شیرین عیانی؛ رفعت بیات؛ سمانه نعمت الهی؛ محمد شهرآبادی؛ فروغ رحیمی؛ علی سلیمانی
دوره 24، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1396، ، صفحه 173-181
چکیده
اهداف: تحقیقات نشانگر آن است که رویکرد آموزش الکترونیکی بهمنظور آموزش در حوزة پزشکی با رضایتمندی کاربران همراه نبوده است. این رویکرد در دهة گذشته نقش ارزندهای در سیستمهای آموزشی مرتبط با صنایع مختلف و حوزههای علمی گوناگون ایفا کرده و با مقبولیت اساتید و دانشجویان روبهرو بوده است. علت اصلی بروز این مشکل در عدم استفاده از ...
بیشتر
اهداف: تحقیقات نشانگر آن است که رویکرد آموزش الکترونیکی بهمنظور آموزش در حوزة پزشکی با رضایتمندی کاربران همراه نبوده است. این رویکرد در دهة گذشته نقش ارزندهای در سیستمهای آموزشی مرتبط با صنایع مختلف و حوزههای علمی گوناگون ایفا کرده و با مقبولیت اساتید و دانشجویان روبهرو بوده است. علت اصلی بروز این مشکل در عدم استفاده از سیستمهای شبیهساز بیمار در سیستم مدیریت یادگیری است. هدف از این پژوهش بررسی اجزای آموزش الکترونیکی، بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش مجازی در راستای اجرای شبیهسازی بیمار و ارائة مدلی متشکل از اجزای مورد نیاز، برای پیادهسازی سیستم شبیهساز بیمار است. مواد و روشها: پس از جستجو بهمنظور حصول اجزای مرتبط با مدلهای آموزش الکترونیکی و انواع سیستمهای شبیهساز بیمار در کتاب یا مقالات معتبر، مراحل تحلیل و طبقهبندی به شیوة علمی انجام گرفت. در نهایت، مدل پارسین برای پیادهسازی شبیهساز بیمار بر اساس نقاط ضعف سایر مدلهای موجود معرفی شد. یافتهها: مدل پارسین ابزارها و تکنیکهای قدرتمندی را در سه گروه نرمافزار، روشها و تکنیکها و تجهیزات پزشکی، بهمنظور پیادهسازی سیستم شبیهساز بیمار در محیط آموزش مجازی ارائه میکند. قابلذکر است که زمینة دستیابی به ابزارهای هر دسته را متخصصان انفورماتیک پزشکی بهمنظور تجهیز محیط آموزش مجازی در اختیار دارند. نتیجهگیری: مهمترین علت عدمموفقیت مدلهای قبلی آموزش الکترونیکی در اجرای سیستمهای شبیهساز بیمار، عدم اشارة دقیق به ابزارهای پیادهسازی است که امکان دستیابی به نتایج مورد نیاز را فراهم میآورد. پیشبینی میشود با این ابزارهای واقعی و قابلحصول در مدل پارسین بتوان هر کدام از انواع شبیهساز بیمار را پیادهسازی کرد.
حمید مقدسی؛ رضا ربیعی؛ فروغ رحیمی؛ شیرین عیانی
دوره 22، ویژه نامه ، بهمن و اسفند 1394، ، صفحه 1180-1191
چکیده
زمینه و هدف: بزرگترین مشکل بیماران مبتلا به دیابت تنظیم دوز انسولین بهنحوی است که میزان قند خون در محدوده مناسب فیزیولوژیک بدن قرار گیرد ولی از آنجایی که مصرف داروی انسولین بسیار پرمخاطره است تکنولوژیها و فناوریهای نوین بهخصوص سیستمهای تصمیمیار درمانی بهمنظور کنترل قندخون بسیار پرکاربردند. هدف این تحقیق بررسی ...
بیشتر
زمینه و هدف: بزرگترین مشکل بیماران مبتلا به دیابت تنظیم دوز انسولین بهنحوی است که میزان قند خون در محدوده مناسب فیزیولوژیک بدن قرار گیرد ولی از آنجایی که مصرف داروی انسولین بسیار پرمخاطره است تکنولوژیها و فناوریهای نوین بهخصوص سیستمهای تصمیمیار درمانی بهمنظور کنترل قندخون بسیار پرکاربردند. هدف این تحقیق بررسی سیر تکاملی سیستمهای تصمیمیار تخمین دوز انسولین میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه مروری، ابتدا مقالات مرتبط با معرفی "سیستمهای تصمیمیار تخمین دوز انسولین" از سایتهای معتبر و با استفاده از کلیدواژههای حساس استخراج گردیدند و سپس طبقهبندی و تحلیل محتوا با استفاده از روشهای علمی انجام شد. یافتهها: در رویکرد کنترلی باز میزان قندخون، توسط خود بیمار اندازهگیری میشود و دوز انسولین مورد نیاز به وسیله سیستمهای تصمیمیار مبتنی بر فناوری اطلاعات با نظارت پزشک تعیین میگردد. در صورتیکه در رویکرد کنترلی بسته، سیستم تصمیمیار مستقر در پمپ انسولین، قندخون بیمار را از سنسور پمپ دریافت کرده و دوز انسولین مورد نیاز بیمار را تعیین میکند. قابل ذکر است که هریک از این رویکردها خود شامل دو گونه متفاوت میباشند. نتیجهگیری: گرچه در جوامع امروزی توسعه سیستمهای کنترلی باز مبتنی بر فناوری اطلاعات، مقرون بهصرفهتر و ممکنتر بهنظر میرسد ولی تلاش دانشمندان بهمنظور هوشمندسازی سیستمهای کنترلی بسته با تأثیر از تجهیزات نانو فزاینده است. هدف آنها تولید یک پانکراس مصنوعی است که بتواند فعالیت دقیق یک پانکراس طبیعی را شبیهسازی کند به گونهای که کاربرد آن وجود نقص در بیماران را بهطور کامل مرتفع نماید.