرار در مبتلایان به سنگ های سیستم ادراری در استان خراسان انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در فاصله زمانی تابستان 1382 لغایت بهار ...
بیشتر
زمینه و هدف: سنگ های ادراری سومین علت شایع بیماری های سیستم ادراری بوده و هیپرکلسیوری در 30 تا 56 درصد بیماران مبتلا به سنگ های کلسیمی گزارش شده است. لذا پژوهش حاضر جهت بررسی میزان کلسیم سرم و ادرار در مبتلایان به سنگ های سیستم ادراری در استان خراسان انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در فاصله زمانی تابستان 1382 لغایت بهار 1384بر روی 100 نفر بیمار مبتلا به سنگ کلسیمی (گروه مورد) و 51 فرد سالم (گروه شاهد) انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه و با اندازه گیری میزان کلسیم سرمی (از طریق خونگیری صبحگاهی) و کلسیم ادرار (به طریق جمع آوری ادرار 24 ساعته) جمع آوری گردید.
یافته ها: در گروه مورد 9 نفر (9 درصد) و در گروه شاهد 1 نفر (2 درصد) مبتلا به هیپرکلسیوری بودند. میزان کلسیم ادرار در گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (2.23 ± 1.07 در مقابل 2.13 ± 1.10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در 24 ساعت). در گروه مورد، 1 نفر (1 درصد) مبتلا به هیپرکلسیمی بود. هیچ موردی از هیپرکلسیمی درگروه شاهد وجود نداشت. میزان کلسیم سرم نیز در گروه مورد و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (9.07 ± 0.68 در مقابل 9.13 ± 0.64 میلی گرم در دسی لیتر). نتیجه گیری: در مقایسه با آمار کتب مرجع و همچنین مقالات اخیر، میزان هیپرکلسیوری در بیماران مورد مطالعه این منطقه به طور واضحی پایین تر بوده و این طور استنباط می گردد که درمان تجربی روتین که با مکانیسم کاهش کلسیم ادراری باعث جلوگیری از تشکیل سنگ می گردد، اثر درمانی قابل توجهی نداشته باشد. به نظر نمی رسد به بررسی روتین کلسیم سرم نیازی باشد.