خاطره کمالی؛ آسیه عباسی دلویی؛ احمد عبدی؛ سید جواد ضیاء الحق؛ علیرضا براری
دوره 22، شماره 5 ، آذر و دی 1394، ، صفحه 823-831
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن بود. موادّ و روشها: 16 زن دارای اضافه وزن (وزن 28/2±19/73 کیلوگرم، سن 66/3±38/39 سال، قد 04/0±61/1 متر و شاخص تودهی بدنی 36/4±19/28 کیلوگرم بر متر مربع) به ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر استئوکلسین غیرکربوکسیله، پروتئین واکنشدهندهی C و مقاومت انسولینی در زنان دارای اضافه وزن بود. موادّ و روشها: 16 زن دارای اضافه وزن (وزن 28/2±19/73 کیلوگرم، سن 66/3±38/39 سال، قد 04/0±61/1 متر و شاخص تودهی بدنی 36/4±19/28 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروههای کنترل و تمرین تقسیم شدند. خونگیری 48 ساعت قبل از پیش آزمون و پس از هشت هفته فعّالیّت از آزمودنیها گرفته شد. برنامهی تمرینی هشت هفته و سه جلسه در هفته با شدّت 70-65 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. دادهها با استفاده از روش آماری تی همبسته برای تعیین تفاوتهای درونگروهی و تی مستقل برای تعیین تفاوتهای بینگروهی تجزیه و تحلیل شدند. تفاوت معنیدار در سطح 05/0 p<پذیرفته شد. یافتهها: یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که سطح استئوکلسین غیرکربوکسیله در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشته است(01/0p=). همچنین سطح hs-CRP (083/0p=) و مقاومت انسولینی (158/0p=) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری را نشان نداد. نتیجهگیری: هشت هفته تمرین منظم هوازی افزایش معناداری را در سطوح استئوکلسین غیرکربوکسیله نشان داد که با تأثیر احتمالی بر سلولهای بتا، می تواند بهبود در فاکتورهای مؤثّر در مقاومت انسولینی مانند افزایش ترشّح انسولین و کاهش سطح گلوکز را موجب شود.