بهداشت محیط و محیط زیست
علیرضا محمدزاده؛ رقیه حجت پناه؛ سید علی سجادی؛ جلال مردانه؛ حسین نظامی؛ مهدی قاسمی
دوره 28، شماره 2 ، خرداد و تیر 1400، ، صفحه 214-221
چکیده
زمینه و هدف عفونت‌های بیمارستانی، از مهم‌ترین مشکلات بیمارستان‌ها و مراکز درمانی هستند و سبب از دست دادن منابع اقتصادی، افزایش مدت‌زمان بستری بیماران و مرگ‌ومیر آن‌ها می‌گردند. استفاده صحیح و اصولی از گندزداها نقش مهمی در کاهش این عفونت‌ها دارند. در مطالعه حاضر، اثربخشی گندزداهای رایج در بخش‌های مختلف یک بیمارستان آموزشی ...
بیشتر
زمینه و هدف عفونت‌های بیمارستانی، از مهم‌ترین مشکلات بیمارستان‌ها و مراکز درمانی هستند و سبب از دست دادن منابع اقتصادی، افزایش مدت‌زمان بستری بیماران و مرگ‌ومیر آن‌ها می‌گردند. استفاده صحیح و اصولی از گندزداها نقش مهمی در کاهش این عفونت‌ها دارند. در مطالعه حاضر، اثربخشی گندزداهای رایج در بخش‌های مختلف یک بیمارستان آموزشی بررسی شد.
مواد و روش‌ها در این مطالعه مقطعی، از بخش‌های مختلف بیمارستان علامه بهلول گنابادی در مجموع 245 نمونه گرفته شد. نمونه‌برداری قبل و بعد از گندزدایی با گندزداهای دکونکس AF 50، پراناسید M1، میکروزد GPH و سارفوسپت کوئیک انجام گرفت. نمونه‌ها روی محیط‌های کشت میکروبی کشت داده شد و بعد از شمارش کلنی‌ها، توسط تست‌های تشخیصی میکروب‌شناسی باکتری‌ها تعیین هویت گردیدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری ویلکاکسون آنالیز گردید.
یافته‌ها در مطالعه حاضر، بیشترین باکتری گرم مثبت جدا شده، استافیلوکوک اپیدرمیدیس و بیشترین باکتری گرم منفی جدا شده، اشرشیا کلی بود. میانگین قبل و بعد از گندزدایی در گندزداهای دکونکس و میکروزد در تمامی بخش‌ها تفاوت معنی‌داری داشت (0/05>P). درمورد گندزدای پراناسید در بخش‌های زایشگاه و NICU و میکروزد در بخش‌های داخلی و ICU بین میانگین قبل و بعد از گندزدایی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05<P).
نتیجه‌گیری نتایج مطالعه نشان داد که مؤثرترین گندزداها دکونکس و میکروزد بودند. ماده گندزدای پراناسید در بخش‌های زنان و زایشگاه و NICU و ماده سارفوسپت کوئیک در بخش‌های داخلی و ICU اثربخشی کمتری داشته‌اند ولی در سایر بخش‌ها اثربخشی خوبی داشته‌اند.
میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل
محمد بکائیان؛ حامد طهماسبی؛ جواد ادبی؛ علیرضا محمدزاده؛ جلال مردانه
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 31-37
چکیده
زمینه و هدف: باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام، پیوسته در حال گسترش می باشند. مصرف بیش از حد آنتی بیوتیکهای بتالاکتام در امر درمان عفونت های وابسته به استافیلوکوک اورئوس باعث ظهور سویه های دارای آنزیم بتالاکتاماز شده است. شناسایی و بررسی ویژگی های مولکولی این سویه ها می تواند در امر درمان و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب، موثر ...
بیشتر
زمینه و هدف: باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام، پیوسته در حال گسترش می باشند. مصرف بیش از حد آنتی بیوتیکهای بتالاکتام در امر درمان عفونت های وابسته به استافیلوکوک اورئوس باعث ظهور سویه های دارای آنزیم بتالاکتاماز شده است. شناسایی و بررسی ویژگی های مولکولی این سویه ها می تواند در امر درمان و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب، موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی مولکولار فراوانی سویه های استافیلوکوک مقاوم به آنتی بیوتیکهای بتالاکتام می باشد.مواد و روش: ابتدا جدایه های جمع آوری شده از نمونه های بالینی توسط تست های بیوشیمیایی مورد غربالگری قرار گرفت. استافیلوکوک های اورئوس بعد از تعیین طیف مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام ، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مورد بررسی و ارزیابی مولکولی قرار گرفتند.نتایج: از 496 ایزوله اخذ شده از نمونه های بالینی مختلف، 147ایزوله بعنوان استافیلوکوک اورئوس شناسایی شدند. بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیکهای پنی سیلین، اوگزاسیلین، تتراسایکلین بود و کمترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک ونکومایسن بود. از 147نمونه مورد بررسی هم 143نمونه دارای ژن blaZ بودند که بیش از 97درصد را به خود اختصاص داده بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از تست های مولکولی، گسترش و شیوع سویه های حامل آنزیم بتالاکتاماز در شهر زاهدان بسیار بالا می باشد. این امر سبب می شود تا برای درمان همه عفونت های استافیلوکوکی تا حد امکان از آنتی بیوتیکهای بتالاکتام استفاده نشود تا در کنار دسترسی به درمان سریع از افزایش سویه های مقاوم جلوگیری کرد.