ایمنی شناسی و بیوشیمی
محمدشفیع مجددی؛ نسترن ذاکرالحسینی؛ اعظم خسروجردی؛ مصطفی روشن زاده؛ علی تاج
دوره 31، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1403، ، صفحه 13-20
چکیده
زمینه و هدف: همه‌گیری کرونا سبب آشفتگی و تنش بسیار در سیستم‌های بهداشتی، اقتصادی و سیاسی دنیا شده و تأثیرگذاری آن بر اجتماع، سیاست دولت‌ها را به سمت حمایت از تولید دارو و واکسن‌های مرتبط، سوق داده است از این‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی یافته‌های واکسیناسیون افراد مبتلا به کووید19 بستری در بیمارستان واسعی سبزوار در سال 1400 انجام شد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: همه‌گیری کرونا سبب آشفتگی و تنش بسیار در سیستم‌های بهداشتی، اقتصادی و سیاسی دنیا شده و تأثیرگذاری آن بر اجتماع، سیاست دولت‌ها را به سمت حمایت از تولید دارو و واکسن‌های مرتبط، سوق داده است از این‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی یافته‌های واکسیناسیون افراد مبتلا به کووید19 بستری در بیمارستان واسعی سبزوار در سال 1400 انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1400 در شهرستان سبزوار انجام شد. 3686 نفر بهروش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و چک‌لیست سامانه سیب، استخراج و با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 آنالیز شد.
یافتهها: نتایج نشان داد 64/7 درصد افراد واکسن نزده‌اند. تعداد افراد واکسینه‌نشده بستری، حدود 1/8 برابر واکسن‌زده‌ها بود. تفاوت معنی‌داری بین تعداد مردان و زنان بستری برحسب وضعیت واکسیناسیون وجود نداشت (P=. 38) البته تفاوت معنی‌داری در سن افراد وجود داشت (P=. 001). تفاوت معنی‌داری بین تعداد مردان و زنان بستری برحسب تعداد دوز‌های دریافتی وجود نداشت (p=0.23) همچنین میزان مرگ‌ومیر در افراد واکسینه‌نشده به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بیشتر بود و این تفاوت، معنی‌دار بود P=0/017)).
نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت زنان دارای سردرد میگرنی در میانگین نمرات شناختی، فرار- اجتناب، ترس و فیزیولوژیکی خودکارآمدی، مقابله مسئله‌مدار و مقابله هیجان‌مدار، به‌کارگیری درمان شناختی رفتاری و آموزش راهبردهای مقابلهای و مدیریت استرس در قالب کارگاه‌های آموزشی به‌عنوان درمان‌های تکمیلی پیشنهاد میشود.
موسی الرضا تدین فر؛ مهدی آمدنی؛ علی تاج آبادی؛ یاسر تبرائی؛ حسین خسروجردی
دوره 23، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1395، ، صفحه 14-20
چکیده
زمینه و هدف:درد بعد از اعمال جراحی، به خصوص آپاندکتومی از شایع ترین علل نارضایتی بیماران می باشد. عوارض مسکن های رایج، محققین را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب تر، بتوانند بر درد این بیماران غلبه کنند. این پژوهش با هدف مقایسه اثر تسکینی پرومتازین و دیکلوفناک بر کنترل درد بیماران آپاندکتومی انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی ...
بیشتر
زمینه و هدف:درد بعد از اعمال جراحی، به خصوص آپاندکتومی از شایع ترین علل نارضایتی بیماران می باشد. عوارض مسکن های رایج، محققین را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب تر، بتوانند بر درد این بیماران غلبه کنند. این پژوهش با هدف مقایسه اثر تسکینی پرومتازین و دیکلوفناک بر کنترل درد بیماران آپاندکتومی انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی سه سوکور در 60 بیمار تحت عمل آپاندکتومیبستری در بیمارستان امداد شهید دکتر بهشتی شهر سبزوار در سال 1391 انجام شد.واحدها به روش نمونه گیری آسان در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شده، به گروه کنترل دیکلوفناک و مداخله پرومتازین به روش عضلانی عمیق و در عضله دورسوگلوتئال تزریق گردید. براساس مقیاس استاندارد عددی درد، ساعت اول پس از دریافت دارو، درد بیماران بررسی شد. اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و کای دو توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 با سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: بین دو گروه در تسکین درد نیم ساعت بعد از عمل، اختلاف معنی داری مشاهده شد (018/0P=). به طوری که میانگین میزان درد بعد از تزریق دیکلوفناک (26/2) ±04/5 و پرومتازین(33/1)±96/3 بود. میانگین میزان درد یک ساعت بعد از تزریق دیکلوفناک (31/5)±59/4 و پرومتازین (33/1)±30/3 بود اما اختلاف معنی داری مشاهده نشد (177/0P=). نتیجه گیری: اثر تسکینی پرومتازین بیشتر از دیکلوفناک است. لذا برنامه ریزی اساسی جهت استفاده از فنوتیازین ها به جای مسکن های پر عارضه مثل ضد التهاب های غیر استروئیدی توصیه می شود.