محمدرضا مفتح؛ سیدحسن گلبوئی؛ محمدمهدی حسن زاده طاهری؛ سیده مهسا حسینی؛ یلدا جان نثار بروجردی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1173-1181
چکیده
زمینه و هدف: درد، مهم‌ترین عارضه‌ی متعاقب جراحی لوزه‌ی کامی و توأم لوزه‌های کامی و حلقی می‌باشد. به‌دلیلِ عدم وجود مطالعات کافی در مورد آنتی‌بیوتیک‌تراپی برروی این عارضه و از طرفی نبود توافق مشترک درخصوص تأثیر مصرف این داروها برعارضه‌ی درد ناشی از جراحی لوزه‌ها، بر آن شدیم مطالعه‌ی حاضر را با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک‌تراپی ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد، مهم‌ترین عارضه‌ی متعاقب جراحی لوزه‌ی کامی و توأم لوزه‌های کامی و حلقی می‌باشد. به‌دلیلِ عدم وجود مطالعات کافی در مورد آنتی‌بیوتیک‌تراپی برروی این عارضه و از طرفی نبود توافق مشترک درخصوص تأثیر مصرف این داروها برعارضه‌ی درد ناشی از جراحی لوزه‌ها، بر آن شدیم مطالعه‌ی حاضر را با هدف بررسی اثر آنتی‌بیوتیک‌تراپی برروی دردهای ناشی از اعمال جراحی لوزه کامی و توام کامی و حلقی و شدت آنها مورد بررسی قراردهیم.
مواد و روش‌ها: این مطالعه، به‌صورت کارآزمایی بالینی تصادفی برروی 138 بیمار که کاندید جراحی لوزه‌ی‌‌کامی یا توام لوزه‌های کامی وحلقی شدند، انجام‌گرفت و شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفیِ سیستماتیک به دوگروه مساوی مداخله (دریافت‌کننده‌ی آنتیبیوتیک) و مقایسه (انصراف‌دهنده از آنتیبیوتیک )تقسیم‌شدند. دو گروه، ازنظر دردهای ناحیه‌ی گلو و گوش میانی، شدت درد و همچنین نیاز به داروهای آنالژزیک موردمقایسه قرارگرفتند. داده‌ها، به کمک نرم‌افزار SPSS ویرایش13 و با استفاده از تست‌های آماری Chi-square، Fisher و Man-Withny درسطح معنا‌داری 05/0> α مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند.
یافته‌ها: براساس نتایج حاصل از این پژوهش، میانگین شدت درد درگروه مداخله 95/0±72/2 و درگروه مقایسه 83/0±54/2 بود و اختلاف آنها معنادارنبود (29/0=P). درمقایسه‌ی میانگین‌های سایر متغیرها نیز هیچ اختلاف معنا‌داری بین دوگروه مداخله و مقایسه مشاهده-نگردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که استفاده یا عدم استفاده از آنتیبیوتیک، تأثیری در بروز دردهای ناشی ازعمل جراحی لوزه‌های کامی و توأم کامی و حلقی و شدت آنها ندارد.
محمدمهدی حسن زاده طاهری؛ فرود صالحی؛ سیدهادی اخباری؛ علیرضا احسان بخش
دوره 14، شماره 4 ، آذر و دی 1386، ، صفحه 246-251
چکیده
زمینه و هدف: کرانیوسین اوستوز به بسته شدن زودرس درزهای جمجمه اطلاق می شود که ویژگی عمده سندرم آپرت بوده و غالبا با سین داکتیلی همراه می باشد. هدف این مقاله گزارش یک مورد همراهی سندرم آپرت با بدشکلی دندی واکر، آژنزی کورپوس کالوزوم و پنوموتوراکس در یک نوزاد می باشد.
معرفی بیمار: بیمار نوزاد دختری است که در یکی از بیمارستان های آموزشی ...
بیشتر
زمینه و هدف: کرانیوسین اوستوز به بسته شدن زودرس درزهای جمجمه اطلاق می شود که ویژگی عمده سندرم آپرت بوده و غالبا با سین داکتیلی همراه می باشد. هدف این مقاله گزارش یک مورد همراهی سندرم آپرت با بدشکلی دندی واکر، آژنزی کورپوس کالوزوم و پنوموتوراکس در یک نوزاد می باشد.
معرفی بیمار: بیمار نوزاد دختری است که در یکی از بیمارستان های آموزشی بیرجند متولد گردیده و از بدو تولد دیسترس تنفسی، بدشکلی های جمجمه و سین داکتیلی در دست ها و پاها داشته است. در معاینات فیزیکی به عمل آمده از بیمار، سیانوز محیطی، دیسترس خفیف تنفسی همراه با کاهش صداهای تنفسی سمت چپ و همچنین سین داکتیلی در تمامی انگشتان دست ها و پاها مشاهده گردید. در رادیوگرافی قفسه سینه پنوموتوراکس سمت چپ دیده شد و در رادیوگرافی سر بیمار، جوش خوردگی زودرس نسبی درزهای متعدد جمجمه گزارش گردید. سی تی اسکن به عمل آمده از مغز موید اتساع کیستیک بطن چهارم مغزی (سندرم دندی واکر) و عدم تشکیل جسم سخت بود. پنوموتوراکس با قرار دادن لوله توراکس مداوا گردید و پس از برطرف شدن دیسترس تنفسی برای ادامه درمان به جراح مغز و اعصاب معرفی گردید.
نتیجه گیری: سندرم آپرت با بدشکلی دندی واکر، عدم تشکیل کورپوس کالوزوم و وجود پنوموتوراکس می تواند وجود داشته باشد.